“HADA ANAK, anong oras ka na nakauwi kagabi? Hindi ko na namalayan at nakatulugan ko na ang paghihintay sa ’yo.” Anang tiya Felipa ni Hada nang makababa siya sa hagdan kinabukasan.
Sa halip na pumasok sa kuwarto ng kaniyang tatay upang tingnan ito ay nagdiretso siya sa kusina.
“Goodmorning tiya!” bati niya sa matanda. “Sorry po at late na po ako nakauwi kagabi. M-may tinapos lang po kasi kaming trabaho sa opisina.” Pagdadahilan niya.
Sinungaling Hada! Umagang-umaga e. Anang kaniyang konsensya sa kaniya.
“Gano’n ba? Aba at napapadalas na ang over time ninyo sa trabaho. Baka naman mamaya niyan ay napapabayaan mo na ang iyong sarili.”
“Tiya huwag n’yo na po ako alalahanin, nag-iingat naman po ako. Ang inaalala ko lang po ay si tatay... kung hindi po ako magtatrabaho ng maigi e, saan nal
