บทที่8 ผีขยุ้มหัวNC
1141 Words
บทที่8
ผีขยุ้มหัวNC
"ไหน!!!!"
คนตัวสูงลุกพรวดขึ้นมาเห็นเด็กสกปรกเดินเคียงคู่มากับคุณหมอข้างห้องได้เห็นตัวเป็นๆ ก็คราวนี้คนอะไรหล่อน้อยกว่าเขาเสียอีก
ขี้เหร่ฉิบหายสงสารพ่อแม่มันจริงๆ
"หน้าตาดีมีภูมิฐาน" โซ่กล่าวออกมาเพราะภาพตรงหน้าช่างน่ารัก เด็กน้อยแก้มป่องกับคุณหมอสุดหล่อ
"ดูแล้วคงไม่ใช่หมอธรรมดา อาจจะเป็นลูกเจ้าของโรงพยาบาลด้วยซ้ำ" คาร์ลออกความคิดเห็นตามเนื้อผ้า
คนฟังเกิดอาการน้อยอกน้อยใจโดยไม่มีสาเหตุ สายตามองอลินจนสุดทางไอ้หมอนั่นจะมาทำไมวันนี้วันซ้อมไม่ใช่วันจริงเสียหน่อยสาระแนจริงๆ
"คุณหมอต้องเป็นแฟนน้องอลินแน่เลยแก ใจดีมากซื้อขนมมาฝากทุกคนด้วย" เจ๊จอยขาใหญ่ของรุ่นเดินออกมาพร้อมเพื่อนๆ ในมือถือถุงขนมมากมายหลายอย่าง
"กูไปนั่งเล่นร้านยาดองดีกว่าเบื่อคนแถวนี้-_-" ปอร์เช่เดินหนีเสียงชื่นชมต่างๆ นานา เสียงนกเสียงกาน่ารำคาญเสียจริง
ถึงวันแสดงละครเวทีของจริงอลินตื่นแต่เช้าเพื่อนั่งทำสมาธิเธอฮัมเพลงเก็บอุปกรณ์ของใช้ที่จำเป็นใส่กระเป๋าผ้า ส่วนอีกคนที่พึ่งกลับมานอนตอนตีสามเดินออกมานั่งทิ้งตัวบนโซฟา
"อรุณสวัสดิ์ค่ะตัวเฮีย"
"อืม-_-"
"วันนี้จะไปดูอลินไหมคุณหม่าม้าขาบอกว่าจะมาด้วยนะ ลูกสาวคนเล็กได้แสดงเป็นหนูมะลิด้วย"
"ไร้สาระ วันนี้เป็นวันฮาโลวีนคลับเพื่อนฉันมีผีสาวเซ็กซี่รออยู่"
"จ้าา ตามสบายจ้าแต่วันนี้รบกวนตัวเฮียออกไปหาอาหารมาให้ลูกนกตัวนี้ด้วยนะ เมื่อวานเฮียไปข้างนอกก็ไม่ยอมซื้อของสดติดมา วันนี้หนูขอพักมาม่าต้องทานอาหารให้ครบห้าหมู่"
"เยอะแล้วนะยัยเด็กสกปรก!" ถึงปากจะบ่นแต่ปอร์เช่ก็เดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์บนโต๊ะเพื่อลงไปหาอะไรมาป้อนลูกนกหลงแม่ เขาเปิดประตูห้องออกมาก็เจอถุงน้ำเต้าหู้ห้อยอยู่พร้อมโน๊ตจดหมายสีชมพูน่ารักมุ๊งมิ๊ง
'อย่าลืมเติมพลังก่อนนะครับอลินโตเป็นสาวแล้ว'
"เหอะ!" เสียงเซ็งแซ่ดังออกมาจากลำคอ ปอร์เช่หันไปมองถังขยะส่วนกลางแต่พอนึกอะไรได้เขาก็ยกยิ้มราวกับผู้ชนะ เขารอเวลาที่ข้อมือ สิบนาทีผ่านไปคนเจ้าเล่ห์รีบดึงโน๊ตสีชมพูหย่อนใส่ถังขยะส่วนตัวเองถือถุงน้ำเต้าหู้เดินตัวปลิวเข้าห้องหน้าตาเฉย
"ได้อะไรมากินบ้างตัวเฮีย"
"น้ำเต้าหู้กับปาท่องโก๋เจ้านี้อร่อยนะฉันกินตั้งแต่อยู่ปีหนึ่ง"
"ขอบคุณค่ะ"
ปอร์เช่มองดูผลงานที่พึ่งเคลมมาสดๆ ร้อนๆ แล้วนึกสะใจ เขาเตรียมตัวไปมหาวิทยาลัยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น คืนนี้เขาจะเมาให้รั่วแล้วปี้ผีสาวที่คลับของเพื่อนสนิทให้สาแก่ใจ
ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยปอร์เช่ชิ่งหนีออกมาจากมหาวิทยาลัยตั้งแต่เย็นแต่เพื่อนๆ ก็ดันลงรูปการแสดงละครเวทีรวมถึงฉากที่อลินต้องจูบกับนักศึกษาปีสองเขาดคว่ำหน้าจอลงแล้วกระดกเหล้าจนหมดแก้ว คืนนี้เขามีนัดกับน้องผีตานีดาวเด่นของคลับ เขาจำเป็นต้องขจัดความเครียดและความหงุดหงิดที่มีอยู่ออกไปให้หมด แต่ทว่าแม่ผีตานีที่เขาพามาดันเป็นประจำเดือนทุกอย่างจึงต้องหยุดลงแต่คนขี้หงุดหงิดนอนไม่หลับกลับมาถึงคอนโดรีบหยิบเบียร์เย็นๆ ในตู้มาดื่มจนหลับไป
อีกด้าน
อลินกลับมาถึงคอนโดในตอนดึกวันนี้พี่ชายเดินมาส่งถึงด้านล่างเธอได้ของรางวัลมากมายจากครอบครัวและพี่ชายรวมถึงคุณหมอแดนเทพที่ยอมสลับเวรกับคุณหมอท่านอื่น เขาอยู่ดูจนการแสดงจบลงแล้วเดินเอาช่อดอกไม้ที่มีดอกกุหลาบสีขาวดอกใหญ่อยู่ตรงกลางท่ามกลางสายตาของคนทั้งหอประชุม
"ตัวเฮียมากินขนมเร็ว มาๆๆๆ"
ไม่มีเสียงตอบกลับมาจากในห้องอลินจึงนึกสนุกหันไปหยิบเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวของปอร์เช่มาสวมใส่ ปล่อยผมยาวสลวยทาหน้าขาวผ่องทาปากสีแดงแสร้งว่าเป็นผีจูออน
"จะหลอกให้จับไข้หัวโกร๋นเลยคอยดู"
อลินเปิดประตูห้องเข้าไปก็พบแต่ความมืดมิด คนเมายังนอนหลับสนิทอยู่ในผ้าห่ม คนตัวเล็กนั่งลงที่พื้นแล้วทำท่าคลานเข้าไปหาเขาเรื่อยๆ มือเล็กตะปบขอบเตียงจนคนหลับอยู่รู้สึกถึงความเคลื่อนไหว
"กุ๊ก กุ๊ก กู๋~~"
คนตัวเล็กคลานกระดึ๊บกระดึ๊บขึ้นไปบนเตียงส่วนคนเมามองเห็นสาวสวยใส่เสื้อเชิ้ตแม้จะเมามากแต่กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มที่เขาใช้เป็นประจำก็พอทำให้เขาจำได้ว่าเป็นเสื้อของเขาแต่ผีสาวตัวเล็กนี่สิมันน่านัก ไอ้ที่หลับตื่นตั้งแต่เห็นเรือนร่างของเธอแล้ว
"แฮร่~ กุ๊ก กุ๊ก กู๋~"
มันน่านัก!
ไม่ไหวแล้ว!
"ว้ายย!! ไอ้เฮี้ย!!!"
ผีสาวพราวเสน่ห์ถูกจับรวบแล้วพลิกลงมานอนเขาใช้แขนทรงพลังจับสองแขนของเธอล็อกไว้เหนือหัวด้วยมือข้างเดียว อีกข้างจับหมับเข้าที่อกอวบ
"ผีอย่างเธอต้องเจออาจารย์คง!"
"อ๊ายยย ไอ้เฮี้ยยยยย!! อื๊อออ!!"
ปากเล็กถูกบดขยี้จนบวมเป่ง ความเจ็บ ความกลัวพลันหายไปหมดแล้วตอนนี้เธอแทบขาดใจเพราะหายใจตามเขาไม่ทัน มือหนาบีบเคล้นเต้าอวบๆ แถมยังมิวายกระชากเสื้อเชิ้ตจนกระดุมขาดหลุดร่วงกระเด็นไปตามพื้น
"เฮียย~"
ปอร์เช่ถูกเรียกสติกลับคืนมาเขาก็มองคนเบื้องล่างจนเห็นดวงตากลมๆ หวานเยิ้มเขาต้องหลับตาลงเพื่อหนีดวงตาคู่นี้อีกครั้ง
เขาแพ้สายตาคู่นี้ร้อยเปอร์เซ็นต์
ก่อนสุดท้ายคำต้องห้ามที่ผู้ใหญ่สั่งเอาไว้ให้ดูแลอลินเหมือนน้องสาวแท้ๆ ก็ขาดสะบั้น เขาซุกไซร้ซอกคอพร้อมฝากรอยรักเอาไว้ให้เธอดูต่างหน้าไม่รู้กี่รอย
อลินเริ่มหมดแรงทักท้วงตอนนี้แอ่นอกสูดปากเปล่งเสียงร้องครางออกมา
"ตัวเล็กแต่นมใหญ่สเปคเฮียเลย"
"อ๊าา ไอ้บ้าา อ๊าา~ อย่ากัดหัวนม โอ๊ยยยย~"
"เดี๋ยวคืนนี้เธอจะโดนผีขยุ้มหัวยัยผีตัวแสบ"
-------------------------------------
เอาแล้ววว ไอ้เฮียมันเอาแล้ววว
อาจจะมาอีกตอนดึกๆหน่อยนะคะ
- Writer
