การให้ความช่วยเหลือคนเจ็บ ไม่มีการแบ่งพรรคแบ่งพวก หรือแบ่งชนชั้น เมื่อมีคนเจ็บอยู่ตรงหน้า จิลลาภัทรก็ไม่อาจนิ่งเฉยปล่อยให้อีกฝ่ายตายไปต่อหน้าต่อตาได้ หญิงคนนี้อาจจะมีลูกให้ต้องดูแล อาจจะมีพ่อแม่และพี่น้องอีกหลายคนที่รอคอยอยู่ด้วยความรักและเป็นห่วงเป็นใย เพราะฉะนั้นเธอจะไม่นิ่งเฉยดูดาย ปล่อยให้อีกฝ่ายต้องหมดลมหายใจไปในขณะที่ยังพอช่วยเหลือได้
จิลลาภัทรรอไม่ถึงยี่สิบนาที นาเดียนก็กลับมาอีกครั้งพร้อมกับองครักษ์สี่นาย ซึ่งถือเปลและเครื่องมือปฐมพยาบาลมาด้วย
“เดี๋ยวพวกกระหม่อมจะพาเธอไปส่งที่โรงพยาบาลพ่ะย่ะค่ะ”
หนึ่งในองครักษ์ทั้งสี่ได้เอ่ยบอกจิลลาภัทร พร้อมกันนั้นก็ค่อยๆ เคลื่อนย้ายคนเจ็บให้มานอนบนเปลสีขาว
“ฉันขอไปด้วยคนสิ”
จิลลาภัทรตะโกนบอกพร้อมกับเดินเร็วๆ ตามองครักษ์ทั้งสี่นาย ตั้งใจจะไปที่โรงพยาบาลเพื่อดูอาการของหญิงสาวผู้นี้ด้วย แต่พอเดินมาถึงหน้าตำหนักก็มีอันต้องนิ่งขึงไปชั่วขณะ เมื
