“ไข้สูงมากเลยแม่”
ประไพพรรณีหันไปบอกแม่ สุรสิงห์เดินเข้ามาพอดีพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียดไม่ต่างจากคนอื่น ๆ ในบ้าน “พาไปโรง’บาลเถอะ จะรออะไรกันอีก ไม่กลัวแม่แกช็อกกันหรือไง”
ตาสุนทรหน้าเครียดกว่าคนอื่น เพราะร้อยวันพันปีศรีภรรยาอย่างยายยวงไม่เคยเจ็บป่วยมาก่อน ล่าสุดคงเป็นตอนไปฉีดวัคซีนไข้หวัดใหญ่นี่เอง แล้วนี่ก็เป็นไข้ ตัวร้อน วันนี้วันที่สามแล้วด้วย ตอนเป็นวันแรก นึกว่าอากาศเปลี่ยนเลยไม่สบาย เห็นว่ากินยาแล้ว แต่ก็ไม่หาย วันที่สองยิ่งหนัก นอนซมอยู่กับที่นอน ส่วนวันนี้ข้าวปลาไม่ยอมกินแล้วด้วย เอาแต่หลับอย่างเดียว ไม่ยอมลืมตาขึ้นมาเลย พอเรียกก็ส่งเสียงครางอือตอบออกมาเบา ๆ เพียงเท่านั้น
“แกตรอมใจที่หลานไปวีนใส่คุณศิธที่ตลาดนัดหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ”
ชุลีคาดเดามั่วซั่วไปทั่ว เพราะเรื่องของลูกสาวตนนั้น คนแถบนี้เอาไปลือกันเป็นครึ่งเดือนค่อนเดือน ลือกันไปว่าประไพพรรณีทะเลาะกับศศิร์ธา เหมือนผ
