เหงาหรอจ๊ะ

1709 Words

กลับจากทริปเขาใหญ่ฉันงอนพี่บูมอยู่นานเพราะชั่งน้ำหนักดูแล้วว่าเรื่องมันโกรธได้งอนได้ ก็เลยเอาสักหน่อย ช่วงนี้พี่บูมเลยค่อนข้างจะตามใจเป็นพิเศษ กับแม่พี่บูมก็เรื่อยๆ ท่านก็ดูจะเข้มๆ อยู่บ้างแต่ดูรวมๆ ก็ถือว่าใจดีอาจจะติดภาพดุไปนิดหน่อย ด้วยความหน้านิ่ง ไม่ค่อยพูดค่อยจา วันนี้ฉันมีโอกาสได้มาโชว์ฝีมือทำกับข้าวที่บ้านพี่บูม แม่พี่บูมคงอยากลองเชิงฉันนั่นแหละท่านชวนมากินข้าว แล้วก็บอกอยากชิมฝีมือฉัน โชคยังดีที่ช่วยแม่ทำกับข้าวอยู่บ้างอะไรที่ไม่ยากมากก็พอจะควักมาโชว์ได้อยู่ “รสชาติดี อายุเท่านี้ไม่ได้จะทำกับข้าวเป็นกันทุกคนหรอกจริงมั้ย” แม่พี่บูมตักผัดเปรี้ยวหวานชิมแล้วก็พูดขึ้นมาแบบนี้ คำพูดท่านก็จะประมาณนี้ อยู่กลางๆ ไม่ได้อวยจนดูเสแสร้ง แต่ก็ไม่ได้ด่าจนรู้สึกว่าไม่ชอบ เลยทำให้เดาอะไรไม่ได้เลย “ยังเรียนอยู่สินะ ม.อะไรแล้วล่ะ” แม่พี่บูมถามด้วยสีหน้าเรียบเฉยยิ่งทำให้ฉนเกร็งไปกันใหญ่ “กำลังจะ ม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD