เช้าวันต่อมา...
มหาลัย...
ฉันนั่งหลับตาเอาหัวพิงเบาะรถอยู่อย่างนั้น เรี่ยวแรงที่มีไม่รู้มันหายไปไหน รู้แค่ว่าน้ำตาที่พึ่งจะแห้งไปเมื่อเช้า มันคอยแต่ไหลรินออกมาตลอดทางที่ฉันขับรถมามหาลัย ฉันนั่งนิ่งอยู่ในรถมาเกือบชั่วโมงแล้ว
ใจฉันแทบไม่อยากมาเรียนเลยแต่มันก็ต้องมา...
“ เฮ้อออ...ยิ้มนะนา แกผ่านมันไปได้...ตอนนี้พี่เหนือเขาอาจจะแค่โกรธแกเฉยๆ แต่เดี๋ยวเขาก็หายนะ”ฉันส่องกระจกพร้อมกับพูดให้กำลังใจตัวเอง
ฉันหยิบกระเป๋าสะพายขึ้นมาก่อนจะเปิดประตูรถลงจากรถเพื่อเดินไปที่ตึกคณะที่ห่างจากลานจอดรถไม่ไกลนัก
แต่แล้วในขณะที่ฉันกำลังเดินอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีลูกบาสจากที่ไหนไม่รู้กำลังจะลอยมาโดนหัวฉัน...ฉันเบิกตากว้างกำลังจะก้าวเท้าหนี แต่จู่ๆ ก็มีมือหนามาดึงฉันหลบไปจนทำให้ทั้งฉันและเขาเสียหลักล้มลงไปกองกันอยู่ที่พื้น
" Shit !! ไอ้สัสเจ ! มึงจะปาดูคนด้วยดิว่ะ !! " ร่างสูงที่เข้ามาช่วยฉันตะโกนพูดอย่างหงุดหง
