"มาร์ติน..." ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันแน่นก่อนเอ่ยออกมาพร้อมมองไปยังหน้าจอมอนิเตอร์อยู่อย่างนั้น
ครืดดด ครืดดด เสียงโทรศัพท์หรูที่อยู่ในมือเล็กดังขึ้น
LINE
Martin : จะเปิดดี ๆ
Martin : หรือจะให้ฉันเข้าไปเอง
read
"อึก..." ริชชี่เผลอกลืนน้ำลายลงคอด้วยความรู้สึกบางอย่าง
เธอกลัว...ใช่ เธอกำลังนึกกลัว
"มาทำไม..." หญิงสาวเอ่ยด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ เธอไม่รู้จริง ๆ ว่าทำไมมาร์ตินถึงมาหาในกลางดึกแบบนี้ ทั้งที่โดยปกติแล้ว จะไลน์บอกก่อนเสมอ แถมท่าทีอีกฝ่ายมันอดที่จะทำให้ร่างบางรู้สึกหวั่นใจไม่ได้
ครืดด
LINE
Martin : จะทำให้ฉันหงุดหงิดเหรอวะริชชี่
Martin : อยากคลานใช่ไหม
ใบหน้าเล็กก็ชะงักไปกับข้อความที่ถูกส่งเข้ามา เธอรู้สึกกดดันเป็นที่สุดกับสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่ ซึ่งแน่นอนว่า...
เธอไม่มีทางเลือก
สุดท้ายมือบางก็ตัดสินใจเอื้อมไปเปิดประตูให้คนตัวสูงซึ่งยืนมองหน้าเธออยู่ด้วยแววตาดุดัน
"กว่าจ
