คลั่งรักเมียเก็บ...ตก

บทที่ 5 อยากรู้อยากลองเป็นเหตุ4

ลำคอระหง คือเป้าหมายถัดมาที่เขาตั้งใจละเลียดชิมจากร่างบาง รอยจูบ รอยดูดเม้มด้วยแรงอารมณ์ ทำให้ทุกพื้นที่ที่ริมฝีปากหนาลากผ่าน เกิดรอยแดงเป็นจ้ำ ๆ และเชื่อแน่ว่าในวันพรุ่งนี้เขาต้องได้เห็นรอยตราสีหวาน ประทับอยู่ทั่วทั้งตัวยัยตัวเล็กนี่ ฟรานเชสโกคิดด้วยความภูมิใจกับผลงานชิ้นโบว์แดงที่เขาตั้งใจอย่างเหลือเกิน

“ไม่ต้องกลัวนะคะ คนดี อย่าเกร็ง” เสียงทุ้มดังมาจากที่ไกลแสนไกลในความรู้สึกของอิงฟ้า เมื่อรับรู้ได้ว่าริมฝีปากหนากำลังตีตราประทับอยู่แถวบริเวณหลุมเล็กกลางลำตัว ลิ้นชื้นที่ตวัดหยอกล้อกับหลุมเล็กกลางร่างบาง เรียกอาการกระตุกเยือกจนแผ่นหลังบางลอยขึ้นจากที่นอน หน้าท้องแขม่วเกร็งระริกรับสัมผัสราวกำลังจะกระชากวิญญาณของเธอให้หลุดลอยออกไปตามแรงตวัดกวาดเลียของลิ้นสาก

มือเล็กทั้งสองข้างจิกดึงผ้าปูที่นอนข้างตัวขึ้นขยำจนข้อนิ้วขาว ผมสลวยเคลียไหล่สะบัดไหวยุ่งเหยิงอยู่บนหมอนใบใหญ่ ใบหน้างามแหงนเงยมองเพดานตาลอยคว้าง ร่างกายเบาหวิวราวปุยนุ่นที่โดนสายลมพัดพลิ้วออกไปไกลแสนไกล พลันสติที่หลงเหลืออยู่เพียงน้อยนิดก็ส่งเสียงห้ามปราม เมื่อรู้สึกถึงความสากชื้นของอะไรบางอย่างที่แตะแต้มลงมาบนกลีบสาวกลางกาย

“โอ๊ะ!...ไม่!...ไม่ได้นะ...ตรงนั้นไม่ได้!...อิงจะขาดใจแล้ว...พอก่อน....โอววว” อิงฟ้าตะโกนเสียงหลงเพื่อหยุดยั้งการกระทำน่าอาย แต่เสียงที่ชายหนุ่มได้ยินกลับดังราวเสียงกระซิบสั่นพร่าเท่านั้น

ใยต้องฟังเสียงห้ามรัญจวนนั้นด้วยเล่า ฟรานเชสโกกระตุกยิ้มเมื่อได้ยินเสียงร้องห้ามจากร่างบาง ขณะที่กำลังก้มลงประทับจูบแรกลงบนกลีบกุหลาบงาม ที่ยังปิดสนิทซ่อนตัวอยู่ใต้ใยไหมอ่อนนุ่มสีน้ำตาลอ่อน เรียงตัวสวยเป็นระเบียบขึ้นเงายามเมื่อแสงไฟสลัวสาดกระทบ

จูบแรกในชีวิตที่เขาจะมอบให้กับคนพิเศษ! ในที่ที่พิเศษ! ตลอดชีวิตวัยหนุ่ม เขาไม่เคยมอบจูบพิเศษแบบนี้ให้กับผู้หญิงคนไหน กุหลาบงามแสนสวย เนินเนื้ออวบอิ่มจนฝ่ามือหนาของเขายังทาบปิดไม่มิด ริมฝีปากหยักก้มลงเหนือกลุ่มใยไหมที่เรียงตัวสวยอยู่เหนือเนินอวบ ประทับรอยจูบและสูดกลิ่นกายสาวหอมรัญจวนเข้าไปเก็บไว้จนเต็มปอด เงยหน้าสบตาเจ้าของกุหลาบสาวที่สะดุ้งสุดตัวยามเมื่อเขาใช้ลิ้นแตะแผ่ว ๆ ตรงรอยแยกด้านบน จงใจลากผ่านรอยแยกช้า ๆ เพราะอยากได้ยินเสียงครางหวานจากริมฝีปากบางที่กำลังอ้ากว้างตาเบิกโต เมื่อเห็นการกระทำของเขา

“โถ...คนดี คุณฟรานยังไม่ได้ทำอะไรเลย แค่จูบเบา ๆ เท่านั้นเอง” ยิ้มเอ็นดูเมื่อได้รับสัมผัสแรงกระตุกเฮือกสั่นระริก พร้อมน้ำหวานที่แตกกระจายออกมาจากกุหลาบสวย เพียงแค่เขาจูบสัมผัสเบา ๆ เท่านั้น ช่างเดียงสายิ่งนักในความรู้สึกของ

ฟรานเฟสโก นี่ถ้าเจอบทเรียนขั้นต่อไปคงไม่วายที่ยัยตัวเล็กจะต้องดิ้นพล่านมากกว่านี้แน่ ๆ

“เป็นยังไงบ้างอิงจ๋า ดีขึ้นไหม” ยืดตัวขึ้นมามองสบดวงตาหวานที่เพิ่งได้ลิ้มรสความสุขสุดยอดจากบทเรียนสวาทครั้งแรกในชีวิตสาว ฝ่ามือหนาลูบปลอบประโลมไปตามลำตัวเพื่อช่วยให้ร่างบางซึมซับสัมผัสความสุขสมได้เต็มที่ อดไม่ได้ที่จะก้มลงรวบดูดความอวบใหญ่ที่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหายใจหอบกระเส่าของเจ้าตัว ฝ่ามือทั้งสองข้างรวบกระชับเต้าอวบเขาหากัน พร้อมกับฝังจมูกโด่งลงไปคลุกเคล้าส่ายสะบัดด้วยความกระหายหิวที่ยังคงค้างคาอยู่ในอารมณ์ เพราะไม่ได้ปลดปล่อยไปพร้อมกับเด็กสาว

อิงฟ้าตอนนี้ตัวอ่อนระทวยแขนขาหมดแรง เมื่อได้สัมผัสกับความหวานซ่านที่ซัดกระหน่ำเข้าหาอย่างรุนแรง เมื่อริมฝีปากหนาประทับรอยจูบลงบนเนินเนื้อนางที่แสนหวงแหน เสียงกระซิบถามแว่วเข้ามาในสติรับรู้ส่งผลให้ใบหน้าแดงระเรื่อ เห่อร้อน แดงก่ำยิ่งขึ้นไปอีก จนต้องเบือนหน้าหลบสายตาคมที่จ้องมองรอคำตอบ

ฟรานเชสโกที่เห็นอาการหน้าแดงเรื่อ สายตาเอียงอายก้มหลบด้วยความไร้เดียงสาของอิงฟ้าก็อดใจไม่ไหว จนต้องส่งเสียงวอนขออย่างน่าสงสาร

“ไม่ไหวแล้วอิงจ๋า ครั้งนี้ขอคุณฟรานบ้างนะ” ไม่ทันจบคำ สองขาเรียวก็ถูกดันแยกออกจากกันพร้อมกับร่างหนาเบียดแทรกเข้าไปอยู่ตรงกลาง น้ำหวานใสที่เพิ่งแตกกระจายเมื่อครู่ไหลย้อยลงมาตามกลีบกุหลาบอวบอูม หยดลงมานองอยู่บนผ้าปูที่นอนเป็นวงกว้าง

ฟรานเชสโกกลืนน้ำลายลงคอด้วยความเสียดาย เขาพลาดน้ำแรกของสาวบริสุทธิ์ที่นอนทอดระทวยไร้เรี่ยวแรงนี่ไปได้อย่างไรกัน คิดได้ดังนั้น ร่างสูงขยับนั่งคุกเข่า โน้มตัวลงเข้าประชิดความสาวที่กำลังฉ่ำนองไปด้วยหยาดน้ำหวานวาวใส

ลิ้นหนาแบออกกว้างช้อนลงตรงรอยแยกของกลีบดอกอ้ากว้าง ปาดเลีย รวบดูดน้ำหวานใสที่ถูกปลดปล่อยออกมาอย่างไม่ขาดสาย จากล่างขึ้นบน พลิกซ้ายไปขวา วนซ้ำไปซ้ำมาด้วยความเสียดายอยู่หลายรอบแต่ก็ยังไม่มีวีแววว่าน้ำหวานบริสุทธิ์กลิ่นรัญจวนใจ จะมีแห้งเหือดไปเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม ยิ่งลิ้นหนาปาดเลีย ดูดซับมากเท่าไหร่ ถ้ำสวาทสีสวยก็ยิ่งผลิตออกมาให้เขาได้ดื่มกินอย่างอิ่มเอม ราวกับรู้ว่าเจ้าของลิ้นหนานั้นหิวกระหายมากเพียงใด

เสียงตวัดเลียกลีบดอกไม้ด้านล่าง กระตุ้นความอยากรู้อยากมองจากร่างบางที่กำลังระทวยบิดส่ายเปล่งเสียงครวญคราง จนต้องฝืนความอ่อนแรงใช้ศอกทั้งสองข้างยันกับที่นอน ยกตัวขึ้นมาดูว่าความรู้สึกพลิ้วไหวที่กลีบดอกไม้กลางกายของตนนั้น เกิดจากสิ่งใดกัน

“โอว...คุณฟรานขา...” เพียงแค่เห็นลิ้นหนาแบออกกว้างปาดเลียกลีบดอกไม้กลางกายอย่างเอร็ดอร่อยเสียงดังสวบสาบ ศีรษะทุยผงกขึ้นลงรัวเร็วจนแทบมองไม่ทัน ทำให้อิงฟ้าอ้าปากตื่นตะลึง ด้วยไม่คิดว่าจะมีผู้ชายคนใดกล้าก้มลงสัมผัสใกล้ชิดสนิทแนบแบบที่ฟรานเชสโกกำลังทำอยู่

และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือมันสร้างกระแสเสียดเสียวรุนแรงให้วิ่งพล่านไปทุกอณูเนื้อ ราวกับกระแสไฟที่แทรกซึมผ่านไปตามขุมประสาททั่วร่าง ขาเรียวกระตุกสั่นระริกไร้แรงจะยกตั้งชันได้ ตอนนี้อิงฟ้าทำได้เพียงค่อย ๆ ผ่อนเรียวขาขาววางลงไปบนที่นอนตามแรงกดเพียงเบา ๆ จากมือหนาที่เงยหน้าขึ้นมาสบตาหวานฉ่ำหรี่ปรือ พลางกระดกลิ้นขึ้นลงเน้นย้ำไปบนเกสรเม็ดงามอย่างยั่วอารมณ์ให้อิงฟ้าตื่นเตลิด เพลิดไปกับความหวามรัญจวน