ตอนที่ 26.2

1638 Words

ทว่าคำอธิษฐานของเธอไม่เป็นผล เมื่อมือที่แข็งแรงของเขาคว้าข้อมือเธอไว้แล้วดึงเธอกลับมา เธอยืนอยู่ต่อหน้าเขา ผมของเธอลู่ลงมาคลุมใบหน้า เขาจึงหยิบมันออกไปอย่างช้า ๆ “เมื่อฉันถามอะไรเธอบางอย่าง ฉันไม่ชอบให้เธอแกล้งทำเป็นเพิกเฉยต่อฉัน ทั้งที่รู้ ๆ กันอยู่ ว่าเธอไม่สามารถทำแบบนั้นได้” เขาไล้แก้มเธอก่อนจะเชยคางเธอขึ้นมา เธอจึงหลบตาเขา แต่แล้วเธอก็คิดเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้ เธอเลยสบตากับเขาแล้วรู้สึกเสียใจกะทันหัน เมื่อคิดถึงเอกสารที่เธอพึ่งอ่านไปก่อนหน้านี้ “ฉันขอความช่วยเหลือจากคุณบางอย่างได้ไหม ฉันไม่รู้ว่าคุณจะเห็นใจหรือเปล่า แต่ฉัน…” เธอเลียริมฝีปากแห้ง ๆ อย่างใช้ความคิดว่าควรพูดอะไรกับเขา ลูก้ามองไปที่ริมฝีปากเธอและพยักหน้าอนุญาตให้เธอพูดต่อ “ปล่อยพวกเขาไป ฉันหมายถึงเพื่อนของฉัน ได้โปรดปล่อยพวกเขาไป” น้ำตาของเธอไหลรินในขณะที่อ้อนวอนเขา เธอหวังว่าเขาจะรู้สึกสงสารเธอบ้างเล็กน้อย “ฉัน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD