(Isabella POV)
Hindi ko maintindihan ang Chris na iyon. Bakit kailangan pang tumira kami sa bahay niya. Puwede naman ako ang dumalaw sa anak namin. Siya naman ang may gusto na wala na akong koneksyon sa kanila. Pero ganoon pa man masaya ako dahil makakasama ko na ang anak ko. Hindi naman siya ganoon kasama dahil ako pa din naman ang kilalang Nanay ni Belle. Babawi ako sa anak ko. She is so beautiful at napakabait na bata. Buti hindi nagmana sa ugali ng ama.
Naupo ako sa sofa wala ako sa huwisyo. Pinag-iisipan ko kung ano ang sasabihin ko kay Christopher. Hindi niya kilala si Chris bilang ama niya. Wala nga itong idea kung aono ang hitsura ng ama. Hindi man ito nagtatanong, pero alam kong gusto niya din makilala ang tunay niyang ama. Nagpapasalamat nga ako kay Leonardo dahil palagi siyang
