บทที่ 6

1338 Words

　　ได้ยินเสียงตบดังเมื่อฝ่ามือของเฮเซลกระทบใบหน้าของเรแกน 　　เฮเซลตกใจกับการกระทำของเธอเอง เมื่อเธอมองดูเขา เธอเห็นว่าเขาดูเหมือนสัตว์เดรัจฉาน 　　ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบโต้ ชายคนนั้นก็คว้าคอเธอไว้ 　　เฮเซลพยายามดิ้นรน แต่ยิ่งเธอดิ้นรนมากเท่าไหร่ ชายคนนั้นก็ยิ่งเกาะคอเธอแน่นขึ้นเท่านั้น 　　ในขณะนั้นเธอรู้สึกได้ถึงความกลัวที่จะตาย 　　เฮเซลสำลักและทำให้หายใจลำบาก เธอรู้สึกเหมือนหน้าอกของเธอกำลังจะระเบิดทุกเมื่อ 　　เธอกำลังจะตายจริงๆเหรอ? 　　หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความขมขื่นและสิ้นหวัง 　　เธอไม่คิดว่าสิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นในชีวิตของเธอจริงๆ! 　　และเธอสงสัยว่าชีวิตของเธอจะจบลงอย่างไร 　　แววตาสิ้นหวังปรากฏขึ้นในดวงตาใสของเฮเซล เธอหยุดดิ้นรนเพราะเธออ่อนแอเกินกว่าจะต้านทานเขาได้ 　　น้ำตาไหลลงมาจากหางตาและตกลงมาที่หลังมือของชายคนนั้น 　　ตอนนั้นเองที่ Regan หยุดนิ่ง 　　ผิวหนังที่หลังมือของเขาที่น้ำตาไหลรินนั้นรู้สึกร้อนผ่าว และหัวใจของเขาก็อ่อนลง 　　มันทำให้เขาคลายการยึดเกาะ 　　เฮเซลไออย่างรุนแรงด้วยดวงตาที่ตื่นตัวและน่ากลัว 　　ผู้ชายคนนี้น่ากลัวเกินไป 　　“ไปอาบน้ำซะ… ทำความสะอาดร่างกายทีละน้อย ฉันไม่ต้องการให้เหลือร่องรอยของผู้ชายคนอื่นบนร่างกายของคุณ ถ้าคุณไม่ต้องการอาบน้ำด้วยตัวเองก็... ฉันจะทำเพื่อคุณ" 　　เฮเซลอยากจะหนี แต่เธอก็เป็นอัมพาตด้วยความกลัว 　　"ทำไมเธอไม่ขยับล่ะ คุณต้องการความช่วยเหลือจากฉันไหม..." 　　เฮเซลส่ายหัวอย่างรวดเร็วและพูดว่า “ไม่...” 　　ทันทีที่เธอพูดจบ เธอก็เริ่มสาดน้ำใส่ร่างกายและอาบน้ำด้วยความอับอาย 　　ขณะที่เธอกำลังอาบน้ำด้วยมือที่สั่นเทาและหวาดกลัว ผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ข้างหน้าเธอ เฝ้าดูเธอทุกการเคลื่อนไหว 　　เฮเซลรู้สึกละอายใจ เธอไม่เพียงแต่ไม่สวมอะไร แต่มี... ชายที่วิปริตเฝ้าดูเธอขณะที่เธออาบน้ำ 　　“คุณช่วยหันกลับมาได้ไหม...” 　　“ไม่ ฉันทำไม่ได้...” เรแกนพูดโดยไม่ลังเล “ไม่ใช่ว่าไม่เคยเห็นร่างของคุณมาก่อน” 　　เฮเซลทำได้เพียงแอบกัดฟันในใจของเธอ เขาเป็นคนวิปริตจริงๆหรือ? 　　ราวกับว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงอาบน้ำ 　　ความจริงก็คือ เฮเซลพูดถูก 　　แม้ว่าเขาจะนอนกับเธอในคืนนั้น เขาก็เมาเกินกว่าจะจำรูปร่างของเธอได้ 　　เขารู้ว่าเธอคือ... เป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขาไม่รังเกียจสัมผัส 　　ร่างกายของเธอมีกลิ่นหอมอ่อน ๆ และเล็ดลอดออกมา เขาจะกอดเธอแน่นขึ้นราวกับว่าเขากำลังถือก้อนสำลี 　　ดังนั้น Regan จึงจ้องไปที่เธอราวกับว่าเธอเป็นของเขา เขายังคิดว่าการกระทำของเขาไม่มีความผิด 　　ผิวของเธอซีด… 　　เธอดูผอมและควรเริ่มกินให้ดีจากนี้ไป 　　เฮเซลผู้ไม่รู้อะไรเลย รู้สึกเย็นลงที่กระดูกสันหลังของเธอจากการจ้องมองของชายคนนั้น เมื่อเธอต้องการซ่อนตัวอยู่ในน้ำโดยไม่รู้ตัว... 　　เธอต้องการที่จะจัดการกับมันแบบสบายๆ โดยใส่เสื้อผ้าของเธออย่างรวดเร็วหลังจากอาบน้ำ เธอไม่รู้หรอกว่าทันทีที่เธอทำเสร็จ ชายคนนั้นก็พูดขึ้นว่า 　　"ดำเนินการต่อ..." 　　ช่างเลวร้ายอะไรเช่นนี้! 　　เฮเซลทำได้เพียงสาปแช่งในหัวใจของเธอ และรั้งตัวเองเพื่อดำเนินการต่อ 　　สิ่งที่เธอไม่ได้สังเกตก็คือสายตาของผู้ชายที่จ้องมาที่เธอกำลังเร่าร้อนราวกับอยากจะกลืนกินเธอ 　　จนกระทั่งเธอเกือบจะถูผิวของเธอจนเกือบหมดซึ่งเขาคิดว่ามันเพียงพอแล้ว "ฉันเดาว่าคุณสะอาดพอแล้ว..." 　　ทันทีที่เขาพูดจบ ร่างกายของเฮเซลก็ถูกดึงขึ้นจากน้ำด้วยแขนที่แข็งแรงของชายคนนั้น 　　เฮเซลพยายามดิ้นรนด้วยความกลัวและอุทานออกมา “คุณทำอะไร... ปล่อยฉันนะ! 　　คราวนี้เธอถูกอุ้มไว้ในอ้อมแขนของเขาจนเธอถูกโยนลงบนเตียงขนาดใหญ่ 　　รีแกนมองดูผู้หญิงที่ตัวสั่นด้วยความกลัวบนเตียง ดูเหมือนกระต่ายที่ตื่นกลัว แล้วพูดว่า "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป... ฉันจะเป็นผู้ชายคนเดียวของคุณ ตามที่คุณต้องการ คุณไม่ต้องเล่นแรง- อีกต่อไป ฉัน... จะพาเธอเป็นผู้หญิงของฉัน แต่ถ้าเธอกล้าไปยั่วยวนผู้ชายอื่น ฉันสัญญาว่าเธอจะมีชีวิตอยู่ทุกวันโดยหวังให้ตาย" ด้วยคำพูดของเขา เฮเซลกลายเป็นผู้หญิงของเขาไปแล้ว 　　ดวงตาของเฮเซลเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ เขาหมายถึงอะไรโดยผู้ชายคนเดียว? 　　“ฉัน... ฉันไม่ต้องการสิ่งนี้! ได้โปรดปล่อยฉันไป... มันเป็นอุบัติเหตุ เชื่อฉันเถอะที่ฉันบอกว่าฉันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณ!” 　　ดวงตาของ Regan กรีดร้องถึงอันตรายเมื่อเขามองมาที่เธอ เขาเตือนในลักษณะที่ครอบงำและเย็นชาว่า “คุณคิดว่าฉันจะปล่อยให้ผู้หญิงที่ฉันต้องการไปและให้คนอื่นแตะต้องเธอหรือ ฉันจะพูดซ้ำอีกครั้ง คุณเป็นคนที่ปีนขึ้นไปบนเตียงของฉัน ฉันควรจะฆ่าคุณ แต่ฉันให้คุณอยู่และกลายเป็นผู้หญิงของฉัน เธอควรจะขอบคุณ รู้แล้วต้องทำยังไง!" 　　“ฉันควรจะขอบคุณ? บ้าจริง!” เฮเซลคิด 　　เฮเซลมองไปที่ชายผู้เย่อหยิ่งและครอบงำ แม้จะรู้สึกขุ่นเคือง แต่เธอก็พยายามอธิบายให้ดีที่สุดว่า "ฉัน... ฉันไม่ได้ทำอย่างแรก... ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดอะไรขึ้น! ปล่อยฉันนะ! ทำกับคุณ...” 　　อย่างไรก็ตาม เฮเซลถูกจับไม่ทันเมื่อคอของเธอถูกรัดคออย่างไร้ความปราณีในวินาทีถัดมา 　　ในที่สุด เฮเซลก็สัมผัสได้ถึงความแตกต่างระหว่างวิธีที่ชายคนหนึ่งบีบคอเธอเพื่อถอดเสื้อผ้าในห้องน้ำกับวิธีที่เขาบีบคอเธอในตอนนี้ 　　ในห้องน้ำ ชายคนนั้นรัดคอเธอราวกับว่าเธอเป็นสัตว์ เพียงเพื่อปราบเธอและถอดเสื้อผ้าของเธอ 　　แต่ตอนนี้ เขากำหมัดแน่นขึ้น และเขากำลังจะ... 　　รีแกนพูดอย่างเอาแต่ใจ “ถ้าเธอไม่อยากเป็นผู้หญิงของฉัน เธอก็ตาย… เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง!” 　　เธอกัดริมฝีปากแน่น และนิ้วของเธอก็สั่นอย่างรุนแรง 　　เฮเซลให้เหตุผลว่าสิ่งที่เธอต้องการคือต้องอดทนทั้งหมดนี้ก่อนที่เธอจะหาโอกาสที่จะหลบหนีได้! 　　ดังนั้นเธอจึงหลับตาลงด้วยความเจ็บปวดและทำได้เพียงพยักหน้าด้วยความอับอาย 　　มีแววแสดงความเป็นเจ้าของในดวงตาของเรแกน เขารู้ว่าเธอจะยอมทำตาม 　　เขาดึงเสื้อคลุมอาบน้ำของเฮเซลออกอย่างง่ายดาย ราวกับสัตว์ร้ายที่หิวโหยมานานเกินไป... 　　ค่ำคืนนั้นยาวนาน... 　　เฮเซลเหนื่อยจากคืนนอนไม่หลับอันยาวนาน ในที่สุดเธอก็พึมพำด้วยความคิดที่คลุมเครือว่า “คุณเป็นใคร?” 　　ริมฝีปากของผู้ชายอยู่ใกล้กับหูเล็กๆ ที่บอบบางของผู้หญิงในขณะที่เขากระซิบ “เรแกน มอร์ริส จำชื่อของฉันไว้ ฉันจะเป็นนายของคุณตลอดไป!” 　　รีแกน มอร์ริส? 　　จากนั้นเฮเซลก็หลับสนิทอย่างสมบูรณ์ 　　เรแกนอุ้มผู้หญิงที่หลับอยู่ในอ้อมแขนของเขา เธอนุ่มเหมือนฝ้ายและหอมหวาน... 　　ดวงตาของ Regan ครอบงำและลึกล้ำ เขาไม่รู้ว่าทำไม...ทำไมเขาถึงไม่รู้สึกขยะแขยงเมื่อสัมผัสผู้หญิงคนนี้ 　　ในที่สุดเขาก็สามารถนอนหลับอย่างสงบสุขกับเธอในอ้อมแขนของเขา นอกจากนี้ยังหยุดความหงุดหงิดที่นอนไม่หลับ 　　นั่นเป็นเหตุผลที่เขาเก็บเธอไว้ที่นี่

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more