1 ชั่วโมงต่อมา...
ฉันลงมารอรับพี่เหนืออยู่ด้านล่าง หลังจากที่พนักงานโทรเข้ามาเมื่อสักพักว่าใกล้จะถึงแล้ว ฉันยืนรอด้วยความรู้สึกกระวนกระวานว่าจะไม่ตื่นเต้นแล้วเชียงแต่มันก็อดไม่ได้ และไม่นานฉันก็เห็นผู้ชายชุดนำ พยุงร่างพี่เหนือเข้ามาหาฉัน...
“ พี่เหนือ...” ฉันรีบเดินเข้าไปช่วยพยุงก่อนจะเงยหน้าไปถามพนักงานที่พาพี่เหนือมาส่ง
“ พี่เขากินเยอะมากเลยหรอคะ ?”
“ ครับ เดี๋ยวผมช่วยพาคุณดาวเหนือไปที่ห้องคุณนะครับ...”
“ ค่ะ ” ฉันพูดก่อนจะรีบเดินนำพนักงานไปที่ห้องฉันทันที พอมาถึงห้อง...ฉันก็วานให้พนักงานพาพี่เหนือไปนอนที่เตียงฉันก่อน...พอเสร็จธุระพนักงานก็ขอตัวกลับทันที...พอพนักงานออกไปแล้วฉันก็ต้องเดินกลับมาดูคนขี้เมาที่นอนไม่ได้สติ
“ ทำไมต้องกินให้ตัวเองเมาขนาดนี้ด้วย ?” ฉันถามอย่างไม่เข้าใจ ก่อนจะรีบเดินไปหากะละมังใบเล็ก แล้วเอาผ้าขนหนูผืนเล็กที่ยังไม่ใช้มาชุบน้ำเพื่อเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้พี่เขา
