ความมืดมิดในยามค่ำคืน มีรถสีดำที่ออกแบบอย่างสวยงามจอดอยู่ใต้อาคารที่ไอรินนาและธรรมนูญอาศัยอยู่
แสงสลัวและไฟบุหรี่ที่ถูกจุด ทำให้ใบหน้ามืดมนของชายคนนั้นสว่างขึ้น
นาฬิกาบนข้อมือแสดงว่าตอนนี้เป็นเวลาตี 3 แล้ว แต่เธอคนนั้นก็ยังไม่ปรากฏให้เขาเห็น
เอกริณซึ่งรออยู่ในรถมาห้าชั่วโมงแล้ว เขายิ้มเยาะเย้ยถากถาง
เขารู้ว่ายังไงเธอก็จะต้องออกมาจากโรงแรมนั้น เมื่อเขาเห็นเธอและฤทธิ์ออกจากโรงแรมกันอย่างสนิทสนม เขาอดไม่ได้ที่จะมาดูเหตุการณ์ด้วยตัวเอง
ในใจเขาก็ยังคงมีความรู้สึกอยู่ ทว่ามันกลับกลายเป็นเพียงความรู้สึกภายในใจที่ไม่ได้รู้สึกจริงๆ
เขาโยนก้นบุหรี่ทิ้งด้วยความโกรธ สตาร์ทรถ แล้วหายไปกับความมืด
มาริสาแม่ของเขายังคงรอเขาอยู่ในห้องนั่งเล่นเมื่อเขากลับมาถึงบ้าน เธอบ่นเมื่อเห็นเอกริณกลับมา "เอกริณ ลูกเป็นอะไรไป? คุณสราวุธไม่ค่อยมีเวลาทานข้าวเย็นกับเราบ่อยนะ ทำไมลูกถึงไม่อยู่ทานข้าวก
