เด็กดีของพี่ภู

นอนห้องพี่..

ตอนที่ 10

ลิ้นร้อนค่อยๆ ลิ้มลองรสชาติความหอมหวานจากโพรงปากนุ่มอย่างหยอกเย้า เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดละเลียดชิมความหวานทั่วโพรงปากนุ่มไม่เว้นแม้แต่ซอกฟันที่ขาวสะอาดดุจไข่มุกของเธอ

แขนแข็งแรงรั้งเอวคอดกิ่วเมื่อเจ้าร่างบางดิ้นจากการจูบของเขา พร้อมกับใช้มือข้างที่ว่างกดรั้งท้ายทอยหญิงสาวไว้เบามือเพื่อให้ร่างบางตอบสนองสัมผัสที่เขามอบให้

ไอยวริญพยายามใช้มือบางผลักอกแกร่งออกจากตัวเธอ แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเธอดิ้นเขากอดรัดเธอแน่นขึ้นเรื่อย ๆ หากแต่ด้วยแรงอันน้อยนิดของเธอหรือจะต้านทานเขาได้นอกจากปล่อยให้เขาลิ้มลองความหอมหวานจากตัวเธอจนพอใจ

ริมฝีปากอวบหนาผละจากปากนุ่มเมื่อเห็นว่าร่างบางในอ้อมกอดกำลังจะขาดอากาศหายใจเพราะจูบอันดูดดื่มและหนักหน่วงที่เขาจงใจทำเพื่อเป็นการลงโทษที่เธอขัดใจ ริมฝีปากบางนุ่มเริ่มบวมแดงขึ้นมาทันตา

“รู้ไหมว่าพี่หึง” ชายหนุ่มกระซิบข้างใบหูพร้อมขบใบหูสะอาดน่ารักนั้นเบาๆ เพื่อเป็นการลงโทษที่หล่อนทำตัวน่ารักเกินเหตุจนมีคนมาจีบ

กลิ่นกายอ่อนๆ ของสาวแรกรุ่นและสัมผัสที่ได้จากร่างนุ่มนิ่มตรงหน้าท้าให้เขาแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ เขาไม่เคยมีความต้องการใครเท่าเธอมาก่อนเลย

ถึงกระนั้นเขาจำต้องหยุดความคิดนั้นลงเมื่อได้ยินเสียงใสจากริมฝีปากบางนั้นเอ่ยขึ้น

“พี่ภูคะ อย่าแกล้งไอย์อีกเลยนะคะ ไอย์จะไม่ให้พี่กันต์เข้าใกล้ไอย์อีกแล้วค่ะ” เธอเริ่มกลัวใจตัวเองเหมือนกันกลัวว่าสักวันความรู้สึกที่เก็บไว้จนลึกสุดใจจะถูกเปิดเผยออกมา หากยังเปิดโอกาสให้เขาได้จูบเธออยู่แบบนี้ เธอคิดไม่ออกเลยว่าถ้าเขารู้ว่าเธอคิดยังไงกับเขาผลจะออกมาเป็นเช่นไร

“ทำไมกลัวพี่ทำมากกว่าจูบเหรอ”

“เปล่าค่ะ..เพียงแต่ไอย์กลัวคุณแม่ว่า”

“คุณแม่ไอย์นะเหรอ...ท่านไม่ว่าหรอก” เสียงทุ้มเอ่ยแผ่วเบาพร้อมซุกใบหน้าบนไหล่มนเพื่อข่มอารมณ์ไม่ให้รักเธอตรงนี้ ถึงเธอจะอยู่ในฐานะน้องสาว แต่ก็ไม่ใช่น้องของเขาจริง ๆ เสียเมื่อไหร่

เด็กสาวถึงแม้จะรู้การกระทำนั้น หากแต่ก็ยอมอยู่นิ่ง ๆ ตามคำขอร้องของเขาอย่างว่าง่าย ขณะที่ลมหายใจอุ่นๆ รินรดต้นคอขาวเนียนทำเธอรู้สึกวาบหวามทุกครั้งที่เขาสัมผัส ภูบดินทร์ค่อยๆ เงยหน้าและอาศัยตอนที่คนตัวเล็กกำลังเผลอ

“กรี๊ด!!! พี่ภูจะทำอะไรคะ” คนตัวเล็กอุทานอย่างตกใจ เมื่อภูบดินทร์ลุกขึ้นพร้อมตวัดแขนช้อนตัวเธอขึ้นอุ้มพาเดินไปที่เตียงกว้างแล้ววางคนตัวเล็กลงบนเตียงแผ่วเบา พร้อมกับทาบทับบนร่างบางจนมิดแล้วสูดเอาความหอมหวานจากพวงแก้มซ้ายและขวา ก่อนจะทิ้งตัวลงนอนข้างๆ โดยดึงร่างบางมากอด เขาใช้นิ้วชี้เรียวแตะริมฝีบางนุ่มเป็นการเตือนว่าเธอไม่ควรปฏิเสธเขา

“คืนนี้นอนกับพี่นะ” มือหนาดึงผ้าห่มมาคลุมร่างทั้งสองเอาไว้พร้อมก้มสูดเอาความหอมจากเรือนผมนุ่มสลวยนั้นอีกครั้ง คนตัวเล็กนอนตัวเกร็ง หน้าที่แดงอยู่แล้วก็ยิ่งแดงไปถึงลำคอเนียนลามไปจนถึงใบหู หัวใจเต้นแรงจนกลัวว่าภูบดินทร์จะได้ยิน ก็เขาเล่นกอดเธอแน่นจนร่างทั้งสองแนบชิดกันไปทุกส่วนขนาดนั้น