องุ่นชื่อคุ้นๆ

1681 Words
ภายในห้องทำงานของท่านรองประธานหนุ่ม ในเวลานี้ตุลากำลังรวบรวมเอกสารทั้งหมด เพื่อที่จะให้บิดาได้รู้ถึงความเป็นอยู่ของทุกคนที่นั่น ถ้าหากพวกเขาย้ายออกไป แน่นอนผลกระทบที่จะตามมานั่นก็คือ พวกเขาจะกลายเป็นคนไร้บ้านทันที ซึ่งเงินแค่ห้าพันไม่ได้ช่วยทำให้ชีวิตพวกเขาดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย จากคำบอกเล่าของนายชยา ไม่เป็นความจริงเลยสักนิด เขาไม่ได้คิดที่จะจัดสรรที่ทางให้กับทุกคน ตามที่ได้ชี้แจงกับบิดาของเขาเอาไว้ตั้งแต่แรก เพราะจำนวนเงินห้าพันบาท ที่เขาจ่ายให้กับทุกครอบครัวนั้น ก็แล้วแต่ใครจะมีปัญญาไปหาที่อยู่อาศัยเช่าเอาเอง ซึ่งแน่นอนที่สุดก็คือบ้านเช่าถูกๆ มันไม่มีหรอก ราคาห้าพันและถ้าหากจะเช่าห้องพักรายเดือน ก็ต้องจ่ายเงินค่ามัดจำไว้ล่วงหน้าตั้งสามเดือน คนหาเช้ากินค่ำอย่างพวกเขา คงไม่มีปัญญาไปจ่าย เพราะเงินจำนวนแค่นั้นไม่พออย่างแน่นอน ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงคนเคาะประตูดังขึ้นจากนั้นไม่นานชายร่างสูงใหญ่ ที่มีใบหน้าหล่อเหลาคมคาย ไม่แพ้ชายใดได้เดินเข้ามาภายในห้องของท่านรองประธาน พร้อมกับรอยยิ้มที่ผุดขึ้นบนใบหน้า และท่าทางของเขานั้นดูจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ "เป็นยังไงบ้าง" เมื่อซันนี่นั่งลงที่โซฟา ตุลาก็รีบเอ่ยถามขึ้นทันที จากนั้นเลขาสาวก็น้ำมาเสิร์ฟแล้วรีบเดินออกไป "สวย หมวย ขาว แถมยังดูเซ็กซี่น่ารักไม่มีที่ติ หน้าสดยังสวยขนาดนี้ ถ้าเธอแต่งแต้มนิดหน่อย คงไม่มีผู้หญิงคนไหนสวยเท่าเธอแล้วมั้ง ในโลกใบนี้" ซันนี่พูดออกมาพร้อมกับแววตาที่เป็นประกายหวานหยาดเยิ้ม เขายังคงตกอยู่ในภวังค์ เมื่อนึกถึงใบหน้าขององุ่นล่องลอยเข้ามา "เฮ้ย! นายไปผิดที่มาหรือเปล่าเนี่ยซันนี่" ตุลาถามเพื่อนออกมาด้วยความรู้สึกแปลกใจ เพราะไม่เคยเห็นซันนี่มีอาการแบบนี้มาก่อน ที่สำคัญชุมชนนั้นไม่น่าจะมีผู้หญิงที่สวย ถึงขนาดทำให้ซันนี่เก็บมาเพ้อแบบนี้ได้ "ไม่ผิด แต่ถูกที่เลยล่ะ ฉันจะพานายไปอุดหนุนร้านอาหารเธอ ทั้งเช้า กลางวัน เย็น ที่โรงงานนายมีตำแหน่งว่างไหม" ซันนี่ยังคงพูดพร่ำเพ้อละเมอเหม่ออยู่ร่ำไป ทั้งที่ชีวิตของเขามีผู้หญิงเข้าหามากมาย ทำไมถึงรู้สึกสะดุดตาตรึงใจองุ่นก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะว่าเธอดูเป็นธรรมชาติไม่เติมแต่ง เหมือนกับผู้หญิงทุกคนที่เดินผ่านเข้ามาในชีวิตของเขาก็เป็นได้ แต่ซันนี่จะรู้หรือเปล่าว่าผู้หญิงที่เขาหมายตาเอาไว้ คือลูกหนี้ของตุลา ฉะนั้นข้อผูกมัดนี้ อาจจะต้องทำให้องุ่นยอมจำนนให้กับชายหนุ่ม อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ โดยที่เธอเองยังไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ "อย่าบอกนะว่าซีอีโอหนุ่ม คาสโนว่าตัวพ่ออย่างนาย อยากจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ฉันชักอยากเห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นแล้วสิ อยากรู้จังเลยว่าทำไม เธอถึงทำให้ผู้ชายอย่างนายหลงใหลได้ปลื้มถึงเพียงนี้" ตุลาพูดพร้อมกับยิ้มออกมาบางๆ เขาไม่เคยเห็นซันนี่รู้สึกพิเศษกับใครแบบนี้มาก่อน แต่ส่วนมากชายหนุ่มส้มกินเงียบ จนทำให้หลายคนคิดว่าเขาเป็นเกย์ด้วยซ้ำ และที่หนักไปกว่านั้น ข่าวลือในโลกโซเชียลมีเดีย ยังบอกว่าเขากับซันนี่คบกัน แต่ยังไม่กล้าเปิดเผย เนื่องจากว่า กลัวจะกระทบเรื่องธุรกิจ "ถ้านายได้พบกับเธอ ฉันเชื่อว่านายจะต้องตกตะลึงในความน่ารักขององุ่นอย่างแน่นอน เธอไม่เหมือนใคร แถมยังดูไม่สนใจฉันอีกด้วย ทั้งที่ฉันนั่งหัวโด่อยู่ตรงนั้น เธอกลับทำเป็นเหมือนว่าฉันไม่มีตัวตน หน้าตาของฉันก็ไม่ได้แย่สักหน่อยก็น่าจะสะดุดตาทำบ้าง" คำบอกเล่าของเพื่อน กำลังทำให้ตุลารู้สึกสะดุดกับชื่อองุ่น เธอจะใช่คนเดียวกันกับที่เขารอคอยหรือเปล่า ตั้งแต่วันนั้นคืนที่เธอโดนทำร้าย ชายหนุ่มก็ไม่ได้ข่าวคราวขององุ่นอีกเลย ซึ่งเขาก็ได้แต่หวังว่าเช็คใบนั้นจะทำให้ชีวิตของเธอดีขึ้น ถ้าหากไม่เจอกับเธออีกครั้ง เขาก็จะเอาเหตุผลนี้ขึ้นมาเป็นข้ออ้าง เพื่อผูกมัดเธอไม่ให้หนีไปไกลได้อีก แต่ถ้าเธอมีใครอยู่ข้างกายไปแล้ว เขาก็คงทำได้แค่เพียงทำใจเท่านั้นเอง "เฮ้ย! ตุลา เป็นอะไร ทำไมนั่งใจลอยจัง อย่าบอกนะว่าแค่ชื่อของเธอก็ทำให้นายตกอยู่ในภวังค์ได้ อาการหนักกว่าฉันอีกนะเนี่ย" "จะบ้าหรือเปล่าฉันแค่คิดอะไรเพลินๆ คนชื่อองุ่นมีเป็นร้อยเป็นพัน แล้วทำไมฉันจะต้องตกอยู่ในภวังค์ด้วย นับวันนายยิ่งพูดเพ้อเจ้อไปใหญ่" ตุลาพูดออกมาด้วยเสียงแข็ง เพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในใจ ซึ่งเขาเองก็แอบลุ้นให้เป็นองุ่นคนที่ชายหนุ่มอยากพบเจอมาแสนนาน ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงคนเคาะประตูดังขึ้น ทำให้คนทั้งคู่หันไปมอง ภาพของหญิงสาวร่างอรชรหุ่นปราดเปรียวเซ็กซี่ในชุดสีแดงเบอร์กันดี้ ที่หล่อนตั้งใจอวดส่วนเว้าส่วนโค้ง แถมยังปาดคอลึกจนเผยให้เห็นอกอวบอิ่มล้นบราออกมา ตามลุคเซ็กซี่ของบุษบา ที่ไม่เคยเป็นรองใคร "ดิฉันห้ามแล้วนะคะ บอกเธอแล้วว่าถ้ารับประทานมีแขกแต่คุณบุษบาไม่ยอม" เลขาสาวหน้าห้องรีบก้มหน้ารายงาน ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเพราะเธอกำลังกลัวจะโดนดุ "ไม่เป็นไรหรอกครับคุณน้ำตาล คุณออกไปทำงานเถอะ เชิญนั่งครับคุณบุษบา วันนี้มีธุระอะไรเปล่าครับ ถึงได้มาหาผมถึงห้องทำงาน อ้อ...นี่ซันนี่ เพื่อนสนิทผมเองครับ" ตุลาเอ่ยถามหญิงสาวออกไปอย่างเป็นทางการ เมื่อเขารู้ถึงเจตจำนงในการมาของหล่อนได้เป็นอย่างดี ก่อนจะแนะนำหล่อนให้รู้จักกับซันนี่ "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" "ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ" ทั้งคู่ทักทายกันด้วยการจับมือ เหมือนกับธรรมเนียมฝรั่งมันได้ติดตัวบุษบาไปแล้ว หญิงสาวพยายามเก็บอาการให้เป็นปกติ เมื่อเธอรู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้นั่งอยู่ท่ามกลางชายรูปหล่อทั้งสองคน ก่อนจะหันไปพูดกับตุลา "ถ้าบุษไม่มีธุระ จะมาหาคุณไม่ได้เลยเหรอคะ น่าน้อยใจจัง" หล่อนแกล้งทำหน้าเศร้า พร้อมกับแกล้งพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เพื่อให้ตุลารู้สึกเห็นใจ "ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นสักหน่อย ผมแค่แปลกใจคิดว่าคุณมีเรื่องด่วนอะไรหรือเปล่าถึงได้มาหาผมถึงห้องทำงานแบบนี้" ตุลาพยายามสรรหาคำพูด ที่ทำให้คนฟังรู้สึกดี ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วเขาไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลมาอธิบาย ในเมื่อหล่อนไม่ได้เป็นอะไรกับเขาสักหน่อย "พอดีว่า เย็นนี้คุณลุงกับคุณป้า โทรบอกให้บุษไปทานข้าวเย็นที่บ้าน บุษก็เลยแวะมาหาคุณตุลาก่อน เราจะได้เข้าไปพร้อมกันยังดีไหมคะ" บุษบาพูดออกมา พร้อมกับแอบชำเลืองมองไปที่ซันนี่ เมื่อเขาเป็นหนุ่มหน้าตาดีไม่แพ้ตุลาเลยสักนิด และถ้าเธอจำไม่ผิดเขาน่าจะอยู่ในวงการนักธุรกิจ ที่มีกิจการหลายอย่าง ร่ำรวยไม่แพ้บ้านตุลาอย่างแน่นอน "อะไรนะครับ พ่อกับแม่ผมเป็นคนโทรไปชวนคุณ มาทานมื้อเย็นที่บ้านอย่างนั้นเหรอครับ" ตุลาถามออกมาอย่างไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เมื่อชายหนุ่มกำลังคิดว่า บิดากับมารดาของเขากำลังคิดที่จะทำอะไร ถ้าหากทั้งสองต้องการจับคู่ให้เขากับบุษบา ทั้งชีวิตของตุลาคงอยู่ในกระทะทองแดง ผู้หญิงที่แต่งตัวเปรี้ยว แถมท่าทางของเธอยังดูมั่นอกมั่นใจ เหมือนกับจะไม่แคร์ใคร ผู้หญิงแบบนี้ตุลาไม่มีวันหลงรักได้ลง เพราะสเปกของเขาต้องขาวหมวย แต่งตัวเรียบร้อย เป็นผู้หญิงที่ธรรมดา แต่สำหรับตุลา เขากลับคิดว่าผู้หญิงแบบนั้นดูมีเสน่ห์ จนน่าค้นหา "ทำไมน้ำเสียงของคุณตุลา ที่ถามออกมาเหมือนกับไม่เชื่อในสิ่งที่บุษพูดออกไป" หญิงสาวถามออกมาพร้อมกับทำหน้างอ เหมือนหล่อนงอนเขาอยู่ ซึ่งเป็นท่าทางที่ตุลาไม่ชอบใจเลยสักนิด "ไม่ทันไรก็พ่อแง่แม่งอนซะแล้ว" ซันนี่พูดขึ้นมาลอยๆ แต่ก็พลอยทำให้บุษบาทำหน้าเขินอายได้ "ซันนี่ เย็นนี้ไปกินข้าวที่บ้านฉันนะ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับทำตาเล็กตาน้อย ขยิบตาซ้ายขวา เพื่อส่งซิกให้เพื่อนรักไปช่วยเป็นไม้กันหมาให้กับเขา เนื่องจากตุลานั้นไม่อยากจะสานสัมพันธ์ หรือทำความรู้จักกับผู้หญิงอย่างบุษบามากไปกว่านี้ "ได้สิ แต่ไปแป๊บเดียวนะ เพราะฉันต้องไปพบกับลูกค้าต่อ" "ความจริงแล้ว ถ้าคุณซันนี่มีธุระสำคัญก็ไม่ต้องไปกับพวกเราก็ได้นี่คะ" บุษบาพูดเหมือนกับไม่อยากให้ซันนี่ไปด้วย ทั้งที่หล่อนเองก็เพิ่งจะรู้จักกับตุลาไม่กี่วัน แต่ดูเหมือนว่าบุษบากำลังพยายามจะทำตัวคุ้นเคย ถึงขณะที่บิดามารดาของตุลาเชิญไปทานมื้อเย็น ที่บ้านเขาด้วยตัวเองหล่อนคงไม่ธรรมดา นับต่อจากนี้ไปชีวิตของตุลาคงเต็มไปด้วยความวุ่นวาย
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD