บทที่19
แหลกสลาย
วันต่อมา
ฉันตื่นขึ้นมาเพราะถูกคนก่อกวนด้วยการหอมแก้มจนแก้มช้ำ เฮียเล่นฉันจนหมดแรงทำอย่างกับว่าเป็นการส่งท้ายของฉันกับเขาเลยแต่ก็อย่างว่าแหละพรุ่งนี้ฉันกับเฮียต้องกลับบ้านวันนี้ฉันกับเขาจึงใช้เวลาอยู่ด้วยกันไว้ถึงเวลาที่เฮียบอกผู้ใหญ่ ฉันกับเขาก็คงไม่ต้องมาระวังอะไรอีก
"อืออ เฮียตื่นแล้วทำไมไม่ลุกแล้วมากวนอลินทำไมเนี่ยย"
"อยากกวนเด็กขี้เซา" สำหรับปอร์เช่เมื่อคืนทุกเรื่องทุกอย่างระหว่างเธอกับเขามันดีมาก ดีจนเขาไม่เคยคิดว่าอนาคตข้างหน้าจะมีเธอเข้ามาก่อกวนในหัวใจ
"ลุกได้แล้วเดี๋ยวอลินไปอาบน้ำทำอะไรให้เฮียทาน เฮียหิวหรือยัง"
"ยังอิ่มอยู่เลยเมื่อคืนกินเธอจนหลับ ทำไมถึงได้เป็นอาหารจานโปรดที่แสนอร่อยแบบนี้ฮะ มันเขี้ยววะ"
กว่าฉันจะหลุดออกมาได้ก็สายโด่งฉันเลยทำข้าวต้มกุ้งง่ายๆ ให้เฮียทานวันนี้ตั้งใจว่าจะไม่ออกไปไหนจะอยู่ด้วยกันให้ชื่นใจพรุ่งนี้ไม่รู้ว่ากลับไปบ้านเฮียจะคุยก
