PABALIK-BALIK, paroo’t parito ang lakad ni Hada na tila hindi mapakali. Madalas pa siyang napapabuntong-hininga nang malalim. Ipinapag-ikes sa tapat ng dibdib niya ang mga braso, kung minsan ay pinapatunog ang mga daliri sa ibabaw ng kaniyang lamesa. Muli siyang nagtiim bagang pagkuwa’y mabilis na kumunot ang noo at nagsalubong ang mga kilay habang nakatanaw sa loob ng opisina ni Cohen. Kitang-kita niya kung paano gumuhit ang malapad na ngiti sa mga labi ng binata habang nakikipag-usap ito kay Trina. Ang babae naman, mukhang kumportable at prenteng nakaupo sa visitor’s chair na nasa gilid ng lamesa ng binata. Tila may masayang pinag-uusapan ang dalawa base sa ekspresyon sa mukha ng mga ito. Pasimple pa siyang naglakad palapit sa opisina ni Cohen, dumaan siya sa gilid ng bubog na dingding u
