“มาแล้วค่ะ รอนานไหมคะ” น้ำเสียงสดใสดังมาก่อนที่เจ้าตัวจะวิ่งมาถึง จนบรรดาคนที่ยืนจับกลุ่มพูดคุยกันอยู่หันมายิ้มให้กันด้วยความเอ็นดูในความสดใสร่าเริงของเด็กฝึกงานคนใหม่
“โหยยยอิง รอนานมากกก พวกพี่หิวกันจนต้องเดินไปกดน้ำ มาดื่มรองท้องเลยเนี่ย” คำพูดต่อว่าแต่ดวงตากลับไหวระริกขบขันเมื่อเด็กฝึกงานตัวเล็ก ทำปากยื่นพร้อมก้มหัวเอ่ยขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่
“พอดีผู้จัดการฝ่ายการตลาดแกคุยติดลมไปนิดนึงค่ะพี่ ขอโทษทีค่ะ ไปกันเลยไหมคะ อิงก็หิวแย่แล้วเหมือนกัน” พูดไปก็ยกมือขึ้นลูบท้องตัวเองไปด้วย เมื่อเห็นว่าพี่ ๆ แค่แกล้งอำเล่นเฉย ๆ เรื่องที่เธอมาช้า
“อิงสั่งเลยนะ วันนี้พี่เกดเลี้ยง” หนุ่มหน้าตี๋หันมาบอกด้วยน้ำเสียงร่าเริง เมื่อทั้งหมดนั่งลงเรียบร้อยเตรียมตัวจะสั่งอาหาร ซึ่งร้านนี้เป็นร้านประจำของพวกเขา เพราะอยู่ใกล้และอาหารราคาก็ไม่แพง เหมาะสำหรับพนักงานมนุษย์เงินเดือนทั้งหลาย
“จริงเหรอพี่เกด ใจดีอะไร
