Owned By The Mafia Emperor (Filipino)

Kabanata 3

BREE'S POV

Inilapag ko si jack sa isang tabi at binigyan ng pagkain.

"Jack ha? Wag kana tatakbo sa labas ng simbahan. Mapapalo na kita sa susunod. Baka masagasaan ka dun sige ka." Kausap ko sa aso kong si Jack, kahit alam kong di sya sasagot.

Binigay sakin si Jack ni Nanay Rosing last year nung birthday ko pero hindi daw sa kanya galing ang aso may nagpapabigay daw, regalo daw sakin ng mapapangasawa ko. Sino nga ba ang mapapangasawa ko? Hindi ba parang ang bata ko pa para mag-asawa? Napailing nalang ako at natatawa sa mga pinagsasasabi ni Nanay Rosing.

Bumukas ang pintuan ng kwarto ko kaya napalingon ako sa direksyon nito. Napangiti ako nang si Nanay Rosing ang pumasok.

"Ikaw bata ka talaga. Pinagod mo ko. Tingnan mo itsura mo, para kang batang gusgusin. Hala sige maligo kana at ipapakilala kita sa bisita natin." Nakangiti nitong sambit kaya tumango nalang ako.

Kinuha ko ang tuwalya ko at nagpunta na sa cr para maligo. Hinubad ko lahat ng suot na damit pwera lang sa underwear ko. Napaupo ako ng makaramdam ng sakit sa puson.

"Bakit ngayon pa? Ayoko sa dugo. Huhuhu!" Nahihintakutan kong sabi dahil siguradong dadatnan ako ngayon.

Nag-tuwalya ako at nagmadaling lumabas ng cr. Pupuntahan ko si Nanay Rosing dahil ito ang taga-lagay at taga-tanggal ng napkin ko. Hindi naman ako nahihiya sa matanda dahil ito na ang tumayo bilang ina ko. Dumiretso ako sa kusina kung nasaan ito. Pagtapat ako sa pintuan ng kusina, napalingon lahat sakin. Pati ang lalaking gwapo. Nagsalubong ang kilay nito at dumilim ang mukha.

Napansin kong nataranta si Nanay Rosing ng makita ako. Ano bang problema nya? Ako nga itong may problema dahil dinudugo na naman ako eh. Hindi ko na pinansin ang pagkakataranta nya, agad na kong tumakbo sa kanya at umiyak.

"N-nanay rosing. A-ayoko sa d-dugo. Meron na n-naman akong d-dugo nanay." Sumbong ko sa matanda habang sumi-singhot.

Napatayo ako ng tuwid ng marinig ang malakas na hampas sa lamesa.

"WHAT THE f**k AZULA BREE?! Ano yang suot mo huh?! Bakit lumabas ka ng kwarto mo nang ganyan lang ang tumatakip sa buo mong katawan?!" Galit na galit na sigaw ng lalaki saken, at pinalabas pa nito lahat ng lalaki na kasama nya.

Nagtataka ko itong tiningnan. Magkakilala ba kami? Tsaka bakit nagagalit sya saken? Inaaway ba nya ko? Wala naman akong ginagawang masama sa kanya.

"M-master p-pasensya na ho kayo sa ayos ni Bree. Halika na hija, wag kana umiyak ako na bahala sa dugo mo ha."

"What the f*****g f**k?! Blood?! Where's your blood?! May sugat ka ba?" Kunot na kunot ang noo nya habang sumisigaw at parang natataranta pa.

Napangiti naman si Nanay Rosing. At malumanay na nagsalita.

"Opo master. Dugo. Yun po ang dumadalaw buwan-buwan sa kababaihan."

Mukhang naintindihan naman ng lalaki at lumambot agad ang mukha nito na kaninang lukot na lukot.

"Oh. So, nagkakaroon na pala sya ng buwanang dalaw?" Tanong ng lalaki, napakunot ang noo ko ng mapansin ko na mariin nya kong tinititigan at naka-ngisi pa ito.

"Bakit Manong, nagkakaroon karin po ba ng regla?"

"I'm a boy sweetheart, kaya hindi ako magkakaroon ng buwanang dalaw. Isa pa, wag mo ko tawaging manong. I'm not that old you know."

"Okay po. Nay tara na po. Gusto ko narin pong maligo."

SEBASTIAN'S POV

Galit na galit ako kanina ng makita kong tuwalya lang ang tanging tumatakip sa katawan ng mahal ko. Kitang-kita ang makinis nitong balat, legs na bilugan at binti na may kahabaan na. Ang hubog ng katawan nito na konting panahon nalang ay magiging perpekto na. s**t! Nag-iinit ako. Sebastian, calm yourself. Matitikman mo rin sya sa tamang panahon.

And I find it weird, sya lang ata ang babaeng takot sa sariling dugo. Napailing nalang ako at napatawa ng mahina.

'My lady is a childish. But I still love her.' Wika ko sa isip ko.

*phone ringing*

Kinuha ko ang cp ko at sinagot..

"WHAAAT?!"

"Yow bro! Kamusta?"

"Anong kailangan mo Esteban?" Malamig kong sagot dito na ikinatawa naman nito.

"Easy bro! Anyway, everything is ready. I know you're excited to have her."

"Siguraduhin mong maayos ang lahat, ayoko ng pumapalpak!" Sagot ko dito at pinatay na ang tawag.

'Everything is ready for you sweetheart. Get ready.' Naka-ngisi kong wika sa isip ko.

Hindi ko na hinintay si Bree. Hahayaan ko nalang syang ma-sorpresa sa aming nalalapit na kasal. Nagpaalam nako kay Nanay Rosing na aalis na nang matanaw ko syang kalalabas lang ng cr kasunod ang mahal ko.

Mabilis akong umalis ng simbahan kasama ang mga tauhan ko at umuwi muna sa Montemayor Village. Kailangan kong siguraduhin na maayos ang lahat, lalo ang seguridad ni Bree.

Nang makarating sa mansyon ko, agad akong bumaba ng sasakyan at pumasok sa loob. Sinalubong naman ako ng ama ko na malaki ang ngiti.

"Son give me a basketball team okay?" Natawa nalang ako at tumango.

"Dad thanks for supporting me."

"No problem son, basta kung saan ka sasaya. Kaya lang, mag-33 ka at sya naman ay mag-18 palang, siguradong huhusgahan kayo ng lipunan. Lalo si Bree."

"I don't care about what others thinking dad. As long as I have her. I have Azula Bree, my life is perfectly complete."

"Anyway son, kanina ka pa hinihintay ni Louise. You know how much that girl loves you." Tumatawa nitong sabi.

Habang ako naman ay nag-uumpisa ng mairita. Napaka-clingy ng babae na yon. Akala mo ring linta kung makayakap at makalapit sakin kaya nag-iinit ang ulo ko marinig palang pangalan nya. Pinagkakalat din nya na fiance ko sya, in her dreams. Isa lang ang babaeng gusto ko. At kilala nyo na kung sino yun.

"Dad pakitapon ang hipon na yun palabas ng mansyon. Ayoko na ulit makakatapak sa kahit saang kalupaan natin ang babae na yon!" Naiirita kong sabi.

THIRD PERSON'S POV

SAMANTALA si Bree naman ay naghahanda na dahil may pasok siya sa school ngayon.

Kilalang-kilala sya sa buong university na pinapasukan nya. Napakabait kasi nya, palangiti lagi sa mga classmate nya o schoolmate. Marami ring nanliligaw kaya lang dahil may pagka-slow si Bree, kukunin lang nya ang mga binibigay na bulaklak, teddy bears, chocolates, atsaka magpapasalamat. Dahil ang paniniwala din nya ay, masama tanggihan ang blessings.

Pagkapasok palang sa M.U, madami na agad bumabati sakanya--

"Goodmorning Bree." Paulit-ulit yan na nanggagaling kahit kanino na makasalubong ng dalaga hanggang sa pagpasok sa room nya.

"Hi bessy! Ang ganda-ganda mo talaga!" Puri ni Bianca. Bestfriend ni Bree simula pagkabata.

"Ikaw talaga. Maganda karin bessy. Parehas tayo." Naka-ngiting sagot ng dalaga sa kaibigan.

Pero dahil sa buhay, hindi mawawala ang kontrabida.

"Hoy Bree! Gustong-gusto mo talaga ang nagiging bida sa araw-araw no?! Feeling mo napaka-ganda mo na nyan ha?!" Nakataas ang kilay na sabi sakanya ni Rexiee. Nag-uumpisa na namang awayin ni Rexiee si Bree, na wala namang ginagawa na masama kay Rexiee.

Kung sa simbahan, napaka-bait ni Bree, pwes hindi sa school. Nginisihan sya ni Bree sabay hawi ng buhok nyang mahaba na sadyang pinatama pa sa mukha ni Rexiee.

"Rexiee kinakain kana naman ng insecurity mo. Wag mong sirain ang umaga ko kung ayaw mong mukha mo sirain ko!" Ngising sagot sa kanya ni Bree. Samantalang si Rexiee ay para nang dragon na naglalabas ng apoy sa ilong dahil sa galit. Nagmartsa itong lumayo kay Bree, inirapan pa nito si Bree bago umupo sa upuan nito.

"Ang galing talaga ng bessy ko! Kahit ang slow at napaka-inosente mo, hanga naman ako sa katapangan mo." Papuri na naman kay Bree ni Bianca. Ngumiti lang si Bree sa kaibigan bilang sagot.

Mabilis lang ang naging oras ng klase. Agad nagtungo ang mag-kaibigan sa school canteen para mananghalian.

BREE'S POV

"Bessy ako na ang oorder ha. Dito kana lang." Tumango nalang ako at naupo na.

May naupo sa tapat ko. Si Richard.

"Hi Bree!" Bati nito, na sinuklian ko naman ng ngiti.

"Hmm- Bree kelan mo ba ko sasagutin?" Nag-aalangan nitong tanong. Kelan sasagutin? Napaisip naman ako atsaka tumingin sakanya.

"Aah, Richard. May tinanong kaba kanina? Baka hindi ko narinig kaya hindi ko masagot." Naka-ngiti kong sabi sakanya.

Nagtataka naman itong tumingin sakin, may problema ba sa sinabi ko? Nginitian ko nalang sya. Tumikhim ito at hinawakan ang batok.

"Bree I mean, diba nanliligaw ako magpi-pitong buwan na. Kaya tinatanong kita kung kelan mo ko sasagutin ng, Oo?"

"Nanliligaw kaba? Hala. Bakit hindi ko alam?" Nagtataka kong tanong sakanya.

"Bree kaya nga kita binibigyan lagi ng bulaklak at chocolates kasi nanliligaw ako sayo. Sa loob ng pitong buwan na panliligaw ko hindi mo man lang pala naramdaman. Ang manhid mo naman Bree." Nagtatampo nitong sabi.

"Err-- Sorry. Wala ka naman kasi sinabi."

"Oh ngayon alam mo na. Kaya yes or yes? I will not accept a No for your answer Bree." Seryoso nitong sabi.

"Ha? Naku Richard. Pasensya kana ha. Bawal pa kasi ako mag-boyfriend eh."

Nagdilim ang mukha nito dahil sa sagot ko. Malamang galit ito.

"Hindi ko hahayaan na hindi ka mapunta sakin Bree! Tandaan mo yan!" Madiin nitong sabi at mabilis na umalis sa harapan ko. Tiningnan ko lang sya ng nagtataka. Bahala na nga sya.

Napatingin ako sa pagkaing nilapag ni Bianca sa mesa. Bakit ang tagal nya? Nagugutom na kaya ako.

"Oy bessy! Ano napag-usapan nyo ni fafa Richard?"

"Tinanong kung kelan ko sya sasagutin, sabi ko hindi pa ko pwede mag-boyfriend."

"Ano?! Binasted mo sya?! Grabe Bree! Pitong buwan nanligaw sayo yung tao tapos binasted mo lang?!"

"E hindi ko naman kasi alam na nanliligaw sya bessy." Paliwanag ko.

Binatukan naman nya ko kaya napanguso ako.

"Hindi mo pala alam na nanliligaw sayo pero bakit tanggap ka ng tanggap ng mga regalo nya?!"

"Kasi nga bessy, masama tanggihan ang blessings."

"Ewan ko sayo Azula Bree! Mabilis akong tatanda sa sagot mo! Tinatanggap mo kasi lahat ng regalong binibigay nya kaya ang akala nya may pag-asa sya sayo." Napatango nalang ako kahit wala ako naintindihan. "Haayy bessy! Ang shunga mo talaga! Next time wag kana tatanggap ng mga regalo sa manliligaw mo kung wala naman silang pag-asa sayo."

'Tatanggap parin ako bessy. Grasya yun, sayang yun.' Wika ko sa isip ko.