รุมรักพระรอง

6.

"มึงว่ากูจะได้น้องคนไหน"

"สัสกัส พูดซะอย่างกับว่ามึงจะไปล่อเด็กยังไงอย่างงั้นแหละ"

แก๊งสามตัวบาทที่มีอินทัชเป็นส่วนหนึ่ง นั่งส่องเด็กๆรุ่นน้องที่จับเลือกสายรหัสกันอย่างลุ้นระทึก อย่าว่าแต่น้องๆคนอื่นลุ้นเลย พวกเขาเองก็ลุ้นเหมือนกัน ชะเง้อชะแง้มองหาน้องรหัสตัวเอง ดูว่ามันจะไปลากหลานรหัสคนไหนมาให้พวกเขา

"ขอผู้หญิงน่ารักๆให้กูเถอะ ตอนปี2มีน้องรหัสเป็นไอ่ห่าแซน กูก็หัวจะปวดชิบหายแล้ว"

กานต์ว่าพลางพนมมือขึ้นสวดภาวนาคนเดียวในลำคอ น้องรหัสของกานต์ชื่อ' แซน ' มันเป็นเด็กผู้ชายที่โครตกวนตีน ไม่พอยังชอบล้อส่วนสูงพี่รหัสตัวเองอย่างกานต์อีกต่างหาก ไม่แปลกเลยที่เจ้าเพื่อนตัวเล็กหัวจะปวด

"กูขอให้พระเจ้าไม่รับฟังคำขอของมึง"

ออกัสว่าพลางจิ้มแก้มเพื่อนตัวเล็กเล่น กานต์เลยหน้าหงิกหันไปกัดนิ้วไอ่กัสจนมันชักนิ้วออกแทบไม่ทัน

ส่วนสายรหัสของออกัสเรียกได้ว่าสายรหัสฟ้าประทาน เพราะแม่งเป็นเดือนคณะไม่ก็เดือนสาขากันทั้งสาย เรียกได้ว่าเหมือนล็อคมงให้พวกคนหน้าตาดีอยู่ด้วยกัน พี่รหัสมันที่อยู่ปี4ก็เป็นเดือนสาขา ตัวมันเองก็เป็นเดือนคณะ น้องรหัสมันที่ชื่อกวีเองก็ดีกรีอันดับสองเดือนคณะเหมือนกัน นี่แหละสายรหัสฟ้าประทาน ที่หล่อตั้งแต่เหง้าสาย

แต่จะว่าไปสายรหัสของอินทัชเองก็เด็ดดวงพอกัน ติดอย่างเดียวที่ตั้งแต่โคตรเหง้าสายตระกูลเป็นผู้หญิงทั้งหมด แต่ดันมีเขาคนเดียวนี่แหละที่เป็นผู้ชาย ทวดรหัส ยายรหัส ป้ารหัส พี่รหัส ล้วนเป็นผู้หญิงทั้งนั้น แม้แต่น้องรหัสเองยังเป็นผู้หญิง มีแต่อินทัชนี่แหละที่เป็นลูกหลงมาจากไหนไม่รู้

"ไอ่เหี้* ผู้ชายอีกแล้ว!"

กานต์ถึงขั้นลุกขึ้นทุบโต๊ะ เมื่อเห็นไอ่แซนด์น้องรหัสลากเด็กผู้ชายออกมาจากวงเด็กปี1 ไม่เดาก็รู้ว่าปีนี้กานต์ก็อดส่องหน้าน้องๆสวยๆไปอีกปี

"สาแก่ใจมึงเลยล่ะสิกัส"

"โครตๆเลยว่ะ"

แม้กานต์แยกเขี้ยวส่งสายตาอย่างกับว่าจะพุ่งไปตะกุยหน้าไอ่กัสให้แหก เจ้าคนตัวสูงที่ถูกเพ่งเล็งก็ไม่ได้สะทกสะท้านแต่อย่างใด ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ต่างจากอีกคนมาก

ดูก็รู้ว่าไม่อยากให้ผู้หญิงเข้าใกล้คนที่ชอบ แต่ที่ไม่กังวลพวกผู้ชายคงเป็นเพราะมันมั่นหน้าว่าตัวเองหล่อกว่านี่แหละ

"กรี๊ดดดด!!! สายรหัสฟ้าประทานอะมึ๊งง!!"

เสียงกรี๊ดกร้าดดังขึ้นมาทันทีเมื่อ' กวี 'ดีกรีเดือนคณะ ได้น้องรหัสเป็นถึงเดือนคณะเช่นเดียวกัน แน่นอนว่าเมื่อคนหล่อขั้นเทพสองคนยืนข้างกัน เหล่าสาวน้อยสาวใหญ่แถวนั้นจึงดีดดิ้นกันแบบไม่อายมาดเลย

ตอนแรกที่ได้ยินเรื่องล็อคตัวเขาก็คิดอยู่หรอกว่ามันอาจจะแค่บังเอิญ แต่เดือนคณะเดือนสาขาได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่ปี1ยันปี4แบบนี้ เขาว่าไม่น่าใช่เรื่องที่เกิดขึ้นได้ง่ายๆแล้วนะ

"นี่มันล็อคตัวกันป่าววะ"

แม้แต่เพื่อนอย่างออกัสยังทักขึ้นมาเมื่อได้เห็นน้องรหัสของตัวเองยืนคู่กับหลานรหัส อินทัชเองก็แปลกใจไม่น้อยเช่นกันกับเหตุการณ์ตรงหน้า เพราะเรื่องยิบย่อยแบบนี้ไม่เคยมีเขียนไว้ในนิยาย

ถึงจะมี ก็อาจจะมีแค่พูดถึงในฝั่งคู่พระนางเล็กน้อยเท่านั้น

"อินๆๆๆ นั่นเบลน้องรหัสมึงป้ะ"

กานต์เพื่อนนตัวเล็กหันไปสะกิดอินทัชยิกๆเมื่อสังเกตเห็นสิ่งที่น่าสนใจ อินทัชคนโดนสะกิดเองก็ชะโงกหน้าไปดูที่ต้นสายปลายเหตุ ก่อนจะเจอน้องรหัสของตัวเองถ่ายรูปคู่อยู่กับผู้หญิงน่ารักอีกคน

ผู้หญิงอีกแล้วหรอ หรือนี่เขาจะไม่มีดวงสมพงษ์เรื่องผู้ชายเลยใช่มั้ย

"โห ปี1คนนั้นที่เขาเชียร์ให้เป็นดาวมหาลัยนี่หว่า ตอนนี้เป็นแค่ดาวคณะ แต่มีโอกาสประกวดชนะสูงมากเลยนะเว่ย"

ออกัสบอกกับเพื่อนตัวเองอย่างตื่นเต้น เพราะมันเองก็อิจฉาไม่น้อย ที่เพื่อนตัวเองได้หลานรหัสเป็นถึงดาวคณะที่สวยน่ารักขนาดนี้

ส่วนทางอินทัชน่ะหรอ เขามีแต่ความคิดที่ว่าถ้าได้ผู้ชายก็คงจะดีกว่า เพราะตัวเขาเองไม่ได้สนใจผู้หญิงสักเท่าไหร่อยู่แล้ว ได้น้องรหัสสวยฟรุ้งฟริ้งขนาดไหนก็ไม่ทำให้ใจเขาหวั่นไหวทั้งนั้น

"สวัสดีค่ะ พี่อิน"

หลังจากทุกคนได้จับสายรหัสกันครบท้วนหน้า รุ่นพี่ที่เหลือจึงได้ปล่อยเหล่าเด็กๆไปหาคนในสายของตัวเองกัน

รวมถึง' เบล 'น้องรหัสคนสวยของอินทัชที่พาหลานรหัสสุดน่ารักมาแนะนำตัวด้วยเช่นกัน

"สวัสดีค่ะพี่อินทัช หนูชื่อเน่เน่ ปี1วิศวะกรรมไฟฟ้าค่ะ"

"สวัสดีครับ ถ้าไหว้ขนาดนี้ก็ไหว้พระเถอะหนู"

ร่างโปร่งมองเด็กสาวยิ้มหวาน ใบหน้าขาวใสดวงตากลมโต ขนตาเรียวยาว กับเครื่องหน้าที่พอเหมาะพอดี ไม่สงสัยเลยว่าทำไมเด็กคนนี้ถึงเป็นตัวเต็งดาวมหาลัย

"เนี่ยๆ ลุงรหัสเราก็หล่อใช่เล่นนะน้องเน่ พี่อินทัชถึงจะไม่ได้เป็นเดือนอะไร แต่ความหล่อเท่ของพี่แกก็เป็นรองแค่พี่ออกัสอะ"

เบลทำการสาธยายข้อดีของสายรหัสให้เนเน่ฟัง เด็กสาวผู้น่ารักจึงได้ยิ้มรับและพยักหน้าหงึกๆ

"แล้วนี่ เบลให้อะไรน้องเป็นของขวัญรับน้องล่ะ"

"เบลให้สร้อยมุกค่ะพี่อิน เพราะเบลมั่นใจว่ายังไงเบลก็ได้น้องผู้หญิง"

อินทัชพยักหน้ารับ เพราะอย่างที่เจ้าตัวเล็กว่า สายรหัสของพวกเขามีแต่เพศแม่ ส่วนตัวผู้อย่างอินทัชคือลูกหลง

"วันนี้พี่เป็นเจ้ามือเลี้ยงเหล้า เพราะสายปี4ขึ้นไปไม่อยู่ ตอนนี้พี่เลยเป็นผู้อาวุโสที่สุด"

เด็กสาวทั้งสองพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย เบลค่อนข้างจะเป็นเด็กแสบเด็กห้าวไม่น้อย แต่เจ้าตัวก็ยังเป็นคนที่สวยมีเสน่ห์ในแบบตัวเอง

ส่วนเนเน่เธอดูเป็นเด็กเรียบร้อยที่รอบตัวมีออร่าดอกไม่บานสะพรั่งไปทั่ว ทุกกริยาการกระทำส่งให้เธอดูเหมือนเจ้าหญิงผู้สูงส่งมิปาน

ดูท่าว่าอินทัชอาจจะต้องได้รับหน้าที่อัศวินปกป้องน้องรหัสและหลานรหัสคนสวยซะแล้ว

ผับชื่อดังในตัวเมืองยามค่ำคืน เต็มไปด้วยแสงสีและเสียงเพลงดังสนั่น อินทัชนั่งร่วมวงอยู่กับกลุ่มสายรหัสของกานต์และออกัส เพราะหากจะให้เขาไปกับเด็กสาวแค่3คน อินทัชเองก็อาจจะดูแลเด็กๆได้ไม่ทั่วถึง

กลุ่มของพวกเขาเป็นที่จับตามองทันทีที่ย่างเท้าเข้าร้าน ฝั่งผู้ชายก็หล่อขั้นเทพ เป็นที่รู้จักดีอยู่แล้วของใครหลายๆคน ส่วนฝั่งผู้หญิงเองก็ไม่น้อยหน้า แต่ละคนเด่นสะดุดตาขนาดที่ว่าผู้ชายเหลียวกันคอแทบหัก

สมาชิกผู้ชายประกอบด้วย อินทัชและ3หน่อ กับเด็กปี2ที่ชื่อแซนและกวี ส่วนทางเด็กปี1หลานรหัส จะประกอบด้วยแซ็คเดือนปี1หลานรหัสอออกัส และทะเลหลานรหัสกานต์

ส่วนคนที่อินทัชพามาคือผู้หญิงตัวน้อยๆสองคน หนุ่มผิวสีน้ำผึ้งจึงได้รับบทคุณพ่อให้เด็กสาวทั้งสอง

คิดถูกคิดผิดก็ไม่รู้ที่เอาลูกแกะน้อยมาเข้าดงหมาป่าเนี่ย..

เสียงเพลงและเสียงพูดคุยดังคลอไปตลอดทั้งผับ ด้วยความว่าที่นี่เป็นผับชื่อดังที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลมหาลัยที่พวกเขาเรียน เหล่านักศึกษาจึงได้มาสังสรรค์ที่นี่กันเยอะ

ร่างโปร่งยกน้ำสีอำพันขึ้นมาจิบ พลางกวาดสายตามองไปโดยรอบที่มีเหล่าผู้คนลุกไปเต้นกันอย่างสนุกสนาน พลันสายตาของเขาก็ไปสดุดกับคนสองคนเข้าโดยบังเอิญ จนเขาเองยังต้องตากระตุก

ฉลามกับพู่กัน..

อินทัชลืมเนื้อเรื่องไปสนิท เขาพึ่งถึงบางอ้อเมื่อครู่เลยว่าพระนายเองก็ได้มาสานสัมพันธ์กันต่อที่นี่

ไม่สงสัยเลยทำไมเขาถึงมาเจอทั้งสองคนในที่แห่งนี้ แม้ว่าทั้งคู่จะไม่ได้นั่งใกล้กัน แต่พระนายคู่นั้นก็ยังมีจุดหนึ่งที่ทำให้ความสัมพันธ์เชื่อมต่อกันได้

ตัวร้ายวางยานายเอก แล้วพระเอกก็ดันไปเจอเข้า แม้ทั้งคู่จะไม่ได้โซเดมาคอมกัน แต่มันก็เป็นซีนที่พระเอกได้โชว์หล่อเต็มความสามารถ

"ได้ข่าวว่าพู่กันคนเดียวก็ล้มพวกยักษ์3คนได้"

"แล้วไอ่เรย์จะทำไงวะ"

"กูให้คนล่ามมันไว้ กรอกยาให้แม่งแดกแล้วมัด มันจะได้ไม่ขัดขืน"

"โห ไอ่เหี้ย โครตชั่ว"

"แล้วมึงจะเอามั้ยล่ะ"

"เอาสิวะ"

"เออๆ พวกกูเอาด้วย"

วงสนทนาจากโต๊ะด้านหลังถึงกับทำให้อินทัชต้องเงี่ยหูฟัง ถ้าจำไม่ผิดหนึ่งในวงนั้นคือตัวร้ายของเรื่องที่ชื่อเรย์แน่ๆ

ทว่าบทสนทนาก่อนหน้านี้ทำให้อินทัชฉงนใจอย่างน่าประหลาด เพราะเรย์ในเนื้อเรื่องทำเพียงแค่วางยานายเอกแล้วพยายามจะข่มขืนเท่านั้น

ไม่มีการล่ามโซ่อะไรอย่างที่เขาได้ยิน แล้วก็ไม่มีเพื่อนในแก๊งคนอื่นๆของมันมายุ่งด้วย นี่พวกแม่งจะหมาหมู่หรอวะ ไม่พอยังจะล่ามคนตัวเล็กๆแค่นั้นไว้อีก

ดวงตาเรียวเหลือบมองโต๊ะด้านข้างเยื้องๆไปด้านหลังอย่างให้ความสนใจ ก่อนจะลองนับจำนวนพวกมันดูคร่าวๆ คนแรกคือเรย์ตัวร้ายหน้าหล่อ แถมนิสัยรวยชิบหายอีกต่างหากซึ่งเขารู้จักอยู่แล้ว

ส่วนถัดไปสองคนเขาจำไม่ได้ว่าชื่ออะไร แต่ลักษณะเด่นคือคนนึงผิวเข้ม อีกคนเป็นลูกครึ่ง ส่วนคนสุดท้ายที่เขาพอจำได้ลางๆจากเนื้อเรื่องน่าจะชื่อไอดิน คนที่คอยปรามตัวร้ายที่จะทำเรื่องชั่วๆอยู่ตลอด แต่เหมือนว่าวันนี้เจ้าตัวจะดูนิ่งสงบไม่คั้นค้านอะไรเพื่อนเลย

เหมือนจะหายไปหนึ่ง..

"เรย์กูจัดการเรียบร้อยแล้ว"

"ล่ามมันแล้วใช่มั้ย"

"เออ แต่กว่าจะเอาแม่งอยู่ แรงเยอะชิบหาย"

หนุ่มผมยาวประบ่าเดินเข้ามาในวง สนทนากับพวกเรย์อย่างสนิทสนม ส่วนทางอินทัชถึงกับเบิกตากว้างเมื่อได้ยินบทสนทนาเมื่อครู่ นี่ไงคนที่หายไปคนนึง เพราะกลุ่มของเรย์มีสมาชิกราวๆ5คนได้

ทว่ายังไม่ทันได้ย้อนความหลังกับตัวเองไปไหนไกล กลุ่มคนด้านหลังของอินทัชก็ดันลุกขึ้นตามๆกันไปซะก่อนแล้ว

จากที่อินทัชได้ฟังพวกมันคุยกันก่อนหน้า จุดหมายที่ว่าคงเดาไม่ยากเลยว่าเป็นที่ไหน เขาคงจะไม่ใจร้ายขนาดว่ารู้เห็นทุกอย่างแต่ปล่อยให้เพื่อนมนุษย์ต้องเจอชะตากรรมที่โหดร้ายหรอกใช่มั้ย

แม้ว่าในที่สุดคนที่ไปช่วยนายเอกจะเป็นพระเอกก็เถอะ แต่อินทัชที่ได้รู้เรื่องราวทั้งหมดอยู่แก่ใจก็คงทนไม่ไหวหรอกที่จะปล่อยผ่าน

"พวกมึง กูเข้าห้องน้ำก่อนนะ"

อินทัชบอกกับกลุ่มเพื่อนก่อนจะรีบลุกขึ้นตามพวกเรย์ไป ร่างโปร่งฝ่าเหล่าผู้คนไปเรื่อยๆจนถึงโซนห้องพักที่เอาไว้สำหรับให้ลูกค้าพักผ่อนในยามค่ำคืน ทว่าก่อนที่จะไปถึงโซนตรงนั้น อินทัชก็ดันไปชนกับใครสักคนเข้าจนตัวเซ

"ขอโทษครับๆ ผมไม่ได้ตั้งใจ"

เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาพูดอย่างเร่งรีบโดยที่ยังไม่ทันมองหน้าคู่กรณี ทว่าเขาคงจะช้าไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้วจึงปลีกตัวออกไปก่อน

เจ้าของดวงตาสีรัตติกาลมองร่างของอีกคนเดินไปตามทาง พลันสองขาของเขาก็ดันเดินตามอีกคนไปด้วยซะอย่างงั้น

ฉลามไม่ได้เจอกับอินทัชมาระยะหนึ่งแล้วเหมือนกัน เขาจึงคิกว่าออย่างน้อยถ้าบังเอิญเจอกันก็อยากจะดูหน้าอีกคนให้นานกว่านี้สักหน่อย

ร่างโปร่งเร่งฝีเท้าตามกลุ่มเป้าหมายไปเรื่อยๆ จนในที่สุดพวกมันก็มาหยุดอยู่ตรงห้องนึง

"ปล่อยกูนะไอ่พวกเปรต! แฮ่ก! "

เสียงทุ้มแผดตะโกนออกมาดังลั่นจากห้องพัก อินทัชจึงมั่นใจได้ทันทีว่าคนที่ถูกขังอยู่ข้างในเป็นใคร

"เห้ยๆ มึงเป็นใครวะ ออกไป!"

พวกคนตัวเขื่องเมื่อได้เห็นร่างของอินทัชก็หันมามองกันอย่างไม่สบอารมณ์ทันที เจ้าของดวงตาสีปีกกาตัวสั่นระริก พวกด้านหน้าห้องนั่นมีกันตั้งห้าคน แล้วแต่ละคนก็ตัวอย่างกับควาย เขาจะเอาแรงที่ไหนไปสู้วะเนี่ย

"ให้ช่วยมั้ย"

เสียงทุ้มเข้มดังขึ้นข้างหูร่างโปร่ง อินทัชถึงกับหันไปมองเจ้าของเสียงอย่างคาดไม่ถึง

เป็นฉลามนั่นเองที่โผล่มาด้านหลังเขา ขอบคุณสวรรค์! พ่อพระเอกคนนี้อยู่จุดสูงสุดในทุกรูปแบบของศาสตร์การต่อสู้ เรียกได้ว่าแค่มีฉลามยักษ์คนนี้คนเดียวก็ล้มคน10คนได้ไม่ยาก

"ช่วยจัดการพวกหน้าห้องให้หน่อย เราจะไปช่วยเพื่อนในห้อง มันวางยาเพื่อนเรา"

อินทัชบอกกับร่างสูง ฉลามที่ได้ยินแบบนั้นจึงพับแขนเสื้อขึ้นเตรียมใส่เดี่ยวกับพวกมัน

และเมื่อถึงจังหวะชุลมัน ร่างโปร่งจึงสามารถปลีกตัวเข้าไปในห้องมืดได้อย่างง่ายดาย

พระรองอย่างเขารู้สึกทรงงานหนักมากอย่างบอกไม่ถูก ทำเพื่อลูกรักนักเขียนขนาดนี้ ไรท์คงต้องเพิ่มค่าแรงให้เขาบ้างแล้วแหละ

อยากได้ค่าแรงหรอลูก หนูลองไปนอนกับฉลามไม่ก็พู่กันสักคืนสิ มีค่าแรงใช้ไปตลอดแน่

ฮิ๊ๆ