TUNOG ng nabasag na plato ang kumuha sa atensyo ni Minandro habang nakahiga ito sa sariling higaan sa loob ng kuwarto nito. Kunot ang noo pa nitong napalingon sa pintuan kung saan tanging kurtina lamang ang nagsisilbing pinto roon.
“Ate!” tawag nito sa mahina at namamaos na boses. “Ate Felipa nandiyan ka na ba?” muling saad nito at pinilit na bumangon sa kama kahit medyo nahihirapan ito. Nang makaupo sa gilid ng kama ay inabot nito ang baston na nasa paanan ng higaan at tumayo upang tingnan kung ano ang ingay na narinig nito mula sa kanilang kusina. Dahan-dahan at halatang nahihirapan itong humakbang papalabas ng silid. “Ate! Hugo! Nandiyan ba kayo?” muling tawag nito.
“Long time no see, Minandro!” saad ng isang boses na nagmumula sa likuran nito.
Kahit nahihirapang gumalaw ay pinilit n
