ฟ้าเริ่มสว่างมาตินอัสนอนตะแคงข้างมือเท้าหัวมองคนตัวเล็กที่นอนหลับไม่ได้สติ เขายกยิ้มที่มุมปากพร้อมก้มลงไปจูบหน้าผากเล็กเบาๆ เขาอยากนอนกอดเธอทั้งคืนเลย อยากสูดกลิ่นหอมๆจากตัวของเธอแต่ กลัวเธอตื่นขึ้นมาแล้วหงุดหงิดรำคาญเหมือนกันกับคนในอดีต เขาคิดถึงตำพูดของฟ้าใสทันที
" อัสอย่าทำตัวน่ารำคาญ โตๆกันแล้วฟ้าไม่ชอบให้กอดให้หอมมันน่ารำคาญ ปล่อย!" ฟ้าใสบอกกับมาตินอัสเสียงดังคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนั้นจ้องมองคนทั้งคู่ มาตินอัสได้แต่ยืนก้มหน้าเขาไม่รู้จะทำตัวอย่างไรถ้าผู้หญิงบอกแบบนี้
" แต่อัสรักฟ้าน่ะ รักมากก็ต้องดูแลเอาใจใส่มากไม่ใช่เหรอครับ?" มาตินอัสกลั้นใจถามฟ้าใสออกมา ฟ้าใสถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย ที่จริงเธอมีคู่หมั้นแล้วคู่หมั้นของเธอทั้งรวยมีธุระเป็นของตัวเอง และเขารอเธอที่เมืองไทยเธอเรียนจบเมื่อไหร่ก็จะแต่งงานกันทันที ที่เธอยอมตกลงคบกับมาตินอัสเพราะแค่อยากมีขี้ข้าค่อยรับใช้ มาตินอัสไม่รู้อ
