เมื่อองุ่นทำข้าวผัดกุ้งเสร็จ เธอจัดการตักใส่จานไปเสิร์ฟเอง เพราะตอนนี้ไม่มีออเดอร์จากลูกค้า หญิงสาว ฉีกยิ้มที่มุมปาก เพียงแค่เธอเห็นธันวาจากทางด้านหลังก็รู้สึกเอ็นดูอย่างบอกไม่ถูก เขาไม่เห็นดื้อหรือจะซนเหมือนอย่างที่เลขาสาวบอกเอาไว้เลยสักนิด ดูเด็กชายจะนั่งรออย่างมีมารยาทด้วยซ้ำ
"ได้แล้วค่ะ ข้าวผัดกุ้งตัวโต ๆ สำหรับคนพิเศษ"
"ว้าว! น่ากินจังเลยครับ" เมื่อองุ่นวางจานข้าวผัดลงธันวาก็ร้องว้าวพร้อมกับทำตาลุกวาว ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมา พร้อมกับกล่าวคำขอบคุณ
"ขอบคุณนะครับพี่สาวคนสวย แต่...ทำไมผมคุ้นหน้าพี่จังเลย เหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน แต่ก็นึกไม่ออก" ธันวาพูดพร้อมกับทำสีหน้าครุ่นคิด เหมือนผู้ใหญ่ พลอยทำให้องุ่นรู้สึกเอ็นดูเขา
