Final Walk 3
1045 Words
"Sige mag-ingat ka ha at bumalik ka agad dahil baka hanapin ka nila Mommy Lara" tumango naman ako pero bago pa ako makalayo ay napangiti ako sa narinig.
"Magkapatid pala kayo? Akala ko ay magkaibigan lang kayo" tanong ni Pia.
"Hindi mo pa napansin na medyo may hawig sila?" Nagtatakang tanong ni Tine.
"Kambal ba kayo?" Tanong naman ni Mika
"Ah oo, magkapatid kami pero hindi kami kambal. Mas matanda ako ng isang taon sakanya" I am so glad to hear na kinukunsidera na ako agad ni Ate Zy biglang kapatid niya.
Naglalakad lang ako habang hinahanap ang banyo ng may bigla akong mabunggo at sabay kaming napaupo sa sahig.
"Aray" daing namin pareho.
Ng lingunin ko siya ay halos matulala ako sa nakita. Ang ganda niya. She's wearing a plain white long flowy dress na bagay na bagay sakanya. Sobrang puti niya at ang ganda pa ng mga mata niya. Maliit at pointed na ilong at manipis na mapupulang mga labi na halos maghugis puso na. She looks like a princess.
"Henrietta!" Napalingon naman ako sa lalakeng tumakbo palapit sakanya atsaka siya tinulungan na tumayo.
"Are you okay?" Tanong nito sakanya. Tumayo naman ako at pinagpagan ang sarili.
"Yes, Matheo I'm fine" masyadong malumay ang mga boses na sagot nito. Kahit boses niya ay napakaganda.
Napalingon naman siya saakin kaya nabalik ako sa ulirat.
"Are you okay?" Sabay pa naming tanong.
"Yes" sabay din naming sagot kaya naman natawa na kami.
"By the way I am Henrietta" pakilala niya sabay lahad ng kamay saakin.
"I am Diana Lorelie but just call me Lore" pagtanggap ko sa pakikipagkamay niya. Nilingon ko naman ang lalakeng nakatingin lang saamin.
"This is my cousin, Martin Theoden" pakilala niya dito.
Nilahad ko naman ang kamay ko na tinignan lang nito pero kalaunan ay tinanggap din.
"It's nice meeting you Theo" sabi ko na kinatigil naman niya at kinahagikhik naman ni Henrietta. Bakit? May mali ba sa sinabi ko?
"Just Matheo" pangongorektion niya. Ang haba naman kasi ng pangalan, pwede naman sigurong Theo? Magandang pangalan naman yun a.
"LORE AALIS NA DAW TAYO" hindi na ako naka-angal sa sinabi niya dahil agad na akong kumaway sa kanila at lumapit kay Ate Zy. Bago pa kami tuluyang makaalis ay kitang kita ko ang magandang tawa ni Henrietta na tila ba inaasar si Theo na namumula.
'Cute'
- - -
"Hey wake up!" nakabusangot ako habang bumabangon dahil kanina pa ako niyuyugyog ng taong ito kakagising saakin.
"Oo na, heto na" sabi ko saka siya inirapan at sinamaan ng tingin.
"Gagalaw ka ba jan o hindi? Marami pa tayong dadaanan Miss Diana Lorelie" sarkastiko niyang tawag sa pangalan ko.
"Whatever Tatay Theo!" sinamaan niya ako ng tingin dahil sa tinawag ko sakanya.
He is Martin Theoden Zaveri my boy best friend.
1 week nalang first day na namin sa 2nd year high school kaya naman ay sabay kaming mamimili ng mga gamit and aside from that aayusin pa namin ang papers namin.
Sa Gyro Academy siya nag-aaral, an all boys school samantalang ako naman ay sa Mikasa Academy, an all girls school. Pero kahit na magkaiba ang school namin ay lagi parin kaming sabay na pumupunta at umuuwi, nakasanayan na namin ever since naging malapit kaming dalawa sa isa't isa.
"By the way, where is Henrietta?" pagtukoy ko sa pinsan niya na isa sa girl best friends ko.
"Busy yun kaya hindi ko na pinasama" sagot naman niya.
Minsan talaga hindi ako naniniwala sa isang to kaya naman ay kinuha ko ang telepono ko at dinial ang prinsesa namin.
"Where are you? Hindi ka ba sasama saamin?" tanong ko.
[What? I though lakad niyo lang dalawa yan. That's what Matheo told me] sinamaan ko naman ng tingin si Theo dahil sa narinig.
"He said YOU'RE BUSY" diniinan ko talaga ang pagkakasabi nun dahilan para maagaw ko ang atensyon ng sinungaling na lalake sa harap ko.
[What? I'm—] hindi na natapos ni Henrietta ang sasabihin ng agawin ni Theo ang telepono ko.
"Tita told me na may piano lessons ka today, atsaka ballet. Darating din ang teachers mo to introduce theirselves before magsisimula ang formal discussion niyo—"
[Yea, yea I get it I'm busy] rinig kong sabi ni Henrietta dahil naka loud speaker ang phone.
So totoo ngang busy siya, akala ko nagsisinungaling lang ang lalakeng to eh.
Tinaasan namana ko ng kilay ni Theo na tila sinasabing 'See? I told you'
"Ugh, bumaba ka na nga muna doon para makapaghanda na ako" I said.
"Dito na kita hihintayin, wala rin naman akong gagawin sa baba" kibit balikat niyang sabi bago nahiga sa kama ko.
Whatever
If I know tinatamad lang talagang bumaba ang isang to, knowing this guy.
"Bahala ka" sabi ko nalang saka dumiretso ng banyo ko.
Pagkatapos kong maligo ay nagtapis na ako ng twalya ko saka lumabas para kumuha ng damit sa kabinet ko without minding the guy who's still laying on my bed.
"Tapos ka na bang titigan ako?" I asked matapos kong mamili ng susuotin.
Paglingon ko sakanya ay mabilis siyang umiwas ng tingin kaya napairap ako. Akala mo naman hindi sanay sa gantong eksena eh ganito rin naman ako sakanya kapag nasa kanila ako. It's not a big deal tho.
"Look at me big guy" agaw ko ng pansin niya bago nilagay sa harap ko ang dress na napili ko
"Okay na ba to?" sabi ko habang hawak hawak parin sa hanger ang dress.
"Kahit ano naman ang suotin mo bagay sayo, so anything will do" napairap nalang ako.
"Wala talaga akong maasahan na matinong sagot sayo. You and your mouth, kaya ang daming nagkakandarapa sayo dahil jan sa kalandian ng bibig mo"
Napakabolero
I never imagined na magiging close kami dahil hindi maganda ang naging unang encounter namin, he really hates me back thwn for calling him Theo but then he eventually started getting used to it until I already saw myself being so close to this guy like I started opening myself such as my problems or any frustrations in life that I have, that also because in times that I needed help or someone to lean on he's always the one lending me a hand to hold on and an ear to hear me out.
to be continue...
- Writer
