ผ่านไปหลายสัปดาห์แต่ดูเหมือนคำพูดของภาคินัยจะไม่ได้ซึมเข้าไปในความรู้สึกของชนิษาเพราะสุดท้ายหล่อนก็กลับมาโทรและทักไลน์หาเขาทุกวันแบบเดิม เขาก็ไม่ได้ห้ามเพราะวันนั้นก็ยอมรับว่าพูดจารุนแรงมากเกินไป
“อุ้ย ขอโทษค่ะ มิ้งไม่ทันระวัง” มัณทิดาพริตตี้สาวหน้าหวานจากการแต่งเติมให้ดูแอ๊บแบ๊วแกล้งเดินชนเจ้าของบริษัทอย่างภาคินัยตามที่หล่อนได้วางแผนเอาไว้ ภาคินัยเป็นผู้ชายหล่อรวยครบสูตรแบบที่ต้องการ โชว์รูมนี้ก็ของเขาด้วย
“ไม่เป็นไรครับ” เขาพยุงร่างที่เซมาชนเขาให้กลับไปยืนพร้อมกับส่งยิ้มให้พริตตี้สาวอย่าไม่ถือโทษ
“ขอบคุณนะคะ พอดีมิ้งลืมทานข้าวค่ะ เลยหน้ามืดนิดหน่อย”
พริตตี้สาวแสร้งทำตัวให้น่าสงสารเพื่อเรียกคะแนนจากชายหนุ่มที่หมายตา ทั้งที่ตอนเช้าหล่อนเพิ่งจะกินข้าวไปไม่นาน
“พักทานข้าวก่อนก็ได้นะครับ” ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษและเห็นใจคนที่ทำงานให้กับบริษัทของเขาจึงได้บอกสาวสวยให้ไปพักก่อนได้ เกิดเป็นอะ
