Elif
Bu adam ne yapmaya çalışıyor? Anlamakta güçlük çekiyordum. Karışıklı oturuyorduk. Birden bire sabahlığı çıkarmamı istemişti. Niyeti belliydi. Ben sadece kendimi oyalıyordum. Sabahlığı çıkardım. Altında da kırmızı vardı. Bana beğeniyle bakıyordu. Bu kırmızı rengi sevmiyorum dememiş miydi?
- Kırmızı kimin fikriydi?
Saçlarımı arkaya ittim.
- Benim dedim kendimden emin bir şekilde.
- Çok yakışmış, güzel tercih.
Birden yüzüm düştü. Nasıl yakışmış? Sen sevmiyorum dedin ama. Bana mı yakışmış yani.
- Sağol dedim sadece. Tekrar gülmeye başladı.
- Eyvallah bizden güzelim. Neredeyse ben de gülecektim.
- Şimdi gelelim oyunumuza.
Beni baştan sona süzdü. Ya çık üstüme ilk geceki gibi yap işini. Gözümü kapatıp susayım. Neden uzatıyor bu kadar? Ben daha çok geriliyorum. Böyle sanki
