ลูกอินทร์นิ่งงันกลับประโยคสุดท้าย ของคิมหันต์เขามาเพื่ออะไรไม่ต้องการอะไรแล้วจากไปหรือว่า จะต้องการทดแทนบุญคุณคุณพ่อของลูกอินทร์จริงๆ แต่ในใจกลับย้อนแย้งว่าเพราะเขาขึ้นชื่อว่าเป็นสามี คุณมุนินทร์แล้วนี่ อาจเพราะเขารักคุณมุนินทร์จริงๆ อย่างที่สามีภรรยาควรหวังดีต่อกัน ลูกอินทร์เชิดหน้าไม่พูดอะไรจนรถแล่นไปถึงไร่บ้านตะวัน
“ฉันจะจำที่นายพูดวันนี้ไว้ ว่านายจะไปหากทุกอย่างเรียบร้อย..”คิมหันต์ยิ้มเศร้าๆ
“เย็นนี้จะมีรถมารับไปฟังพระฉันไม่ว่างต้องรับรองแขกพิเศษ”
ก้าวขอลงจากรถไม่สนใจว่าลูกอินทร์จะมีสีหน้าแบบไหน
“คุณ อินทร์ขาปลอดภัยใช่ไหมคะน้อยห่วงแทบแย่”น้อยวิ่งออกมาจากตัวบ้านตามาด้วยวีนาที่เดินกอดอกตามช้าๆ
“สร้างเรื่อง วันนี้มีคณะทัวร์สำคัญมาดูงาน คุณคิมต์เลยไม่ได้ไปรับ เท่ากับไม่ให้เกียรติพวกนั้น อาจเสียลูกค้ารายใหญ่ที่จะโปรโมตรีสอร์ตให้ คุณนินทร์ เธอเป็นคนอัธยาศัยดีไม่สร้างปัญหาฉันละแปลกใจจริง
