'แกต้องหมั้นกับมาร์ติน'
'...'
'ได้ยินที่ฉันพูดรึเปล่า ริชชี่'
'ได้ยินค่ะ แต่ทำไม...'
'ไม่ต้องถามเยอะ แกรู้ไว้แค่ว่า...ยังไงต้องหมั้นกับมาร์ตินให้ได้ก็พอ'
'...'
เมื่อเสียงเปิดประตูห้องนอนคอนโดหรูดังขึ้นทำให้ร่างบางที่นั่งเหม่ออยู่บนเตียงหันมองด้วยสีหน้านิ่งเรียบปกติแล้วก็ต้องชะงักไป
'มะ...มาร์ติน'
ตึก ตึก
'นะ...นายเข้ามาได้ไง...' เจ้าของมือหนาเดินเข้ามากระชากแขนเล็กของคนตรงหน้าเข้าหาตัวอย่างแรงด้วยสีหน้าหงุดหงิด
'ฉันบอกให้เธอไปถอนหมั้นไง!'
'...' ริชชี่ก็นิ่ง
'ทำไมไม่ถอนหมั้นไปซะทีวะ!'
'นายก็รู้ฉันทำไม่ได้'
'ทำไม่ได้...หรือไม่ยอมทำกันแน่' พูดจบ เจ้าของใบหน้าหล่อก็กระชากอีกคนให้ลุกขึ้นไปเผชิญหน้ากับเขา
'ฉันทำไม่ได้จริง ๆ'
'หึ เธอไม่ยอมทำมากกว่า'
'...' หญิงสาวก็นิ่ง เลื่อนสายตามองไปอีกทางราวกับไม่ต้องการเห็นคนตัวสูงด้วยความเบื่อหน่าย เหนื่อยที่จะต้องเถียง
'มันจะอะไรนักวะ ก็แค่ถอนหมั้นไป'
'ก็ฉันทำไม่ได้ นายจะให้ทำยังไง' ดวงตากลมกลับไปจ้องที่ใบหน้าของอีกคน
'...' มาร์ตินก็นิ่ง ก่อนที่จะค่อย ๆ แสยะยิ้มออกมา
'ไม่ว่ายังไงก็จะไม่ยอมถอนหมั้นใช่ไหม' ร่างสูงถามพร้อมกับจ้องมองหน้าอีกฝ่าย จนทำให้เธอเริ่มรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง
'จะ...จะทำอะไร' ปากเล็กถามออกไปด้วยท่าทางตกใจเมื่อใบหน้าหล่อนั้นค่อย ๆ โน้มเข้ามาหาเธอ
หมับ! มือหนาเลื่อนมาจับหญิงสาวแล้วกระชากเข้าหาตัวอีกครั้ง
'ในเมื่อเธออยากเป็นคู่หมั้นของฉันนัก'
'มะ...มาร์ติน จะทำอะไร'
'อยากเป็นคู่หมั้นฉัน ก็ต้องนอนแหกขาให้เอา'
'มะ...มาร์ติน...' พลั่ก!
ร่างของริชชี่ถูกอีกคนผลักลงไปนอนราบบนเตียงหรูทันที โดยที่อีกฝ่ายนั้นขึ้นคร่อมเธอไว้ด้วยความรวดเร็ว
'มาร์ติน...หยุด'
'หึ จะห้ามทำไม...'
'...ก็อยากได้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ' ว่าแล้ว มือหนาก็เลื่อนลงไปค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าของคนตัวเล็กออกด้วยความใจเย็น
'มาร์ติน! หยุดบ้าสักที' ริชชี่เอ่ยพร้อมกับเริ่มที่จะขัดขืนไม่ยอม
'เธอนั่นแหละที่ต้องหยุด' แควก! คนตัวสูงจัดการกระชากเสื้อคลุมที่ร่างบางสวมใส่อยู่ออกไปอย่างแรงด้วยความรู้สึกเกะกะรำคาญ
'มาร์ติน!' หญิงสาวออกแรงดิ้นอีกครั้ง
'อยู่เฉย ๆ ซะ! อย่าให้ฉันต้องรำคาญ' เสียงทุ้มเอ่ยบอกพร้อมกับก้มลงมองใบหน้าสวยของคนใต้ร่างแววตาไม่สบอารมณ์
'นายก็หยุดสิ เรายังไม่ได้หมั้นกันเป็นจริงเป็นจังเลยนะ'
'แล้วไง ในเมื่อเธอไม่ยอมถอนหมั้น...'
'...ฉันก็แค่เช็กของหน่อย จะเป็นไรไป'
'นะ...นาย!'
'หึ แค่นอนแหกขาไปก็พอ' ร่างสูงก้มมองพลางพูดใส่หน้าคนใต้ร่างด้วยแววตาราวกับเสือร้าย ก่อนที่เขาจะปลดตะขอกางเกงของตัวเองออก หยิบแก่นกายขนาดใหญ่ออกมา
'อึก...' ริชชี่ที่เห็นแบบนั้นก็ลอบกลืนน้ำลายลงคอด้วยความรู้สึกเริ่มกลัว
เธอไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน
มันเลยทำให้เธอรู้สึกตื่นตกใจอยู่ไม่น้อย
แต่ก็พยายามนอนนิ่ง
แม้ใจอยากลุกขึ้นขัดขืนกับการกระทำของอีกคนมากแค่ไหน แต่ว่า...เธอรู้ดีว่าไม่มีทางสู้มาร์ตินได้อย่างแน่นอน ถ้าเขาจะทำ...ไม่ว่าใครก็ห้ามไม่ได้
'อ้าขา' ปากหนาเอ่ยบอกคนตัวเล็กที่นอนหันหน้าหนีไม่ยอมมองที่เขา
'...' ริชชี่ก็นิ่ง
'เลิกทำเป็นกลัวสักทีเถอะว่ะ มันไม่ได้มีอารมณ์มากขึ้นกว่าเดิมเลยสักนิด' พูดจบ มือหนาจึงเลื่อนเข้าไปกระชากกางเกงชั้นในที่ปกปิดกลีบกุหลาบสีชมพูออกอย่างแรง แล้วดวงตาคมก็ต้องชะงักกับภาพตรงหน้า
'สวย...' มาร์ตินเผลอพูดออกมาตามความคิดตัวเอง เพราะผ่านผู้หญิงมามากมายแต่คนตรงหน้าเหมือนจะเป็นคนแรกเลยที่เขารู้สึกว่าตรงนั้นของเธอมันมีสีชมพูน่าจับต้อง
'แฮ่ก...' เจ้าของใบหน้าหล่อหอบหายใจออกมาอย่างรุนแรงหลังจากรู้สึกได้ถึงความต้องการที่เพิ่มขึ้น รวมถึงแก่นกายหนาซึ่งเริ่มจะปวดหนึบต้องการปลดปล่อย
'ก็ดี ถือว่าไม่แย่' คนตัวสูงเอ่ยพร้อมกับเลื่อนมือจับที่ท่อนเอ็นหนาตัวเองเพื่อจ่อไปยังกลีบกุหลาบของคนใต้ร่าง
'อ๊ะ...' ริชชี่ที่รู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งซึ่งจ่ออยู่ตรงตรงนั้นก็ชะงัก เงยหน้ามองใบหน้าหล่อ
'นะ...นายจะไม่เล้าโลมฉันหน่อยเหรอ' หญิงสาวถามออกไปด้วยความรู้สึกตื่นกลัว ถึงเธอไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน แต่เรื่องพวกนี้พอจะศึกษามาอยู่บ้าง แล้วคำตอบจากปากอีกคนก็ทำให้คนตัวเล็กชะงักนิ่งทันที
'ไม่จำเป็น'
สวบ!!!
'อ๊ะ!! กรี๊ดดดดดด...'