สิ่งที่ใฝ่ฝัน

887 Words
(อารียา) ฉันที่ได้รับคำสั่งจากผู้อุปถัมภ์ ที่ส่งเสียให้ได้เรียนจนจบปริญญาตรี มีคำสั่งให้ฉันเดินทางมาหา ทุกอย่างถูกทางนั้นจัดการให้เรียบร้อย ฉันแค่มีหน้าที่นั่งเครื่องบินเดินทางมาเท่านั้น ความรู้สึกตื่นเต้นมีมาก ฉันดีใจที่วันนี้ที่สุดแสนจะรอคอยมาถึง เมื่อฉันอยากพบเจอผู้อุปถัมภ์ที่เฝ้าหา เพราะที่ผ่านมาฉันได้รับการติดต่อผ่านอีเมล์เท่านั้น และทุกเทศกาลหรือวันสำคัญ ก็จะมีของขวัญส่งมาให้ โดยที่ฉันไม่เคยได้เห็นหน้าคร่าตาท่านเลย "ท่านจะมีหน้าตาเป็นยังไงนะ หนูดีใจและตื่นเต้นมาก ๆ เลยค่ะที่จะได้เจอท่านแล้ว" ฉันนั่งมองอีเมล์ที่มีข้อความอวยพรวันเกิด ข้อความสั้น ๆ ที่อวยพรให้ฉันมีความสุข แค่นี้มันก็ทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นแล้ว เพราะตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยมีใครมาใส่ใจแบบนี้ จนเจอคนใจดีที่เข้ามาอุปถัมป์ ส่งเสียฉันให้มีความเป็นอยู่ที่ดี "คุณอารียาหรือเปล่าครับ" เสียงทักเป็นภาษารัสเซียสะกิดให้ฉันหุบยิ้ม แล้วเงยกน้ามองหาเจ้าของเสียง แน่นอนว่าฉันฟังออกเพราะเรียนเสริมภาษารัสเซียมา เผื่อว่าวันหนึ่งวันใดฉันได้เจอกับผู้มีพระคุณ จะได้สนทนากับท่านได้โดยไม่ต้องอาศัยล่ามแปลให้ "ค่ะ" ฉันพยักหน้าตอบชายตัวสูงที่อยู่ในชุดสูทสีเข้ม "คุณเชรคให้ผมมารับครับ" ชายตัวสูงที่ยืนตรงหน้าบอกเล่าให้ฉันฟัง คุณเชรคที่เป็นคนสนิท ฉันรู้จักเขาจากการที่บางครั้งเขาติดต่อมาแทนผู้มีพระคุณของฉัน "อ่อค่ะ" ฉันตอบรับและรีบลุกยืน "ทางนี้ครับ" เขาผายมือเชิญอย่างให้เกียรติ และจัดการเข็นกระเป๋าแล้วเดินนำหน้าฉันไป เพราะถ้าให้ฉันเดินนำคงไม่รู้จักทาง รถยนต์แล่นมาตามถนนเรื่อย ๆ สองข้างทางที่เต็มไปด้วยผู้คนสัญจร ตึกมากมายที่เป็นเอกลักษณ์ ฉันมองด้วยความหลงใหล มันดึงดูสายตาของฉันให้มองได้ตลอด เหมือนมันคือความฝันของฉันเลยล่ะ มอสโกที่ฉันอยากจะมาเหยียบสักครั้งในชีวิต ตอนนี้ฝันของฉันเป็นจริงแล้ว ฉันอยากจะไปหลาย ๆ ที่ของที่นี่ ประติมากรรมที่สวยงาม พระราชวังเครมลิน,จัตุรัสแดง,มหาวิหารเซนต์บาซิล สถานที่เหล่านี้ฉันอยากจะเห็นสักครั้งในชีวิต การมารัสเซียครั้งนี้มันทำให้ฉันตื่นตาและตื่นเต้น หากฉันคุ้นเคยสัญญาเลยว่าฉันจะไปทุกที่ที่ฉันต้องการ เพราะหากฉันได้ทำงาน ฉันก็จะมีเงินเก็บ ฉันจะทำตามสิ่งที่ใฝ่ฝันให้จงได้ "ถึงแล้วครับคุณอารียา" ชายคนเดิมเปิดประตูให้กับฉัน เมื่อถึงที่หมายเรียบร้อยแล้ว บ้านที่มีบริเวณกว้างขวาง รอบล้อมด้วยพันธุ์ไม้เขียวขจีร่มรื่น มันกว้างใหญ่มาก มากเกินกว่าที่ฉันคิดเสียอีก "ต้องรวยเบอร์ไหนนะ ถึงมีบ้านใหญ่ยิ่งกว่าสนามกอล์ฟขนาดนี้" ฉันตาวาวกับพื้นที่อันแสนกว้างนี้ กวาดสายตามองอย่างคนไม่เคยพบเห็น ก็แน่ล่ะฉันไม่เคยเห็นอยู่แล้ว นี่มันคฤหาสน์กี่ร้อยล้านกันนะ "เดี๋ยวผมจะพาไปพบคุณเชรคนะครับ" "ค่ะ" คำบอกเล่าของคนที่พาฉันมา ทำให้ฉันนั้นหยุดคิดเรื่องราคาของคฤหาสน์หลังนี้ เดินตามหลังของเขาเข้าไปในตัวคฤหาสน์ การตบแต่งที่ทันสมัย ห้องหับที่กว้างขวาง ถ้าให้เดินมาคนเดียวอารียาหลงทางแน่ ๆ "สวัสดีครับคุณอารียา" นี่คงเป็นคุณเชรคสินะ เขาดูดีมาก ๆ เลยล่ะ "สวัสดีค่ะ" ฉันทักทายเขาตามภาษาประจำชาติ ฉันไม่ขัดเขินในการพูดอยู่แล้ว และมั่นใจมากว่าฉันใช้ภาษาได้ดี "เดี๋ยวผมจะพาไปพบกับท่านนะครับ" เขาคงหมายถึงผู้มีพระคุณของฉันสินะ แน่นอนว่าฉันตื่นเต้นมากกับการที่จะได้เจอท่านตัวจริง "ค่ะ" คุณเชรคพาฉันเดินขึ้นบันไดไป ราวบันไดสีทองเงาวับ ทุกอย่างที่ตบแต่งดึงดูดให้ฉันมอง มันสวยงามและดูหรูหรามาก เหมือนฉันเป็นบ้านนอกเข้าเมืองยังไงอย่างนั้นเลย ก็ฉันบ้านนอกจริง ๆ นั่นแหละ "อื้อ อ๊ะ เสียวจังเลยค่ะ อื้ม" ฉันกับคุณเชรคเดินมาหยุดตรงหน้าห้อง ๆ หนึ่ง ฉันถึงกับมองหน้าคุณเชรคทันที เมื่อเสียงที่แสนสยิวดังลอดออกมา แน่นอนว่าฉันไม่ใช่คนอ่อนต่อโลกที่จะไม่รู้ว่ามันคืออะไร "ผมว่าตอนนี้คงไม่เหมาะที่จะแนะนำ เอาเป็นว่าคุณอารียาไปพักผ่อนก่อนแล้วกันนะครับ ผมได้ให้คนเตรียมห้องไว้ให้แล้ว" คุณเชรคที่ดูเสียหน้า เขาหันมาพูดกับฉันแล้วยิ้ม ซึ่งฉันเข้าใจดีและควรทำตาม แต่ฉันสงสัยว่าผู้มีพระคุณของฉัน ยังมีแรงทำเรื่องอย่างว่า? เท่าที่ฉันรู้ท่านอายุมากแล้วนะ ไม่น่าที่จะมีแรงมาทำเรื่องบนเตียง จนเสียงดังครวญครางได้ขนาดนี้
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD