...สองขายาวก้าวเดินเข้าทายังห้องนอนที่โอ่อ่าในยามราตรีอย่างเงียบ ๆ หลังจากที่จัดการชำระร่างกายจนสะอาดตามที่ใจปรารถนา อานัสเปิดประตูเข้ามาแล้วกวาดสายตามองหาคนที่เฝ้ารอ คนที่ร่างกายยังไม่หายดีนั่งหลังพนักเก้าอี้นุ่มตรงระเบียง สายตามองสูงไปยังดวงจันทร์ที่ส่องแสงที่เหลืองนวลเต็มดวง เฝ้าคิดใคร่ครวญทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ ที่พบเจอมา ไม่รู้ว่าโชคชะตากำลังทดสอบสิ่งใดต่อเธอกันแน่ ถึงได้พบเจอแต่สิ่งเลวร้ายทำลายทั้งจิตใจและร่างกาย "ทำไมต้องเจออะไรแบบนี้ด้วยนะ" เธอพูดเสียงเบาหวิวดั่งสายลมเพียงลำพัง ท่ามกลางแสงไฟและดวงจันทร์ที่สลัวในยามค่ำคืน นึกน้อยใจในโชคชะตาที่ทำให้ต้องเจอเรื่องราวที่เลวร้ายเช่นนี้ เวรกรรมอันใดทำให้ไม่เคยได้พบกับคำว่าความสุขที่แท้จริง "ทำไมออกมาข้างนอกแบบนี้ อากาศเย็นแล้วเข้าข้างในเถอะ" อานัสที่เดินมาหาใกล้ เอื้อนเอ่ยวาจาด้วยสีหน้าและน้ำเสียงนิ่งเรียบ "............" เสียงพู