ไม่ได้อ่อยนะคะ
647 Words
ตอนที่ 5
เมื่อหลานสาวยกข้อนี้มาอ้างก็ทำให้ เอกดนัยไม่มีทางเลือก ก่อนจะล้วงหยิบคีย์การ์ดของคอนโดให้หลานสาวไป เพราะตนเองยอมไม่ได้ที่จะให้หลานสาวไปอยู่กับนงนุชผู้เป็นมารดา
หลายต่อหลายครั้งที่เอกดนัยพยายามกีดกันไม่ให้นงนุชอดีตพี่สะใภ้ได้เจอกับบุตรสาวของเธอ แต่เอกดนัยก็พลาดท่าเสียทีจนได้ เพราะนงนุชเล่นใช้วิธีบุกไปหาหลานสาวของเขาถึงมหาลัยและชวนไปอยู่ด้วยทั้งที่ได้ตกลงกันเรียบร้อยแล้วว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกันอีก ยังดีที่หลานสาวของเขาไม่ยอมทำตามผู้เป็นมารดา แต่สาวน้อยก็ช่างเจ้าเล่ห์นักที่กล้ายกเอาข้อนี้มาขู่เขาจนได้
นันท์นภัสเป็นเด็กฉลาด เธอเรียนดีมาตลอด วีรยุทธพี่ชายของเขาตั้งใจจะให้บุตรสาวเรียนบัญชีเพื่อเข้ามาช่วยงานในเครือเคพีเอ็น กรุ๊ป ธุรกิจของครอบครัว
หลายวันต่อมา เอกดนัยก็ยอมที่จะพาหลานสาวมาอยู่ด้วยที่คอนโด คืนนี้เป็นคืนแรกที่เขานอนไม่หลับ ก่อนจะพยายามพลิกตัวไปมาหลายครั้ง แต่ก็ไม่เป็นผล ชายหนุ่มจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นมานั่ง ก่อนจะคิดทบทวนเรื่องราวว่าหลังจากนี้ต่อไป มันจะเหมาะสมหรือไม่...เรื่องที่ตนเองยอมให้หลานสาวมาอยู่ด้วย เขากลัวว่ามันจะเป็นคำครหาของชาวบ้านหรือไม่ เขาคิดไปต่าง ๆ นานา โดยเฉพาะถ้าเรื่องนี้รู้ไปถึงหูของนงนุชมารดาของหลานสาวเข้า
เอกดนัยนั่งคิดไปเรื่อยเปื่อยก่อนจะเห็นด้านว่านอกมีเม็ดโปรยปราย ระหว่างที่เอกดนัยกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่นั้น ก็มีเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น
ก๊อก...ก๊อก...ก๊อก
เอกดนัยรีบเดินไปเปิดประตูห้อง ก่อนจะเห็นใบหน้าตื่นตระหนกของหลานสาวที่ยืนอยู่หน้าห้องของเขา แต่หลานสาวคนนี้ก็ทำให้เขาตื่นตระหนกด้วยเหมือนกันโดยเฉพาะน้องชายที่อยู่เบื้องล่าง ก็หล่อนเล่นวิ่งมาด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว แถมเต้านมอวบ ๆ ก็ดันปิดด้วยผ้าขนหนูผืนนั้นแทบไม่มิด แถมส่วนช่วงล่างก็สั้นเต่อ สงสัยว่าเธอจะกลัวจนลืมตัว!
“อื้อ!!!..อาเอก ที่ห้องน้ำเนเน่ มีแมลงสาบ เนเน่กลัว..อื้ย!!!มันบินเกาะไปทั่วเลยค่ะ..อาเอก” เด็กสาวรีบฟ้องทันทีเอกดนัยเปิดประตูห้องออกมา
“ไปสิ!!! เดี๋ยวอาจัดการให้” ผู้เป็นอารีบเดินไปยังห้องฝั่งตรงกันข้าม ห้องที่เขายกให้เป็นห้องนอนของหลานสาว เขาแทบไม่กล้าทนมองเต้านมอวบ ๆ ที่ผ้าเช็ดตัวผืนเล็ก ๆ นั้นปิดเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ ก่อนจะเดาว่าเธอคงจะตกใจ พอถึงห้องนอนของหลานสาว ผู้เป็นก็อารีบเดินไปเปิดประตูห้องน้ำก่อนจะรีบสำรวจดู เพื่อตามหาแมลงสาบ
“เนเน่ อาไม่เห็นมีสักเลย” เขากลับออกมาบอกหลานสาวที่คอยอยู่
“อ่าว!! แต่เมื่อกี้มันยังอยู่ตรงนี้จริง ๆ นะคะ” เด็กสาวชี้มือไปที่อ่างล้างหน้า
“อะ ๆ ไม่เป็นไร เนเน่อาบก่อนเถอะ เดี๋ยวอาจะคอยข้างนอกถ้ามันมาอีกก็เรียกอานะ”
“ค่ะๆ”
ไม่นานนักเสียงน้ำจากฝักบัวก็ได้หยุดลง เอกดนัยเดาว่าหลานสาวคงจะอาบน้ำเสร็จแล้ว แต่ทันใดนั้นผู้เป็นอาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของหลานสาวที่ดังขึ้นในห้องน้ำ เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปดูด้วยความเป็นห่วง และโชคดีที่นันท์นภัสไม่ได้ล็อกประตูห้องน้ำ เขาจึงถือวิสาสะเปิดเข้าไปทันที
- Writer
