Noss club
“ ไงไอ้เหี้ย อาการมันเป็นยังไง…”
“ ปกติมึงไม่เคยโทรตามพวกกูมาแบบนี้นะ…” ไอ้ไนท์กับไอ้นำทัพที่พึ่งมาถึงก็เดินเข้ามานั่งขนาบข้างผมก่อนจะสลับกันพูด ผมเป็นคนโทรตามพวกแม่งมาเอง…ผมรู้สึกว่าผมอยู่คนเดียวไม่ไหว…
ภาพที่นากำลังจะทำร้ายตัวเอง มันยังคงติดตาผม…ถ้าผมยังดันทุรังทำร้ายเธอ ผมอาจจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิตเลยก็ได้…
“ ทะเลาะกับแพทหรอว่ะ ? ”
“ เปล่า…”
“ อ้าวแล้วมึงเป็นไร…” ผมมองแก้วเหล้าในมือก่อนจะยกขึ้นกระดกลวดเดียวจนหมดแล้วตัดสินใจพูด
“ กูไปหานามา…”
“ นาไหน นาน้องไอ้ไนท์อะนะ ?!?! ”
“มึงไปหาน้องกู ?!? ” ไอ้ไนท์ถามด้วยน้ำเสียงอึ้งๆ ผมพยักหน้าก่อนจะพูด
“ กูคิดถึงนาว่ะ กูโคตรคิดถึงเลย กูพึ่งรู้ตัวว่ากูไม่สามารถตัดนาออกไปจากชีวิตได้ก็ตอนที่นาตัดกูออกไปจากชีวิตแล้ว…”
“ กูทำผิดต่อน้องมึงว่ะไอ้ไนท์กูทำให้นาเสียใจ กูทำให้นาร้องไห้ สิ่งที่นาทำกับกูมันยังไม่เท่ากับสิ่งที่กูทำกับนาเลย…
