อย่าทำให้หึงแบบนั้นอีก
327 Words
ตอนที่ 7
พอนั่งรถมาได้ ตุลธรก็เอ่ยถามเอมิกาถึงเพื่อนชายคนสนิททันที
“เราเป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยมัธยมค่ะ” เธอรู้สึกว่าควรจะต้องอธิบายเพิ่มเติมอีกสักหน่อย ก็เลยเล่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับณพวุฒิต่อไปอีก
“แล้วเธอมีเพื่อนผู้หญิงบ้างมั้ย” ตุลธรเอ่ยถาม
“มีสิคะ เอาไว้ฉันจะแนะนำให้คุณรู้จักก็แล้วกัน”
กลางดึกคืนนั้น ระหว่างที่เอมิกากำลังจะเข้านอน ตุลธรก็สั่งให้เธอไปนอนห้องของเขา ก่อนจะบอกให้เธอปรนนิบัติเขาเยี่ยงสามี หล่อนค่อย ๆ บรรจงแกะกระดุมเสื้อ ถอดรองเท้า ตุลธรนึกพอใจที่หล่อนไม่ใช่คน ผิวขาวจนซีด แต่ออกจะเป็นน้ำตาลอ่อน ถูกกับรสนิยมของเขาพอดี
หลังจากเขาอาบน้ำเสร็จตุลธรก็สั่งให้หล่อนก้าวขึ้นมานอนข้างๆ เขา มือของเขาค่อย ๆ ประคองหน้าอกของหล่อน แล้วพลิกให้หันหน้ามาหาเขา
“เว็บไชด์ยังไม่โอนยอดเงินเข้าบัญชีของฉัน คุณยังไม่มีสิทธิ์ทำอะไรเกี่ยวกับร่างกายของฉันค่ะ” เธอรีบอ้างเพื่อเอาตัวรอด
“แล้วทางเว็บไชด์เค้าได้บอกมั้ยล่ะ..ว่าจะโอนเมื่อไหร่”
“ภายในสองถึงสามวันทำการค่ะ”
ระหว่างที่ทั้งคู่นอนสนทนากันอยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาทำให้ตุลธรที่กำลังคลอเคลียกับเอมิกาถึงกับต้องอารมณ์เสีย เขากดรับโทรศัพท์อย่างไม่เต็มใจนัก คิ้วดกเข้มของเขาขมวดมุ่น ที่ลูกน้องคนสนิทบังอาจมาขัดจังหวะ
“นายครับ...” เสียงนั้นดังมาตามสาย
“ผมมีข่าวร้ายจะแจ้งให้ทราบครับ.... คุณแทนไท เพื่อนของนาย.....เสียแล้วนะครับ"
“อะไรนะ!!!”
ข่าวนั้นทำให้ดวงตาที่หรี่จะหลับมิหลับแหล่เบิกกว้างขึ้นอย่างตกใจ... และไม่คาดคิด
“ที่ไหนเมื่อไหร่!!!” ตุลธรถามออกไปด้วยความตกใจ ก่อนจะเริ่มควบคุมสติของตัวเองเอาไว้
- Writer
