6
1563 Words
วิภาหลุดปากออกมา ทว่าเมื่อครู่นั้น ทำเอาใจหวิว ๆ รู้สึกประหลาดขึ้นมาอีกจนลืมความเจ็บปวดที่บริเวณข้อเท้าเสียแล้ว
“นั่งก่อนครับ”
ยามหน้าตาดิบเถื่อน พาเธอไปนั่งที่เก้าอี้
เขาขยับมาคุกเข่าตรงหน้า คว้าเท้าของเธอ
“โอ้ย”
“เจ็บเหรอครับ”
“ค่ะ” วิภาสูดปาก
สายตาของยามเถื่อนมองลอดผ่านชายกระโปรงของวิภานิดหนึ่ง กลิ่นเนื้อกลิ่นตัวของเธอหอมกรุ่น และเพียงแค่เท้าที่อยู่ในมือของเขา มันก็มากเกินพอที่จะกระตุ้นอารมณ์ของเขาให้ลุกโชน
ยามเถื่อน ซึ่งชื่อจริงเป็นอีกอย่าง เริ่มรู้สึกว่าลมหายใจของเขารุนแรงผิดปกติ เขารู้ดีว่า วิภานั้นมีสถานะเป็นเจ้านายของเขา เขาได้แค่คิดนั่นแหละ มองความเซ็กซี่บนเรือนร่างของเธอแล้วชักจนน้ำพุ่งเสียแทบทุกครั้งไป
“เท้าแพลงนะครับเนี่ย”
“ทำไงดี โอย...”
“เดี๋ยวผมไปหาน้ำแข็งมาประคบให้นะครับ”
วิภามองสบตากับรปภ.นิดหนึ่ง พร้อมกับอาการเสววาบ เต้าแข็งตัว หัวนมชูชันขึ้นมาอย่างประหลาด มือสากหนา กลิ่นตัวไม่สู้โสภานัก แต่ทำไมเธอถึงได้รู้สึก
มือของเขาที่สัมผัสกับเท้าของเธอ ไม่รู้ว่าจงใจหรือเปล่า แต่ปลุกเร้าอารมณ์บางอย่างของเธอให้ลุกโพลง ความต้องการแปลก ๆ มักเกิดขึ้นได้เสมอ
รปภ.หน้าตาดิบเถื่อนกลับมาพร้อมกับผ้าห่อน้ำแข็ง นำมาประคบให้เธอ
“ขอบใจมากนะ”
วิภากล่าว รู้สึกเสววูบกับสายตาของรปภ.หน้าตาดิบเถื่อน
“รู้สึกสบายขึ้นไหมครับ”
“ค่ะ สบายจริง ๆ”
“สักพักค่อยลุกเดินดูครับ”
“นวดเป็นด้วยเหรอ”
อดหลุดปากถามไม่ได้ เพราะท่าทางของรปภ.ดูทะมัดทะแมง มือกร้านที่สัมผัสกับขาของเธอ ไม่ใช่คนที่ทำอะไรไม่เป็นแน่
“นิดหน่อยครับ”
“เหรอ”
ยามเถื่อน หรือแท้จริงชื่อ วิชิต แทบจะสะกดอารมณ์เอาไว้ไม่ไหว เท้าของเธอ กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากเรือนร่างของเธอ
รวมทั้งแววตาที่มองมายังเขา
ล้วนแล้วแต่ทำให้ดุ้นเอ็นเกิดอาการผงาดอัดแน่นตุงเป้ากางเกงได้ทั้งสิ้น
“วันนี้คุณแมนไม่มารับหรือครับ”
“ไม่ค่ะ”
วิภาตอบ “เขาคงงานยุ่ง รู้จักชื่อเขาด้วยเหรอ”
“ก็แวะมาบ่อยครับ คุยกันอยู่”
“เขาเป็นไงบ้าง”
“หล่อครับ” เขาตอบตามตรง
“หล่อแบบนี้ ไม่น่าเชื่อว่ายังไม่มีแฟน”
“ยังไม่มีเหรอครับ” รปภ.วิชิตย้อนถาม
“ยังค่ะ”
“ท่าทางเขาชอบคุณวิ”
“ไม่รู้สิคะ เป็นพี่น้องกันแหละค่ะ เขารู้อยู่แล้วว่าวิมีสามี”
“อ๋อ ครับ” เผลอกลืนน้ำลาย เพราะตอนที่วิภาก้มลง มองเห็นร่องอกของเธอขาว ๆ เต็มสองตา เจอเข้าแบบนี้ วิชิตแทบจะไม่อยากลุก ด้วยว่าเป้าตุงจนสามารถสังเกตได้
“ลองลุกดูสิครับ”
“ค่ะ”
วิภาขยับลุก แต่แล้ว...
“ว้าย!”
เป็นอีกครั้งหนึ่งที่หล่นไปอยู่ในอ้อมแขนของรปภ.เจ้าของใบหน้าดิบเถื่อน
“เป็นไงบ้างครับ”
วิชิตได้กลิ่นหอมเต็มจมูก นอกจากไม่สามารถบังคับใจตัวเองได้แล้ว ยังรู้สึกเหมือนกับว่าหัวแท่งเอ็นเยิ้มไปหมดแล้ว
เขาประคองวิภานั่งลงบนเก้าอี้อีกครั้ง
ได้โอกาสทรุดร่างนั่งลง ประคบข้อเท้าของเธออีกครั้ง ใบหน้าของวิชิตเวลานี้แดงเข้มขึ้น เพราะว่าตอนที่วิภาเซ และเขารับเอาไว้นั้น
เต้าของเธอเบียดเสียดสัมผัสได้
ความนุ่มหยุ่น ทำให้เอ็นยิ่งผงาด ยากที่จะให้ลงได้ง่าย ๆ
วิภา...ใจเต้นรัว มองมือของยามหน้าตาดิบเถื่อนที่กำลังประคบข้อเท้าให้เธอด้วยความรู้สึกประหลาดที่กำลังเกิดขึ้นและคุกคามอย่างรุ่มร้อน
“วิจะกลับบ้านไหวไหมเนี่ย”
“โทรบอกแฟนสิครับ”
“ไม่ ๆ คงไม่ถึงขั้นนั้น”
“กลับเข้าไปในออฟฟิศดีไหมครับ ข้างนอกผมเกรงว่ายุงจะเยอะน่ะ”
“ประคองวิไหมไหมเอ่ย”
“ไหวครับ แต่...”
“แต่อะไรคะ”
เงยหน้าสบตากับเจ้าของเท้านุ่ม หัวใจกระตุกรัวเร็วผิดจังหวะ
ยามเจ้าของใบหน้าดิบเถื่อนเหมือนตัดสินใจครั้งสำคัญด้วยอนาคตของตัวเอง เพราะว่าถ้าการพูดออกไปครั้งนี้ ทำให้วิภาไม่พอใจ
มันหมายถึงหน้าที่การงานของเขาอาจจะต้องย่อยยับไปในทันที
“คือผมลุกไม่ขึ้น”
“เกิดอะไรขึ้นคะ”
“คุณวิเซ็กซี่มาก เอ้อ...ผม...”
เห็นอาการของรปภ.แล้ว วิภาอดหัวเราะออกมาไม่ได้
“แข็งเหรอ”
วิภาหลุดปากถาม
คราวนี้ วิชิตกล้าที่จะประสานสายตากับเธอ แล้วตอบอย่างลูกผู้ชายคนหนึ่ง
“ครับ ขอโทษครับคุณวิเซ็กซี่จนผมอดคิดไม่ได้”
“เหรอ อยากทำอะไรฉัน”
“เอ้อ...คุณวิอยากทราบจริงหรือครับ”
“ก็อยากรู้เหมือนกัน”
“ถ้าได้ลงลิ้น ผมจะเลียยันดากเลยครับ”
วิชิตตอบ
“โอ้ว์ ว้าว”
วิภาอุทาน สายตาของเธอมองเขาเปลี่ยนไปจากเดิม เหมือนยั่วยวน
“คุณวิ...”
รปภ.เถื่อนใจเต้นรัวกว่าเดิม รู้สึกเหมือนกำลังมีโอกาสได้ใช้ลิ้นจริง ๆ
“นวดเป็นไหม”
“เอ้อ...พอได้ครับ”
“นวดให้วิหน่อยงั้น”
“ตรงไหนครับ”
“เอาทุกตรงเลยค่ะ แต่ไม่ใช่ที่นี่”
วิชิตกลั้นใจลุกขึ้น วิภาอุทานในใจเมื่อเห็นเป้าผงาดแข็งของเขา
ไม่ธรรมดาเหมือนกัน!
รปภ.วิชิตประคองร่างงามเดิน กลิ่นหอมเย้ายวน ความนุ่มนิ่มของผิวกาย น้ำเสียงของเธอล้วนแล้วแต่มีส่วนปลุกเร้าพลังหื่นของเขาได้ทั้งสิ้น
“แข็งจริงเหรอเนี่ย”
“ครับ”
“พี่วิชิตมีแฟนหรือเปล่า”
“ผมเคยมีครับ”
“หมายถึงปัจจุบันน่ะ”
“โสดครับ”
“ขึ้นแบบนี้จะลงได้ไง”
“นั่นสิครับ”
มาถึงขั้นนี้แล้ว วิชิตเริ่มกล้ามากขึ้น ออฟฟิศถูกเปิดไฟสว่างอีกครั้ง อะไรจะเกิดขึ้นนับจากนี้เป็นต้นไป คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามอารมณ์
ด้านนอกไม่ได้มีรถแล่นเข้าออกประจำ แวบมาสักสิบยี่สิบนาทีหรือครึ่งชั่วโมงก็ยังไหว
“เห็นบอกว่าจะลงลิ้นยันดากเหรอ”
“ครับ...”
“กล้าไหมล่ะ”
“คุณวิ”
“ทำไม่ได้อย่าคุย...อุ๊ย....!”
เจอท้าทายแบบนี้ รปภ.เจ้าของบุคลิกค่อนข้างดิบเถื่อนก็ประกบเธอจากด้านหลังทันที
“โอ้ววว...”
เอาแท่งบดเข้าหาร่องก้นของเธอ เด้า...ส่งเข้าไปราวกับจะให้ทะลุออกมานอกกางเกง
มันคืออารมณ์หื่นกระหายที่ทำเอาวิภารุ่มร้อนขึ้นมาทันที ลืมไปเสียสนิทว่าเท้าแพลง เพราะร่างกายเวลานี้ราวกับต้องการปะทะ
ไม่ได้ปัดป้องใด ๆ ปล่อยให้รปภ.หื่นทำกับเรือนร่างของเธอ
เขากำลังถลกกระโปรงของเธอ
วันนี้วิภาใส่กางเกงในลายลูกไม้สีเนื้อ มันสุดเซ็กซี่โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในสายตาของรปภ.ที่ยังไม่เคยเห็นอะไรงดงามแบบนี้
“โอ้วว์ คุณวิ ก้นคุณ”
เขาคุกเข่าลงทันที แล้วซุกใบหน้าเข้าหาเนื้อสะโพกของเธอ
วิชิตจูบ อีกสองมือก็ขยำ
วิภาเสววูบ รับรู้ในทันใดว่า รปภ.เถื่อนเอาจริง เขากำลังลงลิ้นให้เธอ วิภาปั่นป่วนไปทั้งร่างกาย มันเป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิดว่าจะเกิด
กับรปภ.ที่เธอไม่เคยนึกเคยฝัน
ความหื่น ความดิบเถื่อนของเขา ปลุกเร้าอารมณ์ของเธอให้ลุกโชนอย่างประหลาด
นี่เธอปล่อยให้มันเกิดขึ้นแล้วจริง ๆ หรือ?
วิภาสะดุ้งเฮือก เมื่อถูกจัดท่าให้คุกเข่าลงกับพื้น เธอแอ่นสะโพก ยอมให้เขาถอด ชั้นในหลุดออกไป ตอนนี้กลีบสีชมพูของเธออวดโฉมตรงหน้าของรปภ.
วิชิตกลืนน้ำลายเหนียวคอ มองกลีบชมพูของวิภาด้วยหัวใจปั่นป่วนหื่นกระหาย ลมหายใจกระชั้นถี่รุนแรง
ไม่เคยตื่นเต้นอะไรแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต
แค่เคยได้ยิน แค่สามารถมองได้ด้วยสายตา แต่ไม่คิดว่าวินาทีนี้จะมีโอกาสได้ประกบลิ้นเข้าหาส่วนงดงามเร้นลับที่สุดของเธอ
ในโพรงฟิตแน่นเปรี๊ยะกลางกลีบสีชมพูนั้น ฉ่ำด้วยน้ำหล่อลื่นเยิ้ม ๆ ราวกับว่าเธอมีอารมณ์ตั้งแต่แรก
กดลิ้นเข้าไปในร่อง ลากเลียตามกลีบ ลากขึ้นไปจนถึงร่องก้น ไล้เลียตำแหน่งดังกล่าวด้วยอารมณ์หื่นกระหาย
วิภาส่ายก้น ใบหน้าของเธอฟุบกับเรียวแขนแนบพื้น
“อู้วว์”
เสียงของเธอแหบพร่า ร่างของเธอกำลังสั่นสะท้าน เพราะลิ้นที่ลากลงไปในร่องรูหอย รูก้น เธอขมิบ น้ำเยิ้มหลั่ง
“พี่ยาม อูยย พี่ยามจ๋า”
“ฮืมมมม”
วิชิตยังเลียไล้วนอยู่ที่ด้านท้าย...
วิภาส่ายก้น ใบหน้าเหยเก เพราะลิ้นของรปภ.วิชิตคล้ายกับว่าสากกว่าที่คิดเอาไว้เสียอีก เป็นอะไรที่สามารถกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้ร่านได้อย่างเหลือเชื่อ
เขากำลังจัดตามที่เขาบอกตั้งแต่แรกคือ ถ้ามีโอกาส จะเลียยันดาก
และตอนนี้เขากำลังทำอย่างนั้น
เสียงของยามวิชิตฮึมฮำงึมงำ ใบหน้าป้วนเปี้ยนอยู่ที่สะโพกงดงามเปลือยเปล่าของวิภา เธออดใจเอาไว้ไม่ไหว ใช้แขนยันร่างลุกเหลียวหลังมองในแบบท่ากวางเหลียวหลัง
ที่ไม่น่าเชื่ออีกอย่างหนึ่งก็คือ ขนาดว่าโอกาสมาถึงเพียงนี้แล้ว รปภ.หน้าตาดิบเถื่อนก็ยังไม่คิดจะรุนแรงกับวิภา
- Writer
