เพ่ยจีคิดในใจอย่างปลื้มปริ่มโดยหารู้ไม่ว่า เหตุที่ทุกสิ่งสบโอกาสดังใจปรารถนาให้เยี่ยงนี้ ล้วนเป็นแผนการของเหอหย่ง-หมิง เพื่อทำให้นางย่ามใจ จะได้ทำอะไรก็รีบๆ ทำ ทุกอย่างจะได้จบๆ กันไปเสียที หากนางยังใจเย็นไม่ทำอันใดบุ่มบ่ามก็ช่างเถิด เพราะถือเสียว่าเขาโง่เขลาเองที่แต่งนางเป็นภรรยา เป็นเขาที่โง่เง่าทำร้าย-ลี่เหยาถิง จนนางตัดสินใจฆ่าตัวตายเช่นนั้น ยามที่นางทิ้งร่างลงเหวไป ใจของนางคงเจ็บปวดมาก นางคงชอกช้ำเกินทานทน เขาก็แค่ต้องทนรับกรรมโดยการอยู่ร่วมกับสตรีแพศยาตรงหน้าที่ใจทรามเกินคน ทนใช้ชีวิตต่ำตมให้สมกับความผิดตนไปเรื่อยๆ คิดเสียว่าให้เพ่ยจีได้ปรนนิบัติเขายามกระสันก็เท่านั้น ความผิดของนางที่เพียรใช้เล่ห์มารยาเพื่อชนะใจเขาจนได้แต่งงานกัน ทำให้เขาไม่มีเหตุผลมากพอที่จะสังหารนางได้ หากแต่เป็นบุรุษก็ต้องหาความสำราญให้ตนเอง เขาก็แค่รับภรรยาเพิ่ม รับอนุเข้ามา ต่อให้มีปัญหาก็ช่างมัน เหมือนบุ