“เจ้าจะหนีไปไหนไม่ได้ และห้ามออกไปนอกตำหนักด้วย จะบอกให้รู้ไว้ว่าหากเจ้าหลงไปในทะเลทรายอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา เจ้าจะหาทางกลับบ้านไม่เจอ และสิ่งที่เลวร้ายที่สุด เมื่อต้องตกอยู่ท่ามกลางทะเลทรายอันร้อนระอุนั่นก็คือพายุทะเลทรายลูกใหญ่ที่สามารถกลืนร่างเล็กๆ ของเจ้าได้ทันที และอีกสิ่งหนึ่งที่น่ากลัวไม่แพ้กันคือกองโจรที่เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม”
ชีคฟารีสต์ไม่ได้ขู่ แต่สิ่งที่พระองค์ได้ตรัสมานั้นล้วนเป็นความจริงทั้งสิ้น แม้แต่ผู้ชายตัวโตๆ อย่างพระองค์ยังเกรงกลัวพายุทะเลทราย ที่ไม่เคยส่งสัญญาณให้รู้ว่าพวกมันจะเข้ามาถล่มเมืองเมื่อไร ส่วนกองโจรที่หิวกระหายนั้นไม่ต้องพูดถึง มันฆ่า ข่มขืน ได้แม้กระทั่งเด็กและคนแก่ และเมื่ออิ่มเอมในไฟราคะแล้ว พวกมันจะส่งเหยื่อไปขายที่ตลาดมืดในการขายทาส
แม้จะหวาดกลัวกับคำขู่ของชีคฟารีสต์ แต่จิลลาภัทรก็ยังทำใจดีสู้เสือ เชิดหน้าขึ้นแล้วเถียงกลับอย่างไม่ลดละ
“จันทร์
