สายใยในวันวาน

สายใยในวันวาน 1(3)

เรื่องคร่าว ๆ เรื่องของเรื่องฉันกับเฮียกานต์ไม่เกี่ยวข้องกันทางสายเลือด น้องชายของพ่อเฮียกานต์แต่งงานกับแม่ของฉันตอนฉันอายุ 2 ขวบ ฉันเป็นลูกติดของแม่ เรากับเฮียเรากลายเป็นลูกพี่ลูกน้อง ต่อมาตอนฉัน 7 ขวบพ่อใหม่กับแม่ของฉันเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์เสียชีวิตคาที่ พ่อแม่ของเฮียกานต์สงสารจึงเลี้ยงดูฉันเป็นเหมือนลูกสาวอีกคน ท่านทั้งสองเลี้ยงดูฉันอย่างดีรอวันที่ฉันโตเป็นผู้ใหญ่ดูแลตัวเองได้ เรื่องนี้ไม่ค่อยถูกเอ่ยถึงนักเพราะผู้ใหญ่ไม่อยากให้กระทบใจฉัน คนภายนอกจึงเข้าใจว่าฉันเป็นน้องสาวของเฮียกานต์ จะมีก็คนที่สนิทมาก ๆ ถึงรู้ความสัมพันธ์ที่แท้จริง ตอนเด็กฉันติดเฮียกานต์มาก ชอบเฮียมาก ๆ เฮียเป็นทุกอย่างของฉันที่ไม่เหลือใคร เฮียบอกอะไรฉันก็ทำตามทุกอย่าง

เมื่อเฮียเริ่มเข้าช่วงวัยรุ่นจึงเริ่มเกิดความอยากลองสิ่งแปลกใหม่ เฮียชวนฉันทำอะไรฉันก็ทำด้วยความเต็มใจ ตอนนั้นฉันไม่ค่อยเข้าใจว่ามันคืออะไร มาย้อนคิดดูทีหลังถึงได้รู้ว่าฉันเสียตัวให้เขาไปแล้ว เขามักบอกว่า...

‘อย่าบอกใครนะ’

‘อย่าทำแบบนี้กับใครนอกจากเฮีย’

‘เฮียทำแบบนี้เพราะว่าเฮียรักหมวย หมวยเป็นหมวยคนเดียวของเฮีย’

เพียงคำว่ารักทำให้ฉันเชื่อสนิทใจ ทว่าวันหนึ่งฉันก็ได้เห็นว่าเฮียทำกับผู้หญิงคนอื่นในแบบที่ทำกับฉัน และทำในห้องนอนของเขา แต่มันต่างตรงที่วันนั้นเฮียบอกครอบครัวว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนเฮีย แน่นอนว่าฉันเสียใจมาก เพียงแต่เรียกร้องและบอกใครไม่ได้

ได้แต่สงสัยกับตัวเองว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นแฟนแล้วฉันเป็นอะไรกับเขา พี่น้องเหรอ พี่น้องทำแบบนี้ไม่ได้

วันนั้นหลังจากที่เขาไปส่งผู้หญิงคนนั้นกลับบ้าน เขาก็เข้ามาในห้องนอนของฉัน ใช้คำพูดล่อลวงเด็กอย่างฉันให้เคลิ้มตาม เขาบอกว่าไม่มีใครสำคัญกับเขาเท่าฉัน เขาบอกว่าฉันจะเป็นที่หนึ่งของเขาตลอดไป เขาบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขารัก เขาบอกฉันหลายอย่าง เขาทำให้ฉันเชื่อจนหมดใจยอมเป็นผู้หญิงลับ ๆ ของเขาเรื่อยมา ทว่าถ้อยคำเหล่านั้นเป็นเพียงคำหลอกลวง เป็นเพียงลมปากที่เป่าออกมาแล้วก็หายไปตามอากาศ เพราะสุดท้ายเขาก็เลือกผู้หญิงคนนั้นและทิ้งฉันไว้ลำพัง ด้วยข้ออ้างว่าเรียนหนัก

ช่วงเรียนสายอาชีพปี2 จะขึ้นปี3 ฉันย้ายมาอยู่หอ เฮียกานต์มาหาบ้างเป็นครั้งคราว พูดให้เข้าใจง่ายก็มาตอนที่ทะเลาะและเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เมื่อเขาคืนดีกันฉันก็คือของตาย พักหลังเริ่มหายหน้ามีเพียงการส่งข้อความมาทักทายบ้างนาน ๆ ครั้ง เขาจึงไม่รู้ว่าช่วงที่เขาหายไปฉันตั้งท้องลูกของเขาและคลอดออกมานำไปฝากให้แม่ของเพื่อนเลี้ยงดู วันเวลาผ่านไปกระทั่งวันหนึ่งเขาก็ติดคุกเพราะพ่อของผู้หญิงคนนั้นเป็นคนใหญ่คนโตมียศมีตำแหน่ง เขายัดข้อหาให้เฮียกานต์เพียงเพราะอยากให้เฮียเลิกยุ่งกับลูกสาวเขา เฮียกานต์ขัดขืนการจับกุมพ่อฝ่ายหญิงก็เตรียมสั่งวิสามัญ เฮียบอกว่าเฮียยอมตาย แต่ไม่ยอมรับความผิดที่ไม่ได้ก่อ ซึ่งฉันทนเห็นเขาตายต่อหน้าไม่ได้จึงพุ่งตัวเข้าไปกอดเขาไว้

‘หมวยหลบไป มันอันตรายเข้ามาทำไม’

‘เฮียอย่าทำแบบนี้ ป๊ากับแม่จะเสียใจ หมวยก็เหมือนกัน ถึงเฮียไม่รักหมวยเหมือนเมื่อก่อน แต่หมวยยังรักเฮียเหมือนเดิม อย่าทำแบบนี้เลยนะ’

‘เฮียไม่ผิด เฮียไม่ผิดทำไมเฮียต้องยอมรับ’

‘แต่มันเป็นทางเดียวที่เฮียจะรอด เราค่อยมาสู้คดีกัน ป๊าจะหาทนายเก่ง ๆ มาช่วยเฮีย เฮียต้องอดทนนะ ถึงตอนนั้นหมวยมีเรื่องจะบอกเฮียด้วย’

‘…’ วันนั้นเฮียกานต์ยอมให้ตำรวจจับกุมเพราะว่าฉันไม่ยอมปล่อยกอดเขา

เฮียโดนคดีมีอาวุธไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาต คดีกักขังหน่วงเหนี่ยวทำร้ายร่างกายผู้หญิงคนนั้น คดีพยายามฆ่า คดีลักทรัพย์ ซึ่งเฮียบอกว่าไม่ได้ทำ เขาบริสุทธิ์ ทว่าทนายบอกว่าหลักฐานมัดตัว ต้องใช้เวลา ตั้งแต่เขาติดคุกฉันไปเยี่ยมตลอด เพียงแค่เขาไม่ได้สนใจฉัน คนที่เขาสนใจคือผู้หญิงคนนั้น เขาถามหาแต่ครอบครัวนั้น ออกจากคุกมาก็ให้ความสนใจกับผู้หญิงคนนั้น เขาบอกฉันว่าเขาทำแบบนี้เพื่อแก้แค้น