2
พ่ายแพ้
ทิศเหนือไม่ยอมฟังกนกอรเขาเดินออกมาทั้งๆ ที่แม่ของเขายังคงพูดไม่จบ
“แกนี่มันยังไงนะทิศเหนือไม่เคยได้ดั่งใจแม่เลย พ่อของแกเลี้ยงตามใจมากจนไม่ฟังแม่เลย เลี้ยงลูกตามใจแล้วก็มาตายไปทิ้งให้ฉันดูแลลูกต่อคนเดียวแล้วเป็นไงทีนี้พูดอะไรไม่เคยฟัง” กนกอรถอนหายใจเฮือกใหญ่ที่ลูกชายของเธอไม่ฟังที่เขาพูดเอาซะเลย
“แกคิดว่าคนเป็นแม่อย่างฉันจะยอมแกง่ายๆ หรือไงทิศเหนือ” กนกอรพูดพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างร้ายๆ
ทิศเหนือขับรถมาที่บ้านของพริมาพร้อมกับกดมือถือโทรหาพริมาไปด้วยแต่คราวนี้เขาโทรไม่ติดเพราะแบตเตอรี่ของเธอได้หมดลงไปแล้ว พริมานอนร้องไห้อยู่บนห้องแต่แล้วก็มีเสียงเคาะประตูจากหน้าห้อง
ก๊อก!! ก๊อก!! ก๊อก!! เสียงเคาะประตูดังมาจากหน้าห้องของพริมาที่ตอนนี้กำลังนอนร้องไห้ตั้งแต่กลับมาจากเจอกนกอร
พริมาที่ได้ยินเสียงเคาะประตูจึงเดินไปเปิดและคนที่ยืนอยู่หน้าห้องก็คือ ชญาภา ‘ชญา’ เพื่อนสนิทของเธอที่โตมาพร้อมๆ กับเธอแล้วก็พี่ชายของเธอ ชานนท์ ‘นนท์’
“ชญา ฮือๆ ๆ ฉันไม่ไหวแล้วแกทำไมฉันต้องมาเจออะไรอย่างนี้ด้วยทำไมโลกใบนี้ต้องใจร้ายกับผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างฉันด้วย” พริมากอดชญาภาร้องไห้เสียงดังสะอึกสะอื้น
“ไม่เป็นไรนะพริ้ม แกมีฉันอยู่นะร้องออกมาให้พอแต่แกก็ต้องเข้มแข็งให้ได้นะเข้าใจมั้ย” ชญาภากอดปลอบใจเธอพร้อมกับลูบหลังเธอเบาๆ
“พริ้มอย่าร้องเลยนะพี่ก็อยู่ข้างๆ พริ้มนะ” ชานนท์บอกกับพริมาแล้วก็เดินไปแตะที่ไหล่เธอเบาๆ
“ฉันไม่คิดเลยว่าเรื่องราวความรักของฉันมันจะเป็นยิ่งกว่าละครซะอีก” พริมาออกมานั่งคุยกับชญาภากับชานนท์ที่ศาลาหน้าบ้าน
“แล้วแกจะเอายังไง” ชญาภาถามเพื่อนด้วยความเป็นห่วง
“ฉันคงไม่สู้หรอกสู้ไปก็คงเป็นฉันเองที่เสียใจ” พริมาพูดขึ้นมาทีไรเธอก็จะร้องไห้ทุกที
“ไม่ว่าแกจะเลือกทางไหนคนเป็นเพื่อนอย่างฉันก็พร้อมจะช่วยเหลือแกทุกเรื่องนะ” ชญาภาพูดแล้วก็กอดเพื่อนอีกที
“เรื่องที่แกชวนฉันไปเรียนต่างประเทศฝากบอกแม่ของเธอด้วยว่าฉันจะไปกับเธอ” พริมาบอกกับชญาภาเรื่องที่เธอจะไปเรียนที่ต่างประเทศแม่ของชญาภาเอ็นดูพริมาเพราะสงสารที่เป็นเด็กกำพร้าแม่มาตั้งแต่เด็กต้องอยู่กับพ่อและพี่ชาย แม่ของชญาภาจึงอยากส่งเสียให้เธอเรียนและอีกอย่างอยากให้พริมาไปเป็นเพื่อนชญาภาด้วยเพราะทั้งสองเป็นเพื่อนที่สนิทและรู้ใจกันมากๆ
“จริงหรือเปล่าพริ้มถ้าแม่ของฉันรู้ต้องดีใจมากๆ แน่ๆ เลยที่แกจะไปเรียนกับฉันด้วย” ชญาภากอดเพื่อนแน่นด้วยความดีใจจนลืมไปว่าตอนนี้เพื่อนของเธอกำลังเศร้าหนักมาก
ทิศเหนือมาที่บ้านของพริมาแต่เธอไม่ยอมลงมาหาทิศเหนือเธอให้พ่อบอกกับทิศเหนือว่าเธอออกไปเที่ยวกับเพื่อนและจะค้างที่บ้านของเพื่อน เมื่อทิศเหนือได้ยินอย่างนั้นก็ยอมกลับบ้านและโทรหาพริมาเท่าไรก็โทรไม่ติด เวลาผ่านไปสองวันพริมาตัดสินใจส่งข้อความไปบอกเลิกทิศเหนือด้วยเหตุผลที่ว่าเธอมีแฟนใหม่และกำลังจะไปเรียนต่างประเทศด้วยกันไม่ต้องมาหาเธออีก
ทิศเหนือที่ได้รับข้อความจากพริมาอย่างนั้นเขาแทบไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เขาได้รับรู้เพราะตลอดเวลาที่คบกับเธอมาสองปีเธอไม่เคยทำให้เขาเสียใจหรือมีเรื่องคนอื่นเข้ามาเลยแต่มาวันนี้อยู่ๆ เธอก็มาบอกว่าเธอมีคนอื่นจะให้เขาเชื่อและทำใจได้ยังไง
“ไม่จริง ไม่ใช่เรื่องจริง พริ้มต้องแกล้งเราแน่ๆ พริ้มไม่มีทางเป็นคนอย่างนั้นแน่ๆ” ทิศเหนือพูดกับตัวเองพร้อมกับทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนอนของเขาอย่างหมดแรง
ทิศเหนือกดโทรหาพริมาแต่พริมาไม่รับสายเธอให้ผู้ชายที่เป็นเพื่อนของเธอรับสายแทนแล้วก็แกล้งบอกว่าเป็นแฟนของพริมาทำให้ทิศเหนือเชื่ออย่างสนิทใจว่าพริมานอกใจมีคนอื่น
“ทำไมพริ้มพี่ไม่ดีตรงไหนทำไมทำกับพี่อย่างนี้” ทิศเหนือที่วาดฝันไว้ถึงวันแต่งงานของเขากับพริมา เขาตั้งใจจะขอพริมาแต่งงานหลังจากที่เธอเรียนจบแล้วเขาก็จะมีลูกสร้างครอบครัวที่อบอุ่นกับเธอ ทิศเหนือไม่เคยนอกใจพริมาเลยแม้แต่ครั้งเดียวทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนที่เจ้าชู้มากๆ แต่พอได้มาเจอพริมาเขาก็หยุดอยู่ที่เธออย่างไม่น่าเชื่อ
หลังจากนั้นพริมากับทิศเหนือก็ไม่ได้โทรหากันอีกเลยต่างคนต่างแยกย้ายไปใช้ชีวิตของตัวเอง ทิศเหนือก็คิดว่าพริมาทิ้งเขาไปมีผู้ชายคนอื่นโดยไม่รู้เลยว่าคนที่เจ็บปวดมากที่สุดก็คือพริมาแต่คนที่ร้ายมากที่สุดก็คงหนีไม่พ้นกนกอรแม่ของทิศเหนือที่ใช้ความเป็นผู้ใหญ่บังคับเด็กที่ไม่มีทางต่อสู้อย่างเธอ
ทิศเหนือเปลี่ยนไปเป็นคนละคนหลังจากที่พริมาจากเขาไป ทิศเหนือไม่ใช่หนุ่มที่รักเดียวใจเดียวอีกต่อไปเพราะเขาก็ชายหนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่ทิ้งผู้หญิงเป็นว่าเล่นเพราะผู้หญิงทุกคนเป็นของเล่นของเขาเพราะผู้หญิงที่เขารอคือผู้หญิงที่ชื่อพริมาเท่านั้น