ตอนที่16 น้ำมันพราย
รุ่งเช้าวันใหม่
นกน้อยสองตัวบินมาเกาะที่ขอบหน้าต่างส่งเสียงร้องเพลงเจื้อยแจ้ว น้ำหวานลืมตาขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงภายในห้องๆ หนึ่ง ท้องฟ้าสว่างมากแล้วดวงอาทิตย์ทอแสงสีส้มอมแดงส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา หญิงสาวลุกขึ้นนั่งพิงกับพนักหัวเตียง หัวสมองเริ่มลำดับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ามานอนอยู่ในห้องนี้บนเตียงนี้ได้อย่างไร แล้วพิธีกรรมทำเสน่ห์จบลงตอนไหน เสี้ยวเวลาคล้ายกับมันถูกบิดเบือนไปจนหมดสิ้น
“ตายจริง”
น้ำหวานเลิกผ้าห่มขึ้นมองสำรวจร่างกายก็พบว่าเธอสวมเสื้อผ้าอยู่อย่างเรียบร้อย
“ทำไมถึงจำอะไรไม่ได้เลยนะ”
ภาพความทรงจำสุดท้ายที่ผุดขึ้นมาในหัวของหญิงสาวก็คือตอนที่เธอนุ่งกระโจมอกเดินเข้าไปในห้องทำพิธี ส่วนเหตการณ์หลังจากนั้นเธอจำอะไรไม่ได้เลย
“ตื่นแล้วเหรอ พ่อหมอให้ฉันเอาข้าวเอาน้ำขึ้นมาให้”
เสียงทักทายห้วนๆ ดังขึ้นบริเวณหน้าประตูห้องที่แง้มอยู่ ก
