ความเก็บกดทั้งหมดทั้งมวลที่จอห์นอดกลั้นเอาไว้ตั้งแต่ตอนก้าวเท้าขึ้นรถออกจากบ้านมาร์เซย์กระทั่งเดินทางกลับมาถึงคฤหาสต์คอนราร์ดในช็องเบอร์รี่ถูกเขาระบายเอากับนาริณครั้งแล้วครั้งเล่าเหมือนเธอเป็นพืชไร้หัวใจ สำหรับผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งมันรู้สึกย่ำแย่พอกันกับการถูกบังคับให้นอนแบข้างฟุตบาทให้ผู้ชายแปลกหน้าเข้าแถวเรียงคิวด้วยซ้ำ พอได้ระบายกำหนัดอันป่าเถื่อนจนอิ่มหนำอารมณ์ จอห์นก็ผละหนีจากร่างกายอิดโรยของเธอไปแบบทุกครั้ง
“จงนิ่งให้เหมือนน้ำในสระเมื่อคุณอยู่กับจอห์น”
คำพูดของหมอเอริกที่เคยเตือนว่าห้ามตอบโต้จอห์นด้วยถ้อยคำหรือการกระทำรุนแรง เพราะอารมณ์ของเขาเหมือนระเบิดปิงปองที่ถูกหวดมาจากฝั่งตรงข้าม อาการแข็งขืนหรือมีพฤติกรรมในลักษณะเดียวกันกับจอห์น รังแต่จะทำให้เกิดผลสะท้อนกลับที่นำพาความวินาศมาสู่ทุกคน
วันนี้เขาก็พิสูจน์คำพูดของหมอเอริกให้เธอได้รู้แจ้งแล้ว และสิ่งที่เธอต้องทำคือรักษาสวัสดิภาพค
