"FIFTY MILLION."
The side of my mouth twitched as I heard the price of the Omega slave who's wearing red dress in the showroom earlier.
I mentally whistled.
Fifty million is quite a large amount of money.
But not that bad for a fine goods.
My left hand moved and loosened my necktie. Diretso kong tinitigan ang nilalang na nasa aking tapat. Mula sa prenteng pagkaka-upo sa leather sofa na nasa loob ng opisina ng host, pinagsalikop ni Ashter Vertillo ang mga kamay nito sabay tango. "I'll sign the contract for a hundred million," he declared looking at me conceitedly.
Unaffected, I shrugged. "Hundred and fifty-"
"Two hundred."
Whew!
So he's not easy to dealt with huh!
"Three Hundred Million," kasa kong muli.
Napansin ko ang paniningkit ng mga mata nito at bahagyang pagtatagis ng bagang. While the old madame just watched us with full of excitement on her wrinkled face.
I shook my head and ignored her presence.
"Four hundred million," muling alok ng kalaban kong bidder.
Tumuon ang aking paningin kay Ashter Vertillo at nakipagsukatan ng titig dito. Mukhang intresado talaga ang hangal sa Omegang iyon para mag-bid ng ganoon kalaking halaga.
I smirked in amusement.
Hindi ko ina-asahang magbabago ang sitwasyon. Iisa lang ang dahilan kaya nasa RavenStone Underground ako sa mga sandaling iyon at iyon ay ang arestuhin ito.
But if this vermin think that I'll let him have that woman...
Tsk!
Nagkakamali ito!
I will never let that happen.
Marami na itong naging biktima.
He's a psychopath. A serial killer. A goddamn murderer.
Panahon na upang tapusin ang kasamaan nito at mangyayari iyon sa gabing iyon mismo.
Sighing deeply again, I leaned forward and rested my arms into the two armrest of the single sofa.
'But before I arrest this mutt, kailangan ko munang isecure ang kalagayan ng interesanteng aliping Omega tina-target nito.
With that thought in my head, I grinned widely at Mr.Hugo's son.
"Five hundred million. If you bid for six, then I'll go for seven."
Hindi ko inaasahan na muli itong tutugon.
"Eight hundred Million and if you bid for nine, then I'm willing to double the price." He grinned back as if to challenge me.
Umunat ako sa aking pagkakaupo sabay sandig sa backrest ng sofa.
Hell!
What a f*****g crappy bastard!
______
THIRTY MINUTES LATER...
(THE GLASS SHOWROOM)
Katrina's POV...
What the hell is Magnum Sasha doing here in RavenStone UnderGround?
Napuno ng katanungan ang aking isipan sabay sapo ko sa aking kaliwang dibdib nang makaramdam ng kaaiba sa loob niyon.
Halos dalawang buwan na ang nakalilipas ngunit napaka-linaw pa rin ng mga alaala ng gabi ng Mating Seasons Ball at hanggang sa mga sandaling iyon ay apektado pa ako sa nangyari noon.
I took a deep breath and shook my head.
No.
Baka naman hallucination lang ang aking nakita kanina.
Imposible na si Magnum Sasha ang isang iyon. Marahil ay kamukha lang ng Beta ng DarkStone ang lalakeng ina-assist ng matandang mangkukulam kanina.
My chest suddenly tightened and I automatically clutched it.
Fuck!
Pero bakit ganito?
Why does my stupid heart beat so fast that it hurts?
I shook my head again feeling so confused.
Geez...
Nababaliw na yata ako sa sobrang desperasyon. Kung anu-ano na tuloy ang aking nai-isip at nakikita.
As you can see, I really felt hopeless and desperate at that very moment.
Halos lahat ng mga kasama kong Omega ay nai-benta na maliban sa akin at sa tatlo pang 'di kagandahang she-wolves na nasa isang sulok ng silid na iyon.
"Hindi naman ako mukhang palaka, right? Eh bakit walang nagtangkang bumili sa akin?" imbyernang reklamo ko sa aking isip.
My wolf snorted from the back of my mind.
"Obvious naman 'di ba?"
I groaned.
Oo na..
I'm a little bitchy and hard to tame.
But ugh!
I just can't believe it.
Hindi naman sa gusto kong maging pag-aari ng kung sino pero umaasa akong makalalabas sa lugar na iyon at makahahanap ng tamang tyempo upang maka-takas.
I know they will hunt me.
Sa pagkakataong iyon ay baka ireport ako ni Madame X bilang rouge.
But who cares?
I'd rather be a runaway she-wolf kesa manatili pa sa RavenStone underground.
I freaking despise this place.
For almost two months, naging kulungan ko na ang lugar na iyon at sa totoo lang ay sobra na akong nasasakal sa patakaran ng bruhang nangangasiwa roon.
I badly need to find a f*****g way to escape.
And it's now or never!
My lips quiver as my eyes watered.
Pero paano ko gagawin ang bagay na iyon kung walang interesado na bilhin ako?
Muling napuno ng kawalang pag-asa ang aking dibdib ngunit agad na naputol ang aking pagse-self pity nang biglang bumukas ang pinto ng showroom.
Two unfamiliar bulky men wearing black formal suit entered.
Awtomatikong sumiksik sa sulok ang natitirang mga kasama kong omega silid na iyon na ikinapalatak ko.
Sheesh!
What an irritating mutts!
From leaning against the glass wall, I silently wiped my tears and stood straight.
Bumaling ako sa mga 'di kilalang lalake na basta na lang pumasok sa silid na iyon.
'Sino ba ang mga ungas na'to?'
Nagpalit na ba ng tauhan ang bruha?
Sa pagkakaalam ko ay bawal pumasok ang kahit na sino sa loob ng showroom maliban kay Madame X at sa bodyguard nitong si John ang pangalan.
But my questions were immidiately answered as those huge men walked towards me and grabbed my arms.
I almost jumped in surprise.
What the efff!
Agad nag-init ang aking ulo dahil sa kabruskuhan ng mga ito.
"Bitiwan n'yo nga ako. What the hell is your problem, huh?" sikmat ko sa mga kumag at sinubukan kumawala sa mga kamay ng mga ito ngunit para lamang muling masorpresa nang biglang may magsalita buhat sa pintuan ng silid.
"So it's really is you huh, b***h?"
Napasinghap ako at agad na bumaling sa pinanggalingan ng boses. Ganoon na lang ang panlalaki ng aking mga mata nang makilala ito.
It was Ashter Vertillo standing so tall against the doorframe.
Nagtayuan ang lahat ng mga balahibo sa aking katawan nang magsalubong ang aming mga paningin.
He evilly smirked at me and maliciously scanned my whole body.
"I've been looking for you all this time. Dito ka lang pala nagtatago," he muttered.
I gulped.
Did this man bought me?
Nakita ko nang sumenyas ito sa mga tauhan nito sabay utos. "Hurry up boys, wala na tayong oras, dalhin na ang babaeng yan."
Fear crept all over my body and I begun to panic.
No, I won't let him have me!
I won't let the man who killed my mother take me!
Yes, my mom was killed by the crazy bastard the next day after the Mating Season Ball.
At nasaksihan ko iyon mismo!
Akala ko ay tuluyan ko na itong natakasan.
But he found me!
Napa-iling ako nang maramdaman ang pagkaladkad sa akin palabas ng showroom ng mga tauhan ng walanghiyang nilalang na iyon.
"N-no. Help... somebody, help me!" paghingi ko ng tulong na larawan ng sindak ang buong mukha.
He's going to kill me too!
He's a murderer!
Someone, please help!
Sa likod ng aking pagpapanic ay bigla kong nahiling na sana ay totoo at hindi imahinasyon lang ang imahe ni Magnum Sasha na nakita ko kanina dahil wala akong ibang maisip na maaaring hingian ng tulong sa pagkakataong iyon.
Maliban sa pinipilit kong kalimutang Beta ng DarkStone pack.