ยกโทษให้
677 Words
ตอนที่ 10
เอกดนัยซื้อตั๋วเสร็จเรียบร้อยก็ยื่นให้เธอ ซึ่งนั่นทำให้นันท์นภัสรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก ไม่ใช่ว่าเธอหึงหวงอะไรนักหรอก แต่นี่เป็นเดทแรกของเธอนะ! ขอเป็นส่วนตัวมากกว่านี้ไม่ได้หรือไง! แถมแม่เลขาฯ คนนี้ยังชวนคุยออกหน้าออกตาอย่างกับเป็นแฟนกับคุณอาของเธอซะอย่างนั้น จนทำให้นันท์นภัสรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน
เท่านั้นยังไม่พอชุติมายังถือโอกาสเดินควงคุณอาของเธอด้วยความภาคภูมิใจ หล่อนทำเหมือนมากันแค่สองคน ไม่ว่าเอกดนัยจะเอ่ยอะไรกับหลานสาว เธอก็ต้องพูดแทรกขึ้นมาตลอดและสู่รู้ไปซะทุกเรื่อง และตอนที่กำลังดูภาพยนตร์กันอยู่ แม่เลขาฯ คนนี้ก็แกล้งมารยาแอบตกใจอยู่บ่อยครั้ง และทุกครั้งที่ตกใจก็จะหันมาซบไหล่คุณอาของเธออยู่เสมอ นันท์นภัสไม่พอใจจนเกือบจะบันดาลโทสะออกมา แต่เธอก็พยายามสะกดกั้นอารมณ์เดือดเอาไว้
ระหว่างที่นั่งรถกลับบ้านนันท์นภัสก็ยังรู้สึกไม่โอเค เธอไม่พูดไม่จา จนเอกดนัยต้องถาม
“เนเน่ เป็นไงหนังไม่สนุกเหรอ นั่งหน้าบูดเชียว”
“หนังสนุกค่ะ แต่คนรอบข้างต่างหากที่ทำให้หนังไม่สนุก” เอกดนัยไม่ทันฟัง เพราะมัวแต่ขับรถ
“จะไปนอนที่บ้านมั้ยวันนี้”
“..........” เธอไม่ตอบ
“เนเน่เป็นอะไรหรือเปล่า อาถามทำไมไม่ตอบ” เด็กสาวถอนหายใจออกมา
“………….”
“เนเน่ไม่ชอบคุณชุติมาเค้าใช่มั้ย”
“............”
“ใช่มั้ย”
“อาเอกจะถามให้มันได้อะไรขึ้นมา ก็เรื่องมันจบไปแล้ว” เด็กสาวพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ เอกดนัยตัดสินใจพาหลานสาวไปค้างที่คอนโด เพื่อที่จะปรับความเข้าใจกับเธอ
“อาก็แค่ไม่อยากให้เราทะเลาะกันเพราะเรื่องของคนอื่นนะ”
“แต่ดูว่าเธอไม่ได้อยากเป็นคนอื่นสำหรับอาเอกนะคะ เป็นแค่เลขาฯ แต่ทำตัวยังกะเป็นเมีย”
“เนเน่!!!...หนูพูดไม่เพราะเลยนะ อาไม่ได้คิดกับคุณชุเค้าแบบนั้นสักหน่อย”
“อาเอกไม่คิด แต่แม่เลขาฯ นั่นคิดนี่คะ”
“แล้วเนเน่รู้ได้ยังไง..หึ!!”
“ออเซอะซะขนาดนั้น เชื่อได้เลย ถ้าเนเน่ไม่มาด้วย คงไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว”
“เนเน่!!!..” เอกดนัยเผลอตะคอกหลานสาว เพราะเห็นว่าเธอไม่มีเหตุผล จนเด็กสาวร้องไห้ออกมา สักพักเขาจึงรีบปลอบเพราะหลานสาวเอาแต่ร้องไห้ไม่หยุด
“โอเค ๆ อาขอโทษ อาไม่ได้ตั้งใจ” เอกดนัยหันปลอบหลานสาว ระหว่างที่กำลังขับรถ
“เก็บคำขอโทษขออาเอกเอาไว้เถอะค่ะ” พอถึงคอนโดเด็กสาวก็รีบลงจากรถแล้วตรงเข้าห้องนอนปิดประตูทันที เอกดนัยตามมาเคาะเท่าไหร่ หลานสาวของเขาก็ไม่ยอมเปิด นันท์นภัสนอนร้องไห้สะอึกสะอื้น เดทแรกของเธอพังทลายย่อยยับไม่เป็นชิ้นดี
เอกดนัยที่อาบน้ำเสร็จเรียบร้อย ก็พยายามง้อมาเคาะประตูเพื่อง้อหลานสาวอีกครั้ง เขาทำทุกวิถีทางจนหลานสาวยอมเปิดประตู ก่อนจะนึกขึ้นมาได้ว่าหลานสาวของเขานั้นอยากไปเที่ยวญี่ปุ่น จึงยกเอาเรื่องนี้มาเป็นข้ออ้างในการง้อ
“อีกไม่กี่วันก็จะปิดเทอมแล้ว งั้นอาทิตย์หน้า อาจะลางานทั้งอาทิตย์เลย แล้วก็พาเนเน่ไปญี่ปุ่น เนเน่หายโกรธอาได้มั้ย”
“อืม..ขอคิดดูก่อนค่ะ”
“ไม่ต้องคิดหรอก เด็กดื้อ อยากไปอยู่แล้วนิ”
“ฮื้อ..ของอนอีกนิดสิคะ ง้อต่อ ๆ”
“ง้ออีกเหรอ แต่อาเริ่มง่วงแล้วนะ”
“งั้นกล่อมเนเน่หน่อยสิคะ” พูดจบเด็กสาวก็ลากแขนของเอกดนัยไปกอดเธอเอาไว้ เขาลูบศีรษะเธออย่างรักใคร่ คืนนี้เขานอนที่ห้องของหลานสาวจนถึงเช้า
- Writer
