อยากให้ลูกชายของตัวเองได้นั่งที่ตรงนั้นบ้าง นั่นคือเก้าอี้ทางขวามือของท่านเจ้าสัวศิวัช
แม้จะบอกว่ารักลูกทุกคนเท่ากันหมด แต่สายตาที่เจ้าสัวศิวัชใช้มองลูกชายจากภรรยาหลวง ดูน่าริษยามากกว่าที่ใช้มองลูกคนอื่นจากภรรยาที่เหลือทั้งหมด มันคือสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก ความคาดหวัง ชื่นชมและแสนจะภาคภูมิใจ
ก่อนที่เสียงเมาอ้อแอ้แต่ยังพอประคองตัวได้จะดังสอดเข้ามา เจ้าของเสียงเดินเข้ามาร่วมวงในสภาพที่คนเป็นแม่แทบจะลุกไปทึ้งหัว เพราะเมาแอ๋ น่าเกียจยิ่งนัก
“พี่ศิธมาแล้วหรือครับ หวัดดีครับพี่ศิธคนดีคนเก่งของบ้าน”
กัลปพฤกษ์ทักทายพี่ชายก่อนจะทักผู้เป็นพ่อเสียอีก ทำเอาเจ้าสัวศิวัชหน้าตึงเล็กน้อย คนในบ้านรู้ดีว่ากัลปพฤกษ์ไม่ลงรอยกับพ่อ แต่ไปสนิทสนมกับศศิร์ธา ที่เป็นพี่ชายต่างแม่เสียเยอะ ทางแม่ ๆ เองก็หาได้ลงรอยกันไม่
ศศิร์ธามองน้องชายที่ห่างจากเขาหกปีด้วยสายตาตำหนิ ด้วยเหตุเมาในวันที่ต้องนัดกินข้าวกับทุ
