Seductress Brat

Teaser

Nasa sariling mesa si Noraisa habang kaharap ang sariling laptop. She was busy studying some design briefs and determine requirements, scheduling projects and define budget constraints, conceptualizing visuals based on requirements, preparing rough drafts and present ideas, work with copywriters and creative director to produce and final design and etc. Isa iyon sa mga responsibilidad niya bilang isang graphic designer.

"Ma'am, narito na po ang ilang designs kompleto na po ito."

"How about marketing materials, print layouts, input, logos and images, and your designs for our promotional tools?" tanong ni Noraisa sa kanyang assistant graphic designer.

"Nariyan na po ang lahat, ma'am. Walang labis, walang kulang," saad nito.

"Good, thank you."

"Welcome po," sagot nito pagdakay nagpaalam na.

Kailangang i-divert ni Noraisa ang atensyon sa ibang bagay. Kahit man lang sa ganoong paraan makalimutan niya ang namayapa niyang boyfriend. Kahit pa nga sabihing dinadalaw pa rin siya ng kalungkutan sa tuwing siya'y nag-iisa.

"By the way, may mga stocks pa ba tayo ng ilang Silk at Linen fibers?"

"Konti na lang po ma'am," sagot nito habang nanatiling nakatayo ito sa kanyang harapan, hinihintay ang ilan pa niyang sasabihin.

"Alright, pwede ka ng bumalik sa trabaho mo. I guess, kailangan ko nang bumisita sa Montenegro Mall para maghanap ng ilang fiber," pormal na tugon ni Noraisa sa kanyang assistant.

Nagbigay galang muna ito bago tuluyang umalis.

Mula sa kanyang swivel chair ay tumayo si Noraisa. Habang maaga pa kailangan na niyang makakuha agad ng ilang fibers. Mahirap na, at mabilis lang maubos ang mga gano'ng klase ng fibers.

Nang makarating siya sa garage ay agad na tinungo niya ang sariling kotse. Pumasok sa loob niyon at agad na pinaharurot ng takbo patungo sa kinikilalang mall na isa sa pagmamay-ari ng kanilang angkan.

Mga ilang minuto rin ang lumipas ng marating niya ang naturang mall. Mula sa sariling kotse ay bumaba siya at naglakad patungo sa entrance.

As usual, ramdam niya ang ilang bodyguards sa paligid. Kahit na nga sabihing ayaw niya sa mga ito. Wala siyang magagawa, iyon ang nais ng kanyang ama na si Mateo Montenegro. Sabagay, nasa malayo lang naman ang mga ito nagmamasid.

Bago pa man siya makapasok sa looban ng mall. Napasinghap siya nang mamataan ang isang lalaking kamukhang-kamukha ng kanyang namayapang boyfriend. What the! Wala siyang pinalampas na oras at sinundan agad ang naturang binata.

Mabilis ang kilos na naglakad siya at sinundan ang naturang lalaki. Abut-abot ang kaba ni Noraisa nang makita ang naturang binata. Kailangan niyang masundan ito at alamin kung sino ito. Alam niyang hindi siya namalikmata lang.

"Ouch!"

"Sorry," hinging paumanhin ni Noraisa sa nabangga niyang babae.

"Hindi kasi tumitingin sa dinaraanan, e!" asik nito sa kanya.

Hindi na lamang niya pinansin iyon at nagmamadali siyang naglakad. Kunot-noo na nilibot ng kanyang tingin ang lugar. Damn! Where is he?

Nang ibaling niya ang tingin sa ibang direksyon. Then, he found him. Lakad -takbo ang kanyang ginawa sa mga oras na iyon. Damn! Kailangan niyang maabutan ang lalaki.

Lihim siyang nagpasalamat at pumasok ito sa isang pinto, pumasok din siya sa loob niyon na hindi nag-iisip, palibhasa'y okupado ng lalaki ang kanyang kaisipan. Mabilis ang kilos na nahawakan niya ito sa kabilang braso. At halos malaglag ang panga niya nang makita ang maamo nitong mukha. Omg!

"D-Duke!" bulalas niya habang pigil ang hininga.

KUNOT-NOO na napatitig si Damon sa maamong mukha ng isang babae. At anong ginagawa nito sa looban ng comfort room na para sa mga lalaki? Sinong Duke? Kilala ba niya ang magandang dilag na ito?

Damn this woman!

"What's the problem with you, woman?!" inis na tugon niya sa babae.

"H-hindi mo ba ako nakikilala?" nauutal nitong tanong sa kanya.

"I'm Damon, hindi ko kilala si Duke," may halong sarkasmo sa boses niya nang sagutin ang babae.

"You look exactly-"

Hindi niya na pinatapos pa ang babae sa sasabihin pa sana nito nang sawayin niya ulit ito.

"Please, I don't even know you. If stalker kita, then, stop stalking me."

"Me, stalking you?" bulalas na tugon sa kanya ng babae na halatang may halong gulat sa hitsura nito. "I'm not stalking you, sinundan kita dahil kamukha mo ang namatay kong boyfriend."

"Ano pa nga ba ang tawag sa babaeng katulad mo, hanggang sa comfort room ba naman ng mga lalaki ay nagawa mo pang pumasok? Are you crazily obsessed with me, huh?!" pang-aasar pa niyang saad sa naturang babae.

Halos umusok ang ilong ng babae sa sobrang inis sa sinabi niyang iyon. Pero aaminin niyang mas lalong tumingkad ang ganda nito nang inisin niya ito. Sumilay ang pilyong ngiti sa kanyang mga labi. F*ck!

"Aba't ang kapal ng mukha mong, gago ka, a! Hoy! lalaking mayabang na mukhang si Cheta-e, never akong ma-obsessed sa isang mayabang na katulad mo! F*ck you, asshole!" asik nito sa kanya at marahas na itinulak siya nito sa malapad niyang dibdib.

Mukhang nainis niya ang magandang dilag. Sinipat niya ito nang tingin mula ulo hanggang paa.

Damn, chickababes!

Wala sa sariling nakagat niya ang pangibabang-labi. Kahit pa nga sabihing naka-formal attire ito, hindi maitatago sa suot nitong damit ang magandang hubog nitong katawan.

Mas nagulat siya nang sumilay ang tila hindi mawari na ngiti nang babae. Tila ba inaakit siya nang ngiting iyon. Ngiti na may halong inis. Iyon ang nakikita niya rito. Muli, lumapit ito sa kanya. Hinawakan ang kanyang pisngi, at hinapit naman niya ito palapit sa kanyang matipunong katawan. Oh, he felt something down there wanted to feel her smooth skin.

What the heck! Ang aga-aga umandar na naman ang nasa ng kanyang laman.

Ngunit ang hindi niya inaasahan ay ang malakas na sampal na natamo niya sa mabalasik na dalaga. What the heck! At sa malas ay tinuhod pa nito ang kanyang gitnang hita. What the, basag si Jr. niya.

"F*ck!" malutong niyang mura.

"Gago!" asik nito. At mabilis na nilisan nito ang comfort room.

Sa sobrang inis niya'y sinadya niyang magpakawala ng malakas na halakhak para mas lalo pang inisin ang babae.

Damn! Napasapo siya sa sariling pisngi. What a seductress brat! Damn it!

INIS Na nilisan ni Noraisa ang naturang comfort room. Magpahanggang ngayon, nanggigigil siya sa sobrang inis. Gusto niyang mangalmot at manipa sa mga oras na iyon. Argh!

Damn!

Pero hindi siya nagkakamali, si Duke ang lalaking iyon. Ngunit malabo. Magkaiba ang ugali. Mabait at gentleman si Duke. Samantalang gago ang isang iyon at ubod ng yabang, parang may sa lahing demonyo. Malayung-malayo sa mahal niyang si Duke Alvarez.

Inilibot niya ang tingin sa lugar na kanyang kinaroonan. Ngayon lamang niya napansin, ang layo na pala ng kanyang narating. Imagine, ni hindi niya akalaing nakarating na pala siya na naglalakad lang sa isang sikat na Italian restaurant? Ang Finestra Italian Steakhouse.

Napahilot sa sariling sentido si Noraisa. Napangiwi siya. Naka-heels pa naman siya. Nang hindi sinasadyang makita ang isa sa kanyang mga bodyguards. Wala siyang choice. Kailangan niya ang tulong nito. Never na maglalakad siya ng naka-heels.

"Ihatid mo ako sa Montenegro Mall," utos niya rito.

"Yes, ma'am," nakangiting sagot nito.

Umirap siya sa kanyang bodyguard, ewan ba niya, pero naalibadbaran siya rito. Wala siyang pakialam kung anong sasabihin ng ibang mga tao patungkol sa kanya. Ang mahalaga, sapat na ang ilang tao na siyang nakakaalam sa tunay na Noraisa Montenegro. She maybe a b***h, pero marunong din naman siyang maawa.

Mga ilang minuto ang lumipas nang marating nila ang naturang mall. Hindi na siya naghintay pa na pagbuksan siya ng sariling bodyguard. Siya na ang kusang bumaba mula sa kotse at mabilis na naglakad patungo sa entrance ng Montenegro Mall.

Pagpasok pa lang niya sa looban ng mismong mall ay takaw-pansin na ang kanyang presensiya. Lahat ng mga sales lady, security guards, managers and supervisors ay bumabati sa kanya.

Samantalang siya, nanatiling seryoso ang mukha, ni hindi ngumingiti. Lumapit sa kanya ang manager ng mall nang sumenyas siya rito.

"Linen fiber," tipid niyang tugon dito. Seryoso ang awra. Inilibot ang tingin sa department na kinaroroonan niya. Napansin niyang tila nataranta ang manager. Pati na rin ng ilang mga sales lady. Awtomatikong tumaas ang kanyang kilay.

"Bakit ka nataranta. Paano mo magagawa ng maayos ang trabaho mo kung ganyan ka. Hindi naman siguro ako mangkululam para katakutan. Tao lang din akong tulad niyo. Focus, please."

"Y-yes, ma'am."

"How do you know if something is 100% linen?" tanong ni Noraisa sa naturang manager.

"P-po?" gulat nitong tanong na tila pinagpapawisan.

"Manager ka ng departamentong ito, dapat alam mo. Paano na lang kung may magtanong na customer, ano'ng isasagot mo?" pormal na saad ni Noraisa.

"I'll apologize, ma'am. P-pero nakalimutan ko po."

"Then, mag-review ka," saad ni Noraisa sa pormal na paraan.

"Y-yes, ma'am."

"Good!"

Kasalukuyang tinitingnan ni Noraisa ang ilang linen, and she can say that one good standard for linen quality is the tightness of the weave. Tighter weaves for her, mean the texture is even smooth, with fewer pores or gaps in between.

"Ipadeliver niyo na lang, 'yan ay kung hindi kayo overloaded. Salamat," tugon niya. Saka niya tinalikuran ang kinakabahang manager.

"Yes, ma'am."

Lihim na naiiling si Noraisa. Mukha ba siyang witch? Bakit parang takot ang mga iyon sa kanya? Ipinilig na lamang niya ang sariling ulo sa naiisip.

Tinungo niya ang sariling kotse, at saka mabilis na pinaharurot iyon ng takbo.

Habang binabagtas niya ang daan patungo sa NCB (Nor Clothing Brand), nagulat na lamang siya nang may dumaan na pusa sa kalsada dahilan para awtomatikong apakan niya ang break ng sariling kotse. Muntik na siyang mabangga sa poste. Mabuti na lamang at maagap siya.

What the!

Kasabay niyon ay ang malakas na kalabog mula sa likuran ng kanyang kotse. Oh, gosh! Pahamak na pusa.

INIS NA HINAMPAS ni Damon ang steering wheel ng kanyang kotse. Umibis siya para harapin ang may-ari ng kotse na bigla na lamang huminto sa kalagitnaan ng daan. Ano'ng problema ng gagong driver na 'to?

Since tinted ang salamin ng kotse, hindi niya nakikita ang taong nasa loob niyon. Inis na kinatok niya iyon.

Laglag ang kanyang panga nang magkita silang muli ng babaeng sumampal sa kanya kanina. Hindi niya akalaing pagtagpuin na naman ang kanilang mga landas.

What the f*ck!

This time, hindi na siya papayag na masampal ulit nito. Over his drop dead gorgeous hot body. Pansin niyang medyo nagulat din ito sa pangalawang pagkakataon ng kanilang encounter pero agad din itong nakahuma.

"Nice to see you again, seductress brat?" sarkastikong tugon niya sa babaeng tila nang-uuyam ang ngiti.

"Oh, the arrogant asshole, are you stalking me, jerk?!" nakangiti nitong tugon sa kanya na may halong pang-iinis.

"Bumaba ka riyan at magtutuos tayo! Look what you've done!" inis na saad niya sa mataray na babae. Sabay turo sa harapan ng kanyang kotse.

"I'm sorry, pero nagmamadali ako. Here's my calling card. Kontakin mo na lamang ako riyan at wala akong panahon na makipag-asaran sa'yo. Okay? Bye!" saad nito sabay tapon ng calling card sa kanyang pagmumukha, saka nito mabilis na pinaandar ang sariling kotse at pinaharurot iyon ng takbo. Naiwan siyang naiinis.

Damn it!

His jaw clenched in disbelief. First time niyang maranasan ang ganoong treatment. May araw din sa kanya ang babaeng iyon.

Inis na pinulot niya ang calling card. Mas lalong napahilot siya sa sariling sentido. At talaga namang pinaglalaruan siya ng tadhana. Isang Montenegro pala ang brat na iyon.

Inis na kinuha niya ang sariling cellphone at kinontak ang isa niyang tauhan.

"Pick me up," inis niyang tugon dito. Sinabi niya ang naturang lugar at galit na sinipa ang gulong ng kanyang kotse. Naawa siya sa hitsura ng kanyang Bugatti sports car. Wasak iyon. Humanda sa kanya ang babaeng iyon.

Muli, pinakatitigan niya ang calling card na ibinigay nang mataray na brat. Inis na inihagis niya iyon sa malayo. F*ck! Saka sumilay ang pilyong ngiti sa kanyang mga labi. She wants some game? Then, handa siyang makipaglaro sa misteryosong Montenegro na iyon.