14

1643 Words

เดฟ หยาง ยิ้มจางๆออกมาอย่างพอใจ รอยยิ้มเขินอายของเธอยังติดตราตรึงใจเค้าเสมอ ดวงตาแดงช้ำที่ขนาดแต่งหน้าแล้วยังปิดไม่มิดทำให้เค้าอดเสียใจไม่น้อย ​เค้าสัญญากับตัวเองแล้วว่า ต่อไปนี้จะไม่ทำให้คนตัวเล็กจะต้องร้องไห้เสียใจเป็นอันขาด " ตามโยธิน ตามคุณอร อย่าให้คลาดสายตา ฉันประกาศตัวแล้ว ต่อไปนี้คุณอรคงจะโดนเพ่งเล็ง " ลูกน้องคนสนิทรับคำอย่างหนักแน่น นายของเค้า เลือกนายหญิงแล้ว นิอรสตาร์ทรถขับออกไปจากบ้านในตอนบ่ายแก่ เธอไม่อยากนั่งฟุ้งซ่านเพียงลำพัง เสียงยิ้มเยาะจากพี่ชายที่บอกก่อนที่เธอจะออกมาจากบ้าน ทำให้เธอรู้สึกเกลียดเค้ามากขึ้นกว่าเดิม คำพูดดูถูกดูแคลนเธอสารพัด ที่นายโยธินพูดออกมา ทำให้เธออยากจะเถียงกลับไปใจแทบขาด แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะสายตาของผู้ทีพระคุณสนับสนุนของลูกชายตัวเองอยู่ในที "ถ้าอรจะกลับดึกบ้างคุณป้าคงไม่ว่าอะไรนะคะ เพราะคุณป้ากับพี่คงคงจะทราบดีแล้ว ว่าอรไปอยู่กับใครมา " นิอรบอกออ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD