สายฟ้า | EP.16
——————————
“เดี๋ยว” ลุกยืนตามไม่พอยังคว้าแขนเล็กไว้อย่างแรงจนร่างเล็กเสียหลัก แต่ได้แขนกำยำกอดรับเอาไว้พอดี
สองร่างกอดใกล้ชิดกันอีกครั้ง ใบหน้าห่างกันแค่คืบ ทุกอย่างเงียบงันได้ยินเพียงเสียงลมหายใจและเสียงหัวใจที่เต้นแรงของกันและกัน
“...”
ใบหน้าหวาน ดวงตาคู่สวยที่ตราตรึงอยู่ในใจ แม้แต่เวลานอนเขาก็ไม่สามารถหยุดคิดถึงได้
ชายหนุ่มลากสายตามองแต่ละส่วนของใบหน้าราวกับจับสังเกตว่ามีตรงไหนที่มันเปลี่ยนไปบ้าง คำตอบที่ได้คือไม่มีส่วนไหนเปลี่ยนไปเลย แต่ทำผู้หญิงคนนี้กลับทำให้หัวใจของเขาเต้นแรงทุกครั้งที่อยู่ใกล้
พลอยชมพูเหมือนขนมหวานที่เขาชื่นชอบ ทุกครั้งที่ได้กินได้ชิม กลิ่นหอมและรสชาติของเธอมันติดอยู่ในปาก ติดในหัวใจจนไม่อยากที่จะลืมมัน
“ฉันไม่เคยลืม...”
นิ้วมือใหญ่เกลี่ยริมฝีปากสวยได้รูปเบาๆ สายตาคมกริบเต็มไปด้วยความโหยหาจนยากที่จะยั้งใจจรดมองริมฝีปากอวบอิ่ม ก่อนจะใช้มือข
