RUSSELL
Kontento na kami ni Tristan na magkayakap pagkatapos namin mag-usap habang nakaunan ako sa dibdib niya. Mahirap din pala ang pinagdaan nito nang iwanan ko siya, lumalabas na sa aming dalawa ay siya ang labis nasaktan dahil sa hindi ko pagsasabi sa usapan namin ng Daddy niya.
"Tristan," I called him with a faint voice.
"Mm.." matipid n'yang tugon.
Tiningala ko siya dahil matipid lang ang pagsagot niya sa akin. "Thank you," saad ko na ikinayuko nito sa akin.
"Para saan?" there was surprise on his face when he asked me.
"Dahil hindi ka nagalit sa akin," saad ko sa kaniya..
"I hope, baby, you told me the reason why you left me. Dahil kahit may usapan na kayo ni Dad, hindi tayo kailanman magkakalayo," sa halip iyon ang naging sagot niya sa akin.
Napangiwi ako at nasapol ako roon
