บังคับ( ไมให้) รัก

คุยเรื่องงาน

กลางดึกขณะที่ที่มาตินอัสเขานอนไม่หลับเขายืนสูบบุหรี่ที่หน้าระเบียงห้อง พลางคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในสนามแข่ง ถ้าไม่ใช้สกายสั่งให้เขาแพ้เขาก็คงชนะไปแล้ว เพราะสกายอยากกำจัดไมเคิลที่มันกล้าเอายามาปล่อยที่สนามแข่ง แต่เขาไม่รู้ว่ามันต้องการกองฟาง ถ้ารู้เขาก็ไม่รู้จะทำอย่างไรเช่นกัน แต่เขาก็แกล้งแพ้เหมือนที่เธอบอกนั้นแหละ เขาพลางคิดแล้วมองออกไปไกลๆดูความมืดมนของท้องฟ้ายามกลางคืน 'นี้เขามีอะไรกับผู้หญิงบริสุทธิ์เหรอว่ะเนี่ย ทำไงดีว่ะจัดหนักซ่ะด้วย'

" ตาจ๋า ยายจ๋า ตาจ๋า ยายจ๋า" กองฟางเพ้อเรียกชื่อคนที่เธอรักและดูแลเธอตลอดหลายปี มาตินอัสได้ยินเขารีบวิ่งเข้ามาดูทันทีเพราะเขาเองก็ตกใจ ใจหายแว๊บๆอย่างบอกไม่ถูก เขาเห็นมือเล็กกำลังคว้าหาอะไรสักอย่าง ปากเล็กแตกแห้งกราน

" ทำไงดีไอ้อัส?" เขาพึมพำถามตัวเองเบาเพราะคนบนเตียงยกมือเล็กคว้าหาอะไรสักอย่าง เขาถอนหายใจแล้วเดินเข้าไปนั่งข้างๆขอบเตียง พร้อมยื่นมือหนาไปจับมือเธอแน่น พอมือเล็กจับมือหนาที่อุ่นได้เธอรีบดึงเข้าไปกอดทันทีพร้อมอมยิ้มที่ปากเล็กได้รูป

" ฟางรักตาจ๋ากับยายจ๋าที่สุดเลย" กองฟางเพ้อออกมา มาตินอัสสัมผัสได้ถึงไอร้อนที่มือเล็กและตามร่างกายเขาขบกรามแน่น เขาค่อยๆแกะมือออกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อหยิบกะละมังและผ้าเช็ดตัวมาเช็ดตัวให้เธอ เพื่อความความร้อนในร่างกายจะได้ลดลง และเขาฉีดยาแก้ไข้และอับเสบอีกรอบ เพราะเขาสังเกตเห็นว่ากลีบกุหลาบด้านล่างมันปวมมากและซ้ำมากๆ เพราะแบบนี้ไงเขาเลยไม่ค่อยมีเซ็กซ์กับใครเลย สามสี่เดือนซื้อกินทีผู้หญิงบางคนที่ว่าหลวมแล้วมาเจอเขายังแน่นอ่ะ แต่สำหรับกองฟาง เธอไม่เหมือนคนอื่นตรงที่นี้ครั้งแรกของเธอแถมเจอขนาดที่ไม่ธรรมดาเข้าไปด้วย เขาพลางคิดแล้วยกมือขึ้นลูบหน้าผากมน

" ใครเข้าใกล้เธอต้องตาย " มาตินอัสบ่นให้คนที่หลับสนิทฟัง พลางขบกรามแน่น เขาจ้องมองใบหน้าเรียวเล็กรูปไข่ ขนตายาวเป็นแพร จมูกเล็กที่น่าบีบเบาๆเวลางอน ปากเล็กที่น่าจูบและด้านในหวานมากเหลือเกิน ลำคอเล็กที่น่ากัดให้เกิดรอยเคี้ยว

" เหี้ยอัส มึงเป็นอะไรว่ะ?" มาตินอัสเริ่มบ่นพึมพำกับตามเองกับความรู้สึกข้างในเริ่มก่อเกิดอะไรแปลกที่ไม่เคยเป็นมานานแล้วจนจำไม่ได้ตอนนี้เหมือนมันเริ่มกลับมาอีกครั้ง เขาพลางคิดและล้มตัวลงนอน ข้างคนตัวเล็กที่หลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย เขานอนหันหลังให้กับคนตัวเล็กทันทีพร้อมหลับตาลงเพื่อพักผ่อนร่างกาย

มาตินอัสตื่นเข้ามาแต่เช้าเขาลุกอาบน้ำล้างหน้าล้างตาเสร็จ เขาเดินห้องจากห้องน้ำมาเขาปลายตามองคนที่นอนบนเตียงเล็กน้อย พลางถอนหายใจเบาๆ ' ขี้เซา' เขาพลางคิดและหยิบเสื้อมาสวมใส่

" อื้ม อื้ม" กองฟางครางออกมาเบาในลำคอเล็ก ริมฝีปากแห้งแตกเธอพยายามลืมตาขึ้นมองเพราะความเมื่อยล้าทั้งตัวโดยเฉพาะด้านล่างยิ่งปวดร้าวอย่างมาก มาตินอัสเดินเข้ามาใกล้พร้อมนั่งลงขอบเตียง ยกมือหนาลูบหน้าผากมนเพื่อวัดไข้ กองฟางถึงกับสะดุ้งออกมาเพราะมือเย็นๆของเขาแตะที่ตัวของเธอ เธอรีบลืมตาตื่นขึ้นมามองดูทันที

" หึ" มาตินอัสยกยิ้มที่มุมปากพร้อมหัวเราะออกมาในลำคอหนา เขาจ้องมองคนตัวเล็กนิ่ง ด้วยแววตานิ่งเฉย กองฟางทำหน้าไม่ถูกเลย จะอายดีหรือจะโกรธดีเพราะทั้งหมดเธอเริ่มก้าวเข้ามาหาเขาก่อน เธอหันหน้าไปทางอื่นไม่กล้าสบตากับเขา มาตินอัสยกยิ้มเอ็นดูอย่างบอกไม่ถูกเพราะดูเธอจะทำหน้าเหมือนอายๆเขาด้วยซ้ำ

" เดินไหวไหม?" มาตินอัสก้มลงไปกระซิบถามเบาๆที่ข้างใบหูเล็ก กองฟางกัดปากแน่นไม่รู้จะตอบอย่างไรดี เธอพยักหน้ารับเบาๆ ทั้งที่รู้เจ็บร้าวด้านล่างมากๆ

" ดี งั้นลุกสิรออะไร" มาตินอัสบอกคนที่ยังนอนอยู่บนเตียง กองฟางถอนหายใจออกมาเบาๆ

" ฉันเกลียด..." กองฟางพูดออกมาจากปากเล็กยังไม่จบประโยค มาตินอัสยกนิ้วมือเรียวแตะที่ริมฝีปากเล็กพร้อมทำหน้าใบบึ้งตึง แววตาเปลี่ยนเป็นดุดันน่าเกรงขามอีกรอบ กองฟางแทบหยุดหายใจหัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามเพราะสีืหน้าที่เปลี่ยนไปของเขา เธอเริ่มน้ำตาคลอเบ้า ริมฝีปากที่มีนิ้วเรียวกดปิดอยู่สั่นเทา

" กลัวฉัน! ต้องเชื่อฟังฉัน? ห้ามดื้อ? บอกอะไรต้องฟังเข้าใจไหม?" มาตินอัสจ้องมองคนตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียงพูดออกมาเสียงเหี้ยมๆกองฟางพยักหน้ารับเบาอย่างกลั้นใจ

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไปกองฟางลางานที่สนามแข่งสามวันเพราะเธอเดินไม่ไหวเธอกลับบ้านมาหาตากับยายวันที่สอง เเละเธอได้บอกกันท่านทั้งสองว่ามีงานี่ต่างจังหวัดเลยไม่ได้กลับบ้านท่านก็เข้าใจเธอ มาตินอัสมาส่งเธอที่หน้าบ้านโดยแกรนิคเอารถมอเตอร์ไซค์เวฟของเธอมายืนรอที่หน้าบ้านเรียบร้อยแล้วเธอได้แต่ก้มหน้ามองพื้นอายๆ

วันนี้เธอขับรถมาทำงานแต่เช้าสายตาของเธอดันไปสะดุดกับรถสปอร์ตราคาแพงที่เธอเคยได้นั่งแค่ครั้งสองครั้ง กองฟางถอนหายใจเบาๆพร้อมเดินผ่านเข้าไปด้านในที่ทำงาน

" พรุ่งนี้วาเลนไทน์ น้องฟางอยากได้อะไรไหมครับ?" นายช่างที่ชอบกองฟางเดินเข้ามาถาม กองฟางส่ายหน้าเบาๆออกไปเพื่อเป็นคำตอบให้กับคนนี้ชอบเข้ามจีบ ขนาดเธอแต่งตัวเทอะทะ ทำตัวเปรอะเปื้อนคราบน้ำมันบ้างยังมีคนมีขายขนมจีบเลย

" เราไปดูหนังกันไหมครับน้องฟาง ?" นายช่างคนที่สองเดินเข้ามาถาม เพราะเพื่อนของเขาพลาดแล้วเขาน่าจะมีโอกาสแล้ว กองฟางส่ายหน้ากลับไปอีกคน นายช่างทั้งสองหน้าเจื่อนๆตามๆกันด้วยความอายพนักงานที่ทำงานต่างกลั้นขำหัวแดงหน้าดำ

" น้องฟางครับ พี่ชอบน้องฟางนะครับ เรามาลองคบกันดูไหมครับ?" หนุ่มอีกคนที่ทำงานเช็ครถเดินเข้ามาถามเธอ กองฟางถอนหายใจออกมาเบาๆ' วันบ้าอะไรเนี่ย'

" พวกมึงจะจีบ คุณฟางอีกกี่คนพวกเหี้ย ตั้งใจทำงานไป!" เแกรนิคพูดออกมาเสียงดังด่าพนักงานที่เดินเข้ามาจีบกองฟาง เขาด่าแทนเฮียของเขาที่ตอนนี้ ยืนหน้าบึ้งตึง แววตาดุดัน ขบกรามแน่น มาตินอัสจ้องมองคนตัวเล็กที่เอาแต่ก้มหน้ามองหน้าจอคอมพิวเตอร์อยู่ไม่สนใจเขาเลย ' พรุ่งนี้วานเลน(ตายคาอก)ไทน์แน่น ยัยฟางหวาน' มาตินอัสจ้องมองคนตัวเล็กนิ่ง กองฟางเงยหน้าขึ้นมามองเขาเล็กน้อย พลางกลืนน้ำลายเหนียวลงคอลำบากเพราะเขาเอาแต่จ้องมองเธอไม่วางตา ' เธอทำอะไรผิดเหรอไอ้หมียักษ์?' ทุกคนต่างก้มหน้าก้มตาทำงาน

" ผมมีงานต้องคุยกันกับช่างเทคนิคทั้งหมด ผมรอที่ห้องประชุมใหญ่" มาตินอัสบอกช่างเทคนิคทุกคนเสียงดัง แต่สายตาของเขายังจ้องมองคนตัวเล็กไม่วางตา จนกองฟางต้องก้มหน้าลงหลบเอง

" หึ นึกว่าจะแน่" มาตินอัสพูดออกมาพึมพำเบาๆกับตัวเองแล้วหมุนตัวเดินเข้าไปข้างใน ตามด้วยแกรนิคลูกน้องคู่ใจ

" ไล่ไอ้ช่างสามตัวออกให้หมด กูไม่อยากให้มันทำงานที่นี่" มาตินอัสบอกกับแกรนิคทันทีระหว่างทางเดินไปยังห้องประชุมเพื่อรอช่างเทคนิคที่นัดไว้ เขายืนฟังตั้งนานแล้วได้ยินหมดแหละว่าใครจีบกองฟาง แต่สามตัวนี้ออกตัวแรงกว่าใครเพื่อน เขาไม่ปล่อยไว้แน่

" แบบนี้ไม่เปลี่ยนช่างยกชุดเลยเหรอครับเฮียเพราะช่างเกือบทุกคนต่างรุมจีบคุณฟางนะครับ?" แกรนิคถามเฮียสุดที่เคราพรัก มาตินอัสปลายตามองลูกน้องแป๊บนึง

" เปลี่ยนก็เปลี่ยนสิว่ะ เด็กเรียนจบตกงานเยอะแยะมึงกลัวเหี้ยอะไร" มาตินอัสพูดกับแกรนิคด้วยอารมณ์โมโห ' ใครมันกล้าเข้าใกล้คนของเขามันต้องตกงาน แต่ถ้ามันแตะเนื้อต้องตัวมันตาย' มาตินอัสพลางคิดแล้วขบกรามแน่น แววตาดุดันน่ากลัว

" ครับเฮีย เอาที่เฮียยยยสบายใจครับ" แกรนิคตอบรับคำสั่งมาตินอัส พร้อมพูดจากกวนตีนเฮียของเขาเล็กน้อย ทั้งสองเดินเข้าไปถึงห้องประชุมเพื่อรอช่างเทคนิค พอทุกคนมาครบแล้ว เขาก็เริ่มพูดคุยปรึกษาเกี่ยวกับสภาพของสนามแข่งที่จะมีการจัดแข่งขันใหญ่อีกรอบเร็วๆนี้ตามที่สกายได้สั่งไว้ พอประชุมเสร็จช่างทุกคนต่างลุกขึ้นยืนเก็บของเพื่อจะออกจากห้องไป

" คุณกองฟาง เฮียอัสขอปรึกษาเรื่องงานที่ห้องทำงานครับ" แกรนิคลูกน้องรู้ใจของเขาไปซะทุกเรื่องบอกกับกองฟางที่กำลังจะก้าวเดินออกไปจากห้อง กองฟางได้ยินหัวใจดวงน้องของเธอแทบหยุดเต้น หน้าใบซีดเผือด กัดริมฝีปากล่างแน่น

" เชิญทางนี้ครับ" แกรนิคบอกกับกองฟาง เพราะว่ามาตินอัสเดินออกไปก่อนทุกคนในห้องก่อนจะประชุมเสร็จแล้ว เพราะเขาหงุดหงิดกองฟางที่เอาแต่จดๆๆๆแล้วก็จดๆๆและบรรยายโดยไม่สนใจเขาเลย เขาเลยเดินลุกออกไปจากห้องที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของแกรนิคลูกน้องที่รู้ใจที่สุด กองฟางปลายตามองแกรนิคเล็กน้อยพร้อมเดินตามหลังแกรนิคไป

" เรียกฟางเฉยๆก็ได้ค่ะ ฟางคนธรรมดาไม่ได้เป็นลูกคุณหนูมาจากไหนค่ะ" กองฟางบอกกับแกรนิคน้ำเสียงเกรงใจเพราะเขาเรียกชื่อเธอทีไหร่เธอไม่คุ้นชินเลย

"ครับ น้องฟาง" แกรนิคตอบกลับเบาๆ

ก๊อกๆๆเสียงเคาะประตูด้านนอกดังขึ้น มาตินอัสยกยิ้มร้ายที่มุมปาก แกรนิคนี้รู้ใจเขาทุกเรื่องจริงๆประตูเปิดเข้ามาในห้องเขาเงยหน้าจากเอกสารที่จะเคลียร์ส่งสกายพร้อมปลายตามองคนข้างหลัง เเล้วกลั้นขำเพราะเธอยืนหลบหลังแกรนิคเพื่อไม่ให้เขาเห็นเธอ

" หึ " มาตินอัสพ่นหายใจออกจากจมูกโด่งพร้อมเงยหน้าไปมองลูกน้อง พร้อมขยิบตาให้เบาๆ

" ขอตัวก่อนนะครับ น้องฟางพี่มีงานที่ต้องเคลียร์" แกรนิคบอกกับกองฟางทันที กองฟางอ้าปากค้าง น้ำตาคลอเบ้า ก้มหน้าลงมองพื้น เสียงปิดประตูหน้าห้องทำงานของมาตินอัสดังลง มันเหมือนกับหัวใจดวงน้อยๆของเธอกำลังเต้นแรงโครมคราม

" ไง ฟางหวาน" มาตินอัสเดินเข้ามาตอนไหนไม่รู้เพราะที่รู้ๆเขาก้มลงมากระซิบข้างใบหูเล็กแล้ว พร้อมเป่าลมเข้ารูเบาๆจนกองฟางเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก

" พรุ่งนี้ฉันจะไปรับ ตอนหนึ่งทุ่มที่บ้าน เข้าใจไหม?" มาตินอัสบอกคนตัวเล็กและสั่งคนตัวเล็กทำตาม กองฟางเงยหน้าขึ้นมามองเขาพร้อมริมฝีปากเล็กสั่นเพราะความกลัวด้านใน มาตินอัสยักคิ้วให้เธอเบาๆ

" เข้าใจไหมที่บอก?" มาตินอัสถามออกมารอดไรฟัน พร้อมจ้องมองคนตัวเล็กแววตาดุดัน

" ขะ....เข้าใจ คะ....ค่ะ?" กองฟางตอบออกมาเสียงสั่นเทา ริมฝีปากเล็กสั่นเทา

" ดี" มาตินอัสตอบกับคืนไป พร้อมจ้องมองหน้ากองฟางสายตาของเขาเลื่อนลงไปมองริมฝีปากเล็กที่สั่นเทา

" ขอจูบหน่อยดิ?" มาตินอัสพูดเพื่อขออนุญาตแต่ไม่ต้องการคำตอบเขาใช้มือหนาซ้อนใบหน้าขึ้นรับกับจูบของเขาทันที เขาก้มลงไปปิดริมฝีปากเล็กที่สั่นเทาอยู่ทันที เขาบดขยี้แรงๆอย่างเอาแต่ใจ จนปากเล็กแตกเลือดซึมออกมา เขาใช้ลิ้นหนาเลียและดูดกินเลือดเข้าปากบาง

" อ๊ะ" กองฟางเปิดปากเล็กร้องออกมาเบาๆเพราะเจ็บ มาตินอัสสอดลิ้นหนาเข้าไปในปากเล็กทันที เขาช่างหลงใหลเหลือเกินความหวานในปากเล็กกินเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม ลิ้นหนาไล้ต้อนลิ้นเล็กในปากอย่างเอาแต่ใจและดูดลิ้นเล็กบ้างอย่างหยอกเย้า ลิ้นหนายังทำหน้าที่อย่างต่อเนื่อง จนกองฟางแทบหายใจไม่ออกเธอทุบลงทีาไหล่หนาของเขาเบาๆ

" อื้อ อื้อ" เธอครางออกมาเบาๆในลำคอเล็ก มาตินอัสค่อยถอดปากบางออกจากปากเล็กอย่างอ้อยอิ่งและเสียดาย กองฟางรีบกอบโกยเอาอากาศข้างนอกเข้าไปในปอดทันที มาตินอัสถึงกับหัวเราะกับความน่ารักของคนตัวเล็กตรงหน้า

" จูบบ่อยๆเอาบ่อยๆเดี๋ยวก็ชินเอง หึหึหึ" มาตินอัสบอกกับคนตัวเล็กที่ยังหายใจหอบถี่ๆอยู่ตรงหน้า กองฟางได้ยินหัวใจดวงน้อยของเธอแทบหลุดออกมาด้านนอก เธอก้มหน้าลงมองหน้าอกแกร่งพร้อมกัดริมฝีปากล่างแน่นอย่างอายๆ

เฮียแกคงได้ไล่ออกทั้งแผนกช่างแหละ เพราะน้องเขาเสน่ห์เหลือล้น ??