เมื่อลูกหมีตัดสินใจแล้ว หล่อนก็ไม่อยากจะเก็บความรู้อันดีงามอะไรเอาไว้อีก หล่อนนำข้าวของเครื่องใช้ รวมทั้งภาพถ่ายพรีเวดดิ้งระหว่างหล่อนกับนฤดลออกมาข้างนอก
ไฟลุกโชติช่วงขึ้นในบัดดล
หล่อนยืนมองห่างออกมา ดวงตาของลูกหมีแตกประกาย ริมฝีปากของหล่อนขึงตึง เหมือนกับว่ายังคงมีความรู้สึกอ่อนไหวหลงเหลืออยู่บ้าง
แต่สุดท้ายหล่อนก็กล้ำกลืน ทำให้มันสงบลงได้
นับจากนี้เป็นต้นไป จะเหลือเพียงแค่...คนรู้จัก
ชีวิตการแต่งงานเป็นอันจบสิ้นเพียงแค่นี้ ระหว่างหล่อนกับนฤดล จะไม่มีวันกลับมาเหมือนเดิมได้อย่างเด็ดขาด เขาทำอะไรกับหล่อนเอาไว้ เขาจะต้องได้รับบทเรียนทุกบทเรียนอย่างสาสม
“ลูกแม่” มารดายืนมองลูกหมีอยู่นานแล้ว ตั้งแต่เห็นหล่อนจัดการกับข้าวของที่อาจจะกลายเป็นเพียงความทรงจำ
ดอกเตอร์สาวหันไปมอง แล้วโอบกอดผู้เป็นแม่ “แม่...เขาคงไม่กลับมาแล้วละ”
น้ำเสียงของหล่อนสั่นเครือเล็กน้อย ต่อให้หล่อนเข้มแข็งแค่ไหน ห
