EP03 ll You betrayed me

1180 Words

คนธรรมดาที่ดูไม่มีอะไรแต่กลับโลเลหลายใจนี่แหละ เลวที่สุด! ทั้งๆที่ฉันยืนอยู่ตรงนี้แท้ๆแต่กลับรู้สึกเหมือนไร้ค่าไม่อยู่ในสายตาของคนตรงหน้าเลยสักนิด ไม่เลย... แย่ แค่นั่งมองอยู่เฉยๆฉันก็เหมือนถูกบีบคั้นกดดันว่าเป็นส่วนเกินจากคนทั้งคู่ จนฉันเริ่มไม่รู้แล้วว่าฉันเคยเป็นแฟนของเขาจริงๆหรือเป็นเพียงแค่ตำแหน่งที่มีไว้ประดับกายเท่านั้น “ลัลนา โอเคมั้ย?” เสียงทุ้มที่พูดขึ้นด้วยความเป็นห่วงเต็มไปด้วยความอบอุ่นเหมือนที่เคยพูดกับฉัน เพราะคำพูดนั้นมันทำให้มือฉันสั่นพร่ากับการแสดงความรักอย่างออกนอกหน้าไม่ได้แคร์ว่าฉันอยู่ตรงนี้ ฉันอยู่ตรงนี้นะ... ฉันนั่งอยู่ตรงนี้ เห็นมั้ย? นายถามเธอว่าโอเคมั้ย แต่กลับไม่ถามฉันสักคำว่ารู้สึกยังไง... “ทีสิต” เขาแกล้งไม่ได้ยินอีกแล้ว ไม่สิคงได้ยินแต่ไม่กล้าหันกลับมาสบตาฉันซะมากกว่า ทำไมเหรอ นายทำอะไรผิดไว้ใช่มั้ยถึงได้เป็นแบบนี้... ไม่รักก็ทิ้งฉันสิ ทิ้งฉันสิวะ! ฉันเม้มริมฝีปากแรงๆพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาครั้งนึงอยากจะพ่นความรัก ความไว้ใจให้มันหลุดไปด้วยแต่ไม่เลย “ฉันไม่โอเค... ฮึก” ฉันเริ่มสะอื้นอีกครั้งพร้อมกับซบใบหน้าลงกับฝ่ามือร้อนๆ ความรู้สึกแสบร้อนบริเวณหน้าอกแผ่ไปทั่วร่างพอๆกับความรู้สึกชาวาบที่ทำให้ฉันเริ่มเจ็บปวดจนไร้ชินชา น้ำตาแต่ละหยดไหลออกมาแต่ทว่ากลับไม่ได้รับความสนใจเลยแม้แต่น้อย... ให้ฉันตายก่อนมั้ย ทีสิต ให้ฉันตายลงตรงนี้เลยมั้ย นายถึงจะสนใจ! “ที” “...” “ป๊าที” ฉันพยายามเรียกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าไร้ซึ่งเรี่ยวแรงก่อนจะหัวใจกระตุกวูบเมื่อเขาหันมา ฉันไม่ชอบให้เขาเห็นน้ำตาแต่ทว่าตอนนี้ฉันแค่อยากให้เขาสนใจ... “เก้า” คนตรงหน้ามองฉันด้วยใบหน้าที่เหนื่อยอ่อนพอๆกันแต่กลับทำให้ฉันรู้สึกดีใจเล็กน้อยที่เขายังคงห่วงความรู้สึกฉัน อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่ฉันรักเขาข้างเดียว... ปลอบฉันที ปลอบฉันหน่อยได้มั้ย สนใจฉันหน่อยสิ ฉันเป็นแฟนนายนะ... ฉันหวังเอาไว้มากว่าทีจะปลอบฉันแต่คำพูดของเขากลับทิ่มแทงให้ฉันตายทั้งเป็นอีกครั้ง! “มันไม่ใช่อย่างที่เก้าคิดหรอก จริงๆนะ” ฉันแค่อยากให้เขาเป็นห่วงฉัน แต่สุดท้ายเขาเอาแต่ห่วงภาพพจน์ของตัวเอง และลัลนา... โคตรตลกเลย! น้ำตาฉันหยดแหมะลงกับฝ่ามืออีกครั้งไม่มีท่าทีจะหยุด... ความเจ็บปวดที่ได้รับมันมีมากเกินไป ผลักไสไล่ส่งฉันยังดีซะกว่ามาเล่นพลอดรักกันต่อหน้าแล้วทำท่าว่าเป็นห่วงฉัน! การกระทำของนายกับคำพูดมันช่างแตกต่างกันสิ้นดี! “ฉันไม่โอเค...ฮึก” ตัวฉันสั่นพร่าพร้อมๆกับหัวใจที่แหลกสลายเกินจะกลับคืน มันมากเกินไปแล้ว... มันมากเกินไปแล้วนะ! “ทีสิต” เขาแกล้งไม่ได้ยินอีกแล้ว ไม่สิคงได้ยินแต่ไม่กล้าหันกลับมาสบตาฉันซะมากกว่า ทำไมเหรอ นายทำอะไรผิดไว้ใช่มั้ยถึงได้เป็นแบบนี้... ไม่รักก็ทิ้งฉันสิ ทิ้งฉันสิวะ! ฉันเม้มริมฝีปากแรงๆพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาครั้งนึงอยากจะพ่นความรัก ความไว้ใจให้มันหลุดไปด้วยแต่ไม่เลย “ฉันไม่โอเค... ฮึก” ฉันเริ่มสะอื้นอีกครั้งพร้อมกับซบใบหน้าลงกับฝ่ามือร้อนๆ ความรู้สึกแสบร้อนบริเวณหน้าอกแผ่ไปทั่วร่างพอๆกับความรู้สึกชาวาบที่ทำให้ฉันเริ่มเจ็บปวดจนไร้ชินชา น้ำตาแต่ละหยดไหลออกมาแต่ทว่ากลับไม่ได้รับความสนใจเลยแม้แต่น้อย... ให้ฉันตายก่อนมั้ย ทีสิต ให้ฉันตายลงตรงนี้เลยมั้ย นายถึงจะสนใจ! “ที” “...” “ป๊าที” ฉันพยายามเรียกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าไร้ซึ่งเรี่ยวแรงก่อนจะหัวใจกระตุกวูบเมื่อเขาหันมา ฉันไม่ชอบให้เขาเห็นน้ำตาแต่ทว่าตอนนี้ฉันแค่อยากให้เขาสนใจ... “เก้า” คนตรงหน้ามองฉันด้วยใบหน้าที่เหนื่อยอ่อนพอๆกันแต่กลับทำให้ฉันรู้สึกดีใจเล็กน้อยที่เขายังคงห่วงความรู้สึกฉัน อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่ฉันรักเขาข้างเดียว... ปลอบฉันที ปลอบฉันหน่อยได้มั้ย สนใจฉันหน่อยสิ ฉันเป็นแฟนนายนะ... ฉันหวังเอาไว้มากว่าทีจะปลอบฉันแต่คำพูดของเขากลับทิ่มแทงให้ฉันตายทั้งเป็นอีกครั้ง! “มันไม่ใช่อย่างที่เก้าคิดหรอก จริงๆนะ” ฉันแค่อยากให้เขาเป็นห่วงฉัน แต่สุดท้ายเขาเอาแต่ห่วงภาพพจน์ของตัวเอง และลัลนา... โคตรตลกเลย! น้ำตาฉันหยดแหมะลงกับฝ่ามืออีกครั้งไม่มีท่าทีจะหยุด... ความเจ็บปวดที่ได้รับมันมีมากเกินไป ผลักไสไล่ส่งฉันยังดีซะกว่ามาเล่นพลอดรักกันต่อหน้าแล้วทำท่าว่าเป็นห่วงฉัน! การกระทำของนายกับคำพูดมันช่างแตกต่างกันสิ้นดี! “ฉันไม่โอเค...ฮึก” ตัวฉันสั่นพร่าพร้อมๆกับหัวใจที่แหลกสลายเกินจะกลับคืน มันมากเกินไปแล้ว... มันมากเกินไปแล้วนะ! “...” “ได้ยินรึเปล่าทีสิต... ฉันไม่โอเค!” เสียงของฉันเริ่มเกรี้ยวกราดมากขึ้นในขณะที่น้ำตาหลายหยดยังคงไหลกลิ้งลงกับผิวแก้ม แม้มันจะไหลมากมายขนาดไหนก็ไม่อาจชำระล้างความเสียใจในตอนนี้ให้น้อยลงได้เลย “ฮึก...” “เก้า” ทีสิตเบิกตาโพลงเมื่อเห็นเลือดซิปที่ฝ่ามือ ใช่ฉันจิกเล็บจนมันเลือดออกและมันหยดลงพร้อมๆกับน้ำตา “ทำไมต้องลัลนา...” ฉันพยายามที่จะพูดออกมาทีละถ้อยคำอย่างยากลำบาก รู้สึกอยากตายแต่ก็ยังอยากมีชีวิตอยู่ อยากให้เขารู้ว่าฉันเจ็บ... เจ็บเหมือนจะขาดใจ เขากำลังทลายป้อมปราการแห่งความไว้ใจฉันทิ้งแบบไม่มีชิ้นดี “คนอื่นไม่ได้เหรอที” “...” “ที่ไม่ใช่เพื่อนฉัน” เสียงของฉันสั่นพร่า นัยน์ตาแดงก่ำบ่งบอกว่าฉันถึงที่สุดแล้วจริงๆให้ฉันตายยังดีซะกว่า ฆ่าฉันเลยมั้ย ทีสิต ฆ่าฉันเลยสิ! ฉันชาไปหมดแล้ว เอามีดมาแทงฉันตอนนี้ฉันก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก... ไม่รู้สึกอะไรแล้วจริงๆ “มันไม่ใช่จริงๆนะเก้า” เสียงหวานจ๋อยของลัลนาทำเอาฉันเผลอขบกรามเบาๆ แค่ฟังเสียงของเธอตอนนี้ก็ทำเอาฉันประสาทกินและกรีดร้องในใจจนแทบบ้า แล้วมันเป็นแบบไหน อธิบายสิ อธิบายมาสิ!!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more